Η Χριστίνα, εργαζόμενη με τρία παιδιά, τα κατάφερε και συμβουλεύει: Κυνηγήστε τα όνειρά σας

Το…στρογγυλό “20” στο απολυτήριο, το τμήμα Επιστήμης Υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και ο 5χρονος κηδεμόνας

Την εμπειρία ζωής που αποκόμισε με την απόφασή της να προσπαθήσει για κάτι περισσότερο στις σπουδές της μεταφέρει η Χριστίνα Παπαδάκη με μια ανοιχτή “πρόσκληση” με την οποία, όπως λέει, επιθυμεί να δώσει “θάρρος” σ’ ανθρώπους που βρίσκονται στην ίδια κατάσταση.

Η Χριστίνα, εργαζόμενη μητέρα με τρία ανήλικα παιδιά, τελείωσε φέτος το ΕΠΑΛ, πήρε απολυτήριο και πτυχίο με 20 και οι πανελλήνιες ήταν – όπως αναφέρει – η σφραγίδα στο στόχο της.

Πώς περιγράφει η ίδια την ιστορία της:

“Σχολείο, δουλειά, παιδιά, σπίτι, υποχρεώσεις.. Κι όμως, η αποστολή πέτυχε!! Το προσπάθησα ξανά αλλα χωρίς αποτέλεσμα.. Η επιμονή και η υπομονή όμως πάντα βγαίνουν νικητές.. Ξεκίνησα πέρσι στο 1ο ΕΠΑΛ ΑΡΚΑΛΟΧΩΡΙΟΥ, μάλιστα, η εγγραφή έγινε με επίβλεψη του no1 κηδεμόνα, του μικρου μου γιου 5 ετών… Διάλεξα τομεα πληροφορικη γιατί δεν είχαν συμπληρωθεί άτομα για τον τομεα που ήθελα και επειδή είχα μια καλή σχέση με αυτό που ονομάζεται υπολογιστής.. Ξεκινήσαμε.. Ταυτόχρονα δουλειά.. Και ότι συνεπάγεται μια οικογένεια.. Σημαιοφόρος πέρσι και φέτο.. Τα παιδιά; τρελαμένα!! Χαρούμενα σε κάθε έλεγχο που έβλεπαν, λέγοντας “Τέτοιους βαθμούς θα φέρουμε και εμείς” Φτάσαμε στο σήμερα, απολυτηριο και πτυχίο ναι, με το απόλυτο 20.. (από τ’ανελπιστα) Κόπος, διάβασμα, δουλειά, απογοήτευση, κλάμα, παραίτηση, προσπαθεια ξανά και ξανά…

Άξιζε όμως… Ο στόχος ήρθε κοντά! Και δεν είναι άλλος από το τμήμα επιστήμης υπολογιστών του πανεπιστημίου Κρήτης… Γιατί; Γιατί μετάνιωσα που ήθελα κάτι άλλο στην αρχή.. Γιατί με κέρδισε η πληροφορική και ο μαγικός απέραντος κόσμος της.. Τη λάτρεψα κυριολεκτικά! Με έκανε να αφήσω στην άκρη οτιδήποτε άλλο σκεφτόμουν..

Η συνταγή στην επιτυχία όμως ειναι υλικό πολλών ανθρώπων.. Είχα δίπλα μου ανθρώπους που ήταν και είναι κάτι παραπάνω από καθηγητές.. Αγαπούν αυτό που κάνουν και το κάνουν άψογα.. Ένα μεγάλο ευχαριστώ πρώτα απ όλα στην οικογένεια μου που ήταν και ειναι δίπλα μου σε ολα, έπειτα, στο 1ο ΕΠΑΛ ΑΡΚΑΛΟΧΩΡΙΟΥ, το σχολείο της καρδιάς μου, τους καθηγητές μου, τους συμμαθητές μου και φυσικά την εργοδότρια μου στη δουλειά, στο Ανθοπωλείο “ΓΑΡΔΕΝΙΑ” που στάθηκε δίπλα μου σ’αυτο τον αγώνα σαν οικογενεια μου, πράγμα εξαφανισμένο σήμερα.. Μην ξεχνάτε!! Ακολουθήστε τα όνειρα σας!! Τους στόχους σας!! Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο όταν το θέλεις!! Αρκεί να το θελήσεις πολύ!!!

Και… Επιλεξ’ τε ΕΠΑΛ, ειδικά αν ενδιαφερεστε για κάποιο επάγγελμα που σχετίζεται με τους τομείς του.. !!! Η προσαρμογη στα ανώτερα και ανώτατα εκπαιδευτικά συστήματα γίνεται πολύ πιο εύκολη”!

[cretalive.gr]