Βγες, γέλασε, μέθυσε, κλάψε, ζήσε. Σταμάτα να βάζεις τη ζωή σου στην αναμονή

Της Λίτσας Φιλίππου.

Βίωσε έντονα και αυθεντικά κάθε συναίσθημά σου. Πάρε τα ηνία της ζωής σου στα χέρια σου και μην περιμένεις τίποτα από κανέναν. Μην προσμένεις το νόημα της ζωής σου από ξένες υπάρξεις. Να μην αρκείσαι στο λίγο. Σου αξίζει το μέγιστο. Μην επαναπαύεσαι στα μέτρια και χλιαρά. Να ψάχνεις πάντα τα πιο έντονα και τα πιο δυνατά.

Μη χαραμίζεις τη ζωή σου κάνοντας απολογισμούς. Μη σπαταλάς τις ώρες σου μετρώντας απώλειες. Πάψε να υπολογίζεις χαρές και λύπες. Μην ψηλαφίζεις αποτυπώματα που άφησαν στην ψυχή σου όσοι αγάπησες. Μη μένεις κολλημένος σε ανθρώπους και καταστάσεις. Προχώρησε στα καλύτερα που σε περιμένουν. Να μην αφήνεις ανοιχτούς λογαριασμούς με το παρελθόν σου. Καταστρέφεις το μέλλον σου. Και μην αθροίζεις όλες τις πληγές σου κάθε φορά που μία καινούργια αιμορραγεί. Να μάθεις να μην κρατάς λογαριασμούς στις ανθρώπινες σχέσεις. Να μην προσθέτεις αυτούς που έρχονται και να μην αφαιρείς αυτούς που φεύγουν από τη ζωή σου. Δεν επιδέχονται μέτρο τα συναισθήματα. Δε μετριέται ο πόνος και η στεναχώρια με αριθμούς. Δεν υπολογίζονται με την ποσότητα τα όμορφα και τα ωραία. Δε ζυγίζονται οι δυσκολίες και τα βάσανα. Δεν έχουν ένταση οι χαρές και οι λύπες.

Μη βάζεις τη ζωή σου στην αναμονή. Βγες μέχρι το ξημέρωμα. Κάνε βόλτες μέχρι το χάραμα. Συνάντησε φίλους παλιούς και αγαπημένους. Κάνε καινούργιες συμπάθειες και γνώρισε νέους ανθρώπους. Γύρισε στα σοκάκια της γης και διασκέδασε το ταξίδι σου. Να γελάς μέσα από την καρδιά σου. Να κλαις ολονυχτίς και να αφήνεις την ανατολή του ήλιου να στεγνώνει τα δάκρυά σου. Να τραγουδάς στα έρημα δρομάκια τη μοναξιά σου. Μέθυσε τους πόνους σου και γλέντησέ τους. Αλήτευσε τα δύσκολά σου και κέρασέ τους από τον τσαμπουκά σου. Φώναξε με όλο σου το ‘’είναι’’ και εκτόνωσε το θυμό σου. Μην καταπιέζεις τα συναισθήματά σου και μην τα πνίγεις. Ζήσε έντονα την κάθε στιγμή σου. Στύψε την τρέλα σου μέχρι τις τελευταίες σταγόνες της και απόλαυσε τη δροσερή της γεύση. Γιατί, όλα ανατρέπονται σε αυτό τον κόσμο και όλα αναθεωρούνται. Άνθρωποι, σκέψεις, συναισθήματα, χαρακτήρες, καταστάσεις ζωής, όλα αλλάζουν μάτια μου.

Μία σύντομη βόλτα στη γειτονιά του κόσμου η ζωή μας, γι’ αυτό άδραξε τις μέρες. Ζήσε στα άκρα. Μη φοβάσαι τις δυσκολίες της. Αντιμετώπισέ τις. Μη σε τρομάζει ο αγώνας επιβίωσης. Κέρδισέ τον. Μη δειλιάζεις μπροστά στα εμπόδια. Υπερπήδησέ τα. Μη σταματάς μπροστά στις δυσκολίες. Ξεπέρασέ τις. Μην αναλώνεις και μη σκορπίζεις τον εαυτό σου. Προστάτευσέ τον. Και μην περιμένεις τις ευκαιρίες, δημιούργησε τις.

Πάψε να στεναχωριέσαι γι’ αυτά που πέρασαν. Μην κλαις γι’ αυτά που δεν έγιναν. Μην περιμένεις πια αυτούς που δε γύρισαν. Μη μεμψιμοιρείς για όλα όσα έζησες. Σταμάτα να απαριθμείς όσα έδωσες, πόσα πήρες και πόσα άξιζες. Μην ψάχνεις αιτίες και αφορμές για τις λάθος σου επιλογές.

Ζήσε… Μπες στο βαγόνι της ζωής σου και απόλαυσε το ταξίδι, γιατί δεν έχει εισιτήριο επιστροφής και δεν εξαργυρώνονται τα ναύλα.