Τα ταξίδια είναι πάντα το καλύτερο φάρμακο

Υπάρχουμε, μεγαλώνουμε και ζούμε σε περιόδους που ουσιαστικά κυνηγάμε τη ζωή. Τρέχουμε να προλάβουμε να ζήσουμε διότι έτσι θεωρούμε πως πράττουμε σωστά, έτσι μας έδειξαν και με αυτό τον τρόπο μας μεγάλωσαν.

Άλλες φορές πάλι μένουμε άπραγοι, κοιτάζοντας τα πάντα γύρω μας να αλλάζουν, να πάλλονται και να κινούνται με ρυθμούς φωτός. Να μη θέλουμε να ζήσουμε γιατί πιστεύουμε ότι δε μας αξίζει ή τουλάχιστον αυτό μας έδειξαν κάποιοι. Χάνουμε τη δίψα για ζωή, για ένταση και για συγκίνηση διότι πολύ απλά αφεθήκαμε σε λάθος χέρια και σε καταστάσεις καρκινικές για την ψυχική μας ηρεμία.

Από όποια οπτική γωνία κι αν παρατηρούμε το νόημα της ζωής, πάντοτε θα υπάρχει κάτι που θα μας μαγεύει, θα μας γαληνεύει και θα μας αποκολλά απ’ τα προβλήματά μας. Αυτό το κάτι, το μοναδικό και το πολύτιμο είναι τα ταξίδια.

Αν και στην αρχαία του ερμηνεία δήλωνε την πολεμική εκστρατεία, ο όρος του ταξιδιού έχει αλλάξει σημαντικά από τότε και μαζί του αλλάζει κι η επιρροή στην ανθρώπινη ψυχολογία. Ταξιδεύω λοιπόν σημαίνει μετακινούμαι από ένα μέρος σε ένα άλλο για σύντομο χρονικό διάστημα. Όμως όσο περίεργο κι αν σας φαίνεται η επίδρασή του είναι καταλυτική για την ανθρώπινη ψυχοσύνθεση.

Σύμφωνα, λοιπόν, με κάποιους η ανθρώπινη ψυχή υπήρχε αέναα και θα συνεχίσει να υπάρχει, έχει συνηθίσει λοιπόν να ταξιδεύει από σώμα σε σώμα κι από εποχή σε εποχή. Οπότε το γιατρικό για τη θεραπεία της ψυχής δεν είναι άλλο απ’ τα ταξίδια. Είναι συνηθισμένη σε τέτοιες βόλτες η ψυχή κι όταν κάποιος της το απαρνιέται γιατί δε βρίσκει χρόνο, την πληγώνει άσχημα.

Είναι καταλυτική η επίδραση του ταξιδιού. Σε αναζωογονεί. Καλμάρουν τα νεύρα σου και καθαρίζει ο εγκέφαλός σου από οποιεσδήποτε άχρηστες πληροφορίες μάζευε άσκοπα τόσο καιρό. Ξεφεύγεις απ’ τη ρουτίνα και τη μιζέρια της καθημερινότητας, από την καταπίεση και τις υποχρεώσεις των άλλων κι αφήνεσαι ελεύθερος σε μερικές στιγμές που ο χρόνος κυλά αλλιώς και σε διαφορετική συχνότητα.

Ξεπηδά από παντού η γαλήνη κι η ηρεμία κι ανακαλύπτεις έτσι το νόημα του ευ ζην. Δεν υπάρχει πιο ισχυρό φάρμακο απ’ το να ταξιδεύεις. Δεν έχει σημασία μόνο να το πράττεις αλλά και να το ονειρεύεσαι.

Να φτιάχνεις με το νου σου ταξίδια μακρινά κι ονειρεμένα, μοναδικά και ολόδικά σου. Γιατί και τα ταξίδια του μυαλού είναι άλλο πράγμα. Ίσως να μην παρέχουν ανέσεις πεντάστερων προδιαγραφών, αλλά να ξέρεις πως αυτά τα ταξίδια είναι τα καλύτερα διότι δεν υπάρχει κανένας περιορισμός.

Μόνος σου τα φτιάχνεις στο μυαλό σου και μόνος σου διαλέγεις τα όριά τους, αν υπάρχουν κιόλας, διότι στη φαντασία δεν υπάρχουν όρια, μόνο χαρά, πάθος και δίψα για το διαφορετικό.

Μοιάζει με τον έρωτα το ταξίδι. Σε ηρεμεί αλλά ταυτόχρονα σε γεμίζει με αδρεναλίνη, σε κρατά σε έναν κόσμο άλλο, διαφορετικό που τίποτα δεν έχει σημασία, ούτε ο χρόνος ούτε οι έγνοιες. Ίσως αυτό να είναι που καθιστά το ταξίδι ως κάτι πραγματικά μοναδικό, διότι μέσα του φωλιάζουν συναισθήματα που ταιριάζουν στον έρωτα.

Άφησέ τα όλα λοιπόν και ξεκινά να ζεις αυτού του είδους τον έρωτα κι εσύ.

Επιμέλεια Κειμένου Θεοδόσιου Ραβανού: Πωλίνα Πανέρη

Πηγή