Η ανατροφή των παιδιών μας δεν είναι διαγωνισμός για τον πιο καλό γονιό

Το να μεγαλώνεις παιδιά δεν είναι καθόλου εύκολο πράγμα κι αυτό είναι κάτι με το οποίο συμφωνούμε όλοι.

Και ναι, υπάρχουν κάποιοι γενικοί κανόνες – άλλοι διαχρονικοί και άλλοι πιο φρέσκοι – αλλά ο καθένας από εμάς το κάνει με τον τρόπο του, ανάλογα με τις δικές του προτεραιότητες και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των παιδιών του. Παρ’ όλ’ αυτά, έχουμε την τάση να μην συμβιβαζόμαστε με αυτό και να κρίνουμε τους άλλους γονείς με βάση τα δικά μας μέτρα και τις λογής λογής ταμπέλες που κυκλοφορούν. Και μετατρέποντας την ανατροφή των παιδιών μας σε πεδίο ανταγωνισμού, κάνουμε τη δουλειά του γονιού ακόμη πιο δύσκολη.

Πριν κρίνετε, λοιπόν, τους άλλους γονείς ή νιώσετε την ανάγκη να συγκριθείτε μαζί τους, αναλογιστείτε ότι:

Οι εποχές αλλάζουν και μαζί τους οι γονείς

Πρώτα απ’ όλα, μην αφήνετε τους λίγο παλιότερους να συγκρίνουν τον τρόπο που μεγαλώνετε τα παιδιά σας με εκείνον που σας μεγάλωσαν εκείνοι τα δικά τους. Επίσης, μην το κάνετε εσείς με τους νεότερους. Οι εποχές αλλάζουν ραγδαία, οι απαιτήσεις, οι προκλήσεις και οι κίνδυνοι μεταβάλλονται από γενιά σε γενιά, το ίδιο και οι αντιλήψεις. Αλλάζουν επιπλέον οι κανόνες, η νομοθεσία, η εκπαίδευση και, φυσικά, οι τάσεις στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Αυτό που δεν αλλάζει είναι το βασικό διακύβευμα, που είναι να μεγαλώσει το παιδί με αγάπη, ασφάλεια και χωρίς να του λείψει τίποτα.

Ο καθένας κάνει το καλύτερο για το παιδί του

Την επόμενη φορά που θα εντοπίσετε κάτι που δεν σας βρίσκει σύμφωνο στη συμπεριφορά ή τις επιλογές κάποιου άλλου γονιού, σκεφτείτε πόσες φορές μπορεί να έχετε βρεθεί στη θέση του χωρίς να το ξέρετε. Μην ξεχνάτε πως, όπως κι εσείς, έτσι και οι άλλοι γονείς κάνουν το καλύτερο δυνατό για τα παιδιά τους ή, τουλάχιστον, αυτό που εκείνοι θεωρούν ως τέτοιο. Άλλοι είναι πιο αυστηροί, άλλοι έως και αυταρχικοί, άλλοι επιεικείς ή διαλλακτικοί, άλλοι χαλαροί και άλλοι αγχώδεις. Άλλοι, πάλι είναι «ελικόπτερα», «μηχανές του γκαζόν», «τίγρεις» ή «ελευθέρας βοσκής». Το σημαντικό είναι ότι, στο τέλος, όλοι θέλουν το καλό του παιδιού τους. 

Το μόνο που έχει σημασία είναι τα παιδιά

Συχνά, όταν εστιάζουμε μονίμως στο τι κάνουν οι άλλοι ή όταν νιώθουμε ότι κρινόμαστε για κάθε μας επιλογή, χάνουμε απ’ τα ματιά μας αυτό που είναι πιο σημαντικό απ’ όλα. Στην προκειμένη, όλη μας η προσοχή πρέπει να είναι στραμμένη στα παιδιά μας και μόνο σ’ αυτά. Και ναι, πρέπει να έχουμε άποψη για όσα συμβαίνουν δίπλα μας και να μην αφήνουμε αντικειμενικά ανάρμοστες συμπεριφορές να περνάνε στο ντούκου. Όχι, όμως, για να ανέβουμε στο αόρατο βάθρο του πιο σωστού γονέα, αλλά για να αποτρέψουμε μια δυσάρεστη κατάσταση και για να δώσουμε ένα καλό συναδελφικό παράδειγμα.

Είμαστε όλοι στην ίδια ομάδα

Όσο κι αν διαφωνούμε σε επί μέρους θέματα κι έχουμε διαφορετικές απόψεις για συγκεκριμένα ζητήματα, όλοι οι γονείς μοιραζόμαστε μια κοινή εμπειρία που περιλαμβάνει παρόμοιες αγωνίες και φιλοδοξίες για τα παιδιά μας. Μαζί χαζεύουμε τα παιδιά μας να παίζουν στην παιδική χαρά, μαζί περιμένουμε έξω απ’ το σχολείο το μεσημέρι και μαζί αγωνιούμε για το τι μπορεί να τους συμβεί όσο δεν είναι υπό την προστασία μας. Και συχνά, αγωνιούμε το ίδιο αν δούμε το παιδί ενός άλλου γονιού να βιώνει μια δυσάρεστη εμπειρία, σαν να πρόκειται για το καμάρι μας.

Είμαστε, λοιπόν, όλοι υπερήφανα μέλη της ίδιας ομάδας και δεν μας χωρίζει τίποτα. Και μόνο με ομαδικό πνεύμα, συνεργασία και διαλλακτικότητα θα εξασφαλίσουμε στα παιδιά μας αυτό που τους αξίζει.

[mama365.gr]