Ο αχάριστος άνθρωπος δεν έχει γιατρειά.

Έχει πολλά να σου διδάξει η αχαριστία. Στην αρχή, δεν την καταλαβαίνεις. Κάνει αισθητή την παρουσία της σιγά σιγά. Κινείται υποχθόνια και κάνει τη δουλειά της. Δεν μπορείς να της αντισταθείς.  Εξασθενεί τις άμυνές  σου και παραλύει τις εσωτερικές σου δυνάμεις.

Σου κάνει ψυχολογικό πόλεμο. Μπαίνει μέσα στο μυαλό σου και προσπαθεί να το κουμαντάρει με τις κατηγορίες που σου προσάπτει. Μπαίνει στη μάχη πάντα με την ίδια πρόταση.

Μα εσύ δεν καταλαβαίνεις.

Ότι και εάν κάνεις, δεν είναι αρκετό για τις απαιτήσεις της. Και εσύ σαν καλός Σαμαρείτης προσπαθείς όλο και περισσότερο χωρίς να ανταμείβονται οι προσπάθειές σου. Ο πόλεμος συνεχίζεται με το αγαπημένο της όπλο. Ξεκινά την επίθεση της με την υποτίμηση. Σε μειώνει με το παραμικρό σου λάθος. Με αυτό τον τρόπο  προσπαθεί να σου δείξει πόσο μικρός και ανήμπορος είσαι.

 «Δεν έκανες και τίποτα. Όλα μόνος μου τα έκανα».

Έτσι σου μιλάει και γυρνάει το μυαλό σου ανάποδα. Προσπαθείς να κρατήσεις το στόμα σου κλειστό καθώς σου λέει κατάμουτρα πως η παρουσία σου δεν παίζει κανένα ρόλο στη ζωή της.

Ξεχνάει εκείνες τις νύχτες που καθόσουν ξάγρυπνος δίπλα της για να ακούσεις τα παραπονά της. Σβήνει από τη μνήμη της τα ξενύχτια που έριξες για να την κανείς χαρούμενη και να την αποφορτίσεις από το άγχος της. Παραβλέπει τις θυσίες σου αλλά  θυμάται πάντα τις σκληρές σου κουβέντες και τα λάθη σου.

    Βλέπεις είναι καλή στο παιχνίδι της αποπλάνησης. Σε χειρίζεται χωρίς να σε υπολογίζει. Δεν την ενδιαφέρει κανένας  παρά μονό ο εαυτός της. Θέλει μοναχά να παίρνει και το συμφέρον της είναι η μοναδική της ανάγκη. Προσέχει μόνο όσους την εξυπηρετούν. Θέλει να γίνονται τα χατίρια της μόνο, χωρίς να τη νοιάζουν οι ανάγκες σου. Όλοι θεωρούνται εχθροί της εάν δε συμφωνήσουν μαζί της και ποτέ δεν αναγνωρίζει τα λάθη της. Αντιθέτως, κάνει ότι περνά από το χέρι της για να αποποιηθεί από τις ευθύνες της. Μισεί αυτούς που την κρίνουν και δεν την επαινούν. Για  αυτό το λόγο, μένει  πάντα μόνη της χωρίς φίλους, χωρίς ανθρώπους που να την καταλαβαίνουν.

Μοναχά βρίσκει διεξόδους σε φτηνές αγκαλιές και φτηνούς ανθρώπους. Ψάχνει να βρει τους όμοιούς της που θα τη συμπληρώσουν. Η γοητεία που σου ασκούσε στην αρχή έχει εξαφανιστεί και έχει μετατραπεί σε αβυσσαλέα απέχθεια. Αισθάνεσαι αηδιασμένος από την πραγματική της όψη και το μόνο που θέλεις  είναι να την πετάξεις από τη ζωή σου.

Έχεις την ανάγκη να την διώξεις από τη ζωή σου γιατί κατάλαβες τις παρενέργειές της πάνω σου. Σταμάτησες να είσαι ο εαυτός σου και έγινες  αυτό που μισούσες. Κοιτάς τον καθρέφτη και βλέπεις έναν ξένο ο οποίος πιστεύει όσα σου λέει αυτός ο αχάριστος άνθρωπος.

Δε γιατρεύεται η αχαριστία όταν μπαίνει σε ανθρώπινο σώμα. Τώρα το κατάλαβες και με το παραπάνω. Για αυτό  όταν τους συναντήσεις στο δρόμο σου να τους κοιτάς όχι  τόσο στα μάτια  τους αλλά κυρίως στο στόμα τους .Έχουν μάθει να λένε λέξεις με πρώτο συνθετικό το εγώ και ποτέ το εμείς.

Εν τέλει, η αχαριστία τους σου δίδαξε το πιο σημαντικό μάθημα στη ζωή σου. Έμαθες να   επιλεγείς τους σωστούς από τους σκάρτους. Και αυτό είναι μεγάλη υπόθεση για την ευτυχία σου.

Της Κικής Τσιντζόγλου.

Πηγή