Η παρακάτω ιστορία κυκλοφορεί στο διαδίκτυο. Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε αν είναι αληθινή και δεν γνωρίζουμε τον συντάκτη της. Τη δημοσιεύουμε με κάθε επιφύλαξη και αν γνωρίζετε σε ποιον ανήκει παρακαλούμε ενημερώστε μας για να προσθέσουμε την πηγή.

Αληθινή μαρτυρία μανούλας.
Η κόρη μου μαζι με το αγόρι της σπουδάζουν Θεσσαλονίκη

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ


Ήρθανε για το τριήμερο Αθήνα
Τρίτη μεσημέρι μας αποχαιρετάνε για να γυρίσουν πίσω.

Την ώρα που πάνε να βγούνε την πόρτα, το σκυλάκι μας τρέχει πίσω τους και αρχίζει να τους γαυγίζει.
Το παίρνει η κόρη μου αγκαλιά και αυτό αρχίζει να την γλείφει.

Το αφήνει κάτω και ξεκινάει να φύγει.
Το ίδιο πάλι.
Το σκυλάκι να την τραβάει.
Να μην την αφήνει.
Πρώτη φορά το έκανε αυτό.
Τόσες φορές έφευγε το παιδί.

Έκανε σαν τρελό το σκυλί.
Μαμά μου λέει, να το πάρω μαζί μου;
Τι λες παιδί μου;
Που να το πάρεις Θεσσαλονίκη;
Καλά μου λέει.
Αλλά το σκυλακι και πάλι δεν την άφηνε.
Μαμα θα το πάρω, άλλωστε σ ένα μήνα θα γυρίσουμε πάλι για το Πάσχα.
Εντάξει είπα.
Και φύγανε.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ


Πάνε στο τρένο.
Η μητέρα σταματάει κ δείχνει το εισιτήριο.
Βαγόνι Νο 2.
Μόλις φτάνουν στο σταθμό με το σκυλάκι μαζί, τους λέει ο ελεγκτής:
Στο βαγόνι Νο 2 έχει πάρα πολύ κόσμο.
Δεν μπορείτε να πάτε μαζί με τον σκύλο εκεί, αν ήσασταν μόνοι σας οκ.
Σας παρακαλώ περάστε στο τελευταίο.
Στο βαγόνι Νο 8 εκεί θα μπορείτε να καθίσετε με το ζωάκι σας.

Η μητέρα έκλαιγε κ τα έλεγε με το σκυλάκι αγκαλιά.
Τον φύλακα άγγελο τους είπε.
Έτσι σώθηκαν τα παιδιά.
Υπάρχουν Άγγελοι.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ