Ο πατήρ Νικόλαος από τη Μυτιλήνη τρέχει με τα ράσα στην Πάτρα

Είναι το πρόσωπο που κέρδισε το πιο θερμό χειροκρότημα στο Run Greece που διέτρεξε χθες την Πάτρα και ξεκούρδισε ευχάριστα το ρολόι μιας καθημερινότητας που δεν είναι δα και ό,τι καλύτερο βιώνουμε τα τελευταία χρόνια.

Τρέχοντας με το ράσο ο πατήρ Νικόλαος, έκανε κάτι που πασχίζουν με διάφορα τερτίπια να επιτύχουν άλλοι ιερείς επιτυγχάνοντας συχνά αντίθετα αποτελέσματα. Κατάφερε να μπει μέσα στην νεολαία και να τρέξει μαζί της για ένα υγιές μήνυμα ζωής, για μια ιδέα, για ένα όνειρο.

Το Patra News εντόπισε το δρομέα με το νούμερο 50177 στην Πάτρα, λίγο πριν αναχωρήσει για τη Μυτιλήνη όπου ζει και ιερουργεί και ανακάλυψε έναν υπέροχο άνθρωπο πίσω από το πρόσωπο που κέρδισε, και όχι αδίκως, την προσοχή του κοινού και των φλας.Ο πατήρ Νικόλαος Καστρινός, δεν βρέθηκε τυχαία στην Πάτρα.

Υπο μία έννοια είναι και λίγο Πατρινός καθώς τα τελευταία τέσσερα χρόνια με αφορμή την  παραμονή του γιου του στην πόλη λόγω των σπουδών στους μηχανολόγους του ΤΕΙ, έρχεται συχνά στην πρωτεύουσα της Αχαϊας.Δεν ήταν μάλιστα όπως μου είπε η πρώτη φορά που δήλωσε συμμετοχή στο Run Grεece.

Είχε προηγηθεί μια αίτησή του το 2014, αλλά υποχρεώσεις τον κράτησαν στην Μυτιλήνη. «Φέτος, με τη χάρη του θεού, τα κατάφερα» είπε εμφανώς ικανοποιημένος.Η σχέση του με τον αθλητισμό δεν είναι τυχαία.

Όντας ιερέας, αυτός ο δραστήριος άνθρωπος που κοντεύει τα 50, είχε αναδειχθεί πρωταθλητής Ελλάδος, ενώ και πριν από έξι χρόνια, μεγαλωμένος πιά, είχε αναδειχθεί τρίτος στο βαλκανικό πρωτάθλημα βετεράνων.«Ο αθλητισμός στη ζωή μου ήταν πάντα κυρίαρχο κομμάτι» μου λέει. Όσο για την εμπειρία του Run Greece; «Πραγματικά η επίγευση όλου αυτού  του πράγματος ήταν εξαιρετική και  η οργάνωση και ο κόσμος.

Ο Πατρινός λαός είναι πολύ θερμός, έχει μεγάλη ευσέβεια. Χαίρεσαι να είσαι ιερέας.  Τον ρώτησα για την υποδοχή που του επεφύλλαξαν και για τα χειροκροτήματα..«Λόγω της υπερέντασης δεν το κατάλαβα, αλλά τα παιδιά, ο γιος μου και οι φίλοι του, μου είπαν ότι χειροκροτήθηκα περισσότερο και από τους πρώτους αν και δεν τα πήγα άσχημα. Βγήκα 33ος στη γενική κατάταξη και 3ος στην κατηγορία μου. Και μάλιστα με θλάσεις στα πόδια. Τις τελευταίες 20 ημέρες δεν έκανα καμία προπόνηση παρά μονο φυσικοθεραπεία».

Ωστόσο το πιο συγκινητικό πράγμα για αυτόν τον ιερέα που επί 27 χρόνια αγκαλιάζει με αγάπη το ποίμνιό του στην ενορία Ζωοδόχου Πηγής στην Μεσαγρό στη Γέρα Λέσβουήταν άλλο, αλλού μετράει για αυτόν η ουσία και όχι στο χειροκρότημα: «Ένα  πνευματικό παιδί που είδε στο ίντερνετ τη φωτογραφία μου από τον αγώνα, έγραψε «είμαστε περήφανοι που μεγαλώσαμε μαζί του».

Πηγή