Η αληθινή γυναίκα, είναι δυνατή σαν ατσάλι και εύθραυστη σαν κρύσταλλο

”Γυναίκα δεν γεννιέσαι, γίνεσαι.” είπε κάποτε η Simon De Beauvoir και από τότε αυτή η φράση έχει χιλιοειπωθεί και χιλιομεταφραστεί.

Το να βαφτίζεσαι γυναίκα από βιολογικής πλευράς είναι η μια όψη, η άλλη θέλει δρόμο και πολύ κόπο, κοpίτσι μου. Η Γυναίκα, μπορεί να πατά γερά στα πόδια της, να βασίζεται στον εαυτό της και στις δυνατότητες της.

Είναι ανεξάρτητη. Είτε είναι έφηβη είτε παντρεμένη με δέκα παιδιά είτε ηλικιωμένη, το αίσθημα της αυτοδιάθεσης είναι τεράστιο μέσα της. Δεν έχει καμία σημασία το επίπεδο μόρφωσής της, ούτε πόσα πτυχία έχει. Είναι πάντα πολιτισμένη και η ανωτερότητα κυλάει μέσα της.

Αν το θελήσει μπορεί να κάνει ό,τι και ένας άντρας, έχει πείσμα. Όμως έχει το θάρρος να παραδέχεται ότι κάποια πράγματα είναι προτιμότερο να τα κάνουν εκείνοι. Επίσης, δεν υιοθετεί αντρικά πρότυπα συμπεριφοράς γιατί δεν της αρέσει να υποβαθμίζει την γυναικεία φύση της με αυτόν τον τρόπο.

Η ευγένεια τη χαρακτηρίζει, όμως, αν τη θίξεις ή την προσβάλεις θα σε τσακίσει με το λόγο της -που δεν θα περιέχει ποτέ λέξεις υβριστικής σημασίας- και θα σε αποτελειώσει με την υπερηφάνεια της.

Όταν θα ερωτευθεί, θα δώσει πολλά, τολμάει να αφήσει το πάθος να την παρασύρει, εξάλλου όταν μια γυναίκα είναι ερωτευμένη είναι ακόμα πιο γοητευτική και εκείνη το ξέρει, αλλά ποτέ δεν θα δοθεί! Και αν ακόμα πληγωθεί ξέρει να φεύγει με το κεφάλι ψηλά.

Δεν δίνει το κορμί της όπου λάχει! Πρέπει να καταφέρεις πρώτα να κάνεις έpωτα στο μυαλό της και έπειτα αν εκείνη το θέλει θα σου επιτρέψει να την κατακτήσεις. Η Γυναίκα, δεν θα κάνει ποτέ εσκεμμένα έναν άντρα να ζηλέψει, ούτε θα κάνει ”κόλπα” για να τρέχει πίσω της για να ικανοποιείται ο εγωισμός της. Δεν έχει ανάγκη κάτι τέτοιο, δεν είναι ανασφαλής, πιστεύει στον εαυτό της.

Δε φοβάται να πει αυτό που νιώθει, η αλήθεια της είναι μια και μοναδική. Το ένστικτό της και την αυξημένη γυναικεία διαίσθησή της θα τα εμπιστεύεται πάντα γιατί δεν θα αφήσουν κανένα να τη βλάψει. Σέβεται και υπερασπίζεται όλες τις γυναίκες. Δεν βλέπει ποτέ καμία ανταγωνιστικά. Δέχεται ότι η κάθε μια είναι μοναδική και ξεχωριστή.

Πάντα θα βοηθάει και θα προσφέρει, αλλά δεν θα γίνει ποτέ έρμαιο των επιθυμιών των άλλων. Την έμφυτη πονηριά της και την ασυναγώνιστη γυναικεία ευφυΐα της τα χρησιμοποιεί για καλό σκοπό και ποτέ για να βλάψει τους γύρω τις.

Έχει τη χάρη και το χάρισμα  να σαγηνεύει με την ομορφιά και τη ζεστασιά της και όχι να σε δηλητηριάζει χρησιμοποιώντας τα.

Προστατεύει αυτούς που αγαπά, δίνει την ψυχή της. Μπορεί να προσαρμοστεί σε οποιεσδήποτε συνθήκες και να τα καταφέρει μια χαρά ακόμα και όταν όλα είναι εναντίον της. Όσο ευαίσθητη και να δείχνει – και είναι- μέσα της κρύβει δύναμη. Δεν θα επιτρέψει σε κανέναν να παίξει με την υπόληψη της και να ποδοπατήσει την αξιοπρέπεια της. Ξέρει τι αξίζει, ξέρει να προσπερνάει και να πηγαίνει παρακάτω.

Είτε είναι κοκέτα είτε ατημέλητη γίνεται κομψή φορώντας τη θυληκότητά της. Μπορεί να είναι προκλητική αλλά ποτέ πρόστυχη. Γυναίκα ονομάζεσαι όταν είσαι αυθεντική.

Όταν χρησιμοποιείς το χαμόγελό σου για ασπίδα και όχι για όπλο. Όταν ξέρεις ότι στο μυαλό σου επικρατεί η κόλαση, αλλά στη ψυχή σου έχεις τον παράδεισο. Όταν είσαι δυνατή σαν ατσάλι και εύθραυστη σαν κρύσταλλο. Όταν έχεις τον εγωισμό σου ψηλά μα την αξιοπρέπεια πιο ψηλά.

Αυτή είναι η Γυναίκα, ολοκληρωμένη, γνήσια. Οτιδήποτε άλλο είναι φθηνή απομίμησή της.

Γράφει η Μαρία Κοψιδά

[loveletters]