Έξι Έλληνες ποιητές υμνούν τον έρωτα.
Της Στεύης Τσούτση
Είναι κι αυτός ο έρωτας, δύσκολος στην έκφραση. Μας παθιάζει, μας συγκλονίζει, μας ξεσηκώνει. Κι όμως όταν έρχεται η ώρα να τον εκφράσουμε, όσο κι αν ξεχειλίζει η ψυχή μας, τα χείλη απομένουν σιωπηλά. Αρνούνται πεισματικά να βρουν τις λέξεις εκείνες, που θα γίνουν φράσεις κι έπειτα εικόνες, συναισθήματα. Ευτυχώς που υπάρχουν και οι ποιητές, που αυτό το τραγούδι της καρδιάς, το κάνουν στίχους. Λιτούς, δωρικούς μα συνάμα στίχους απόλυτους. Όπως ακριβώς απόλυτο είναι και το αντικείμενο που περιγράφουν. Έρωτας λοιπόν. Μέσα από τα μάτια έξι κορυφαίων Ελλήνων ποιητών. Γιατί τον έρωτα πρέπει να τον υμνούμε κάθε μέρα.
Οδυσσέας Ελύτης, “Μονόγραμμα”
…Καί κανείς κηπουρός δεν ευτύχησε σ’ άλλους καιρούς.
Από τόσον χειμώνα κι από τόσους βοριάδες, μ’ ακούς
Νά τινάξει λουλούδι, μόνο εμείς, μ’ ακούς
Μές στή μέση τής θάλασσας
Από το μόνο θέλημα τής αγάπης, μ’ ακούς
Ανεβάσαμε ολόκληρο νησί, μ’ ακούς
Μέ σπηλιές καί μέ κάβους κι ανθισμένους γκρεμούς
άκου, άκου
Ποιος μιλεί στά νερά καί ποιος κλαίει ακούς;
ποιος γυρευει τον αλλο, ποιος φωναζει
ακους;
Είμ’ εγώ πού φωνάζω κι είμ’ εγώ πού κλαίω, μ’ ακούς
Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ, μ’ ακούς.
Μαρία Πολυδούρη, “Γιατί μ’αγάπησες”
Μόνο γιατί μ’ αγάπησες γεννήθηκα,
γι’ αυτό η ζωή μου εδόθη.
Στην άχαρη ζωή την ανεκπλήρωτη
μένα η ζωή πληρώθη.
Μόνο γιατί μ’ αγάπησες γεννήθηκα.
Μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου
μου χάρισε η αυγή ρόδα στα χέρια.
Για να φωτίσω μια στιγμή το δρόμο σου
μου γέμισε τα μάτια η νύχτα αστέρια,
μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου.
Ντίνος Χριστιανόπουλος, “Έρωτας”
Νὰ σοῦ γλείψω τὰ χέρια, νὰ σοῦ γλείψω τὰ πόδια –
ἡ ἀγάπη κερδίζεται μὲ τὴν ὑποταγή.
Δὲν ξέρω πῶς ἀντιλαμβάνεσαι ἐσὺ τὸν ἔρωτα.
Δὲν εἶναι μόνο μούσκεμα χειλιῶν,
φυτέματα ἀγκαλιασμάτων στὶς μασχάλες,
συσκότιση παραπόνου,
παρηγοριὰ σπασμῶν.
Εἶναι προπάντων ἐπαλήθευση τῆς μοναξιᾶς μας,
ὅταν ἐπιχειροῦμε νὰ κουρνιάσουμε σὲ δυσκολοκατάχτητο κορμί.
Γιώργος Σεφέρης, “Ερωτικός Λόγος”
…Μες στον καθρέφτη η αγάπη μας, πώς πάει και λιγοστεύει
μέσα στον ύπνο τα όνειρα, σκολειό της λησμονιάς
μέσα στα βάθη του καιρού, πώς η καρδιά στενεύει
και χάνεται στο λίκνισμα μιας ξένης αγκαλιάς…
Ρόδο άλικο του ανέμου και της μοίρας,
μόνο στη μνήμη απέμεινες, ένας βαρύς ρυθμός
ρόδο της νύχτας πέρασες, τρικύμισμα πορφύρας
τρίκυμισμα της θάλασσας… Ο κόσμος είναι απλός»
Κ.Π.Καβάφης, “Δεκέμβρης του 1903”
« Κι αν για τον έρωτά μου δεν μπορώ να πω- αν δεν μιλώ για τα μαλλιά σου, για τα χείλη , για τα μάτια όμως το πρόσωπό σου που κρατώ μες στην ψυχή μου, ο ήχος της φωνής σου που κρατώ μες στο μυαλό μου, οι μέρες του Σεπτέμβρη που ανατέλλουν στα όνειρά μου, ταις λέξεις και ταις φράσεις μου πλάττουν και χρωματίζουν εις όποιο θέμα κι’αν περνώ, όποιαν ιδέα κι αν λέγω.»
Τάσος Λειβαδίτης, “Συμφωνία αρ.1”
…και σμίγουν και χωρίζουν οι άνθρωποι
και δεν παίρνει τίποτα ο ένας απ’ τον άλλον.
Γιατί ο έρωτας είναι ο πιο δύσκολος δρόμος να γνωριστούν.
Γιατί οι άνθρωποι, σύντροφε, ζουν απο τη στιγμή
που βρίσκουν μια θέση
στη ζωή των άλλων.
Kαι τότε κατάλαβες γιατί οι απελπισμένοι
γίνονται οι πιό καλοί επαναστάτες…
Ολες οι Ειδήσεις
- Τάσος Ιορδανίδης: Ήξερα από την αρχή ότι η Θάλεια είναι η γυναίκα της ζωής μου
- Θήβα: Άντρας έβλεπε τον Άγιο Ιωάννη τον Ρώσο στον ύπνο του και έχτισε ένα πανέμορφο εκκλησάκι προς τιμήν του
- Ο πιο υπέροχος Πρίγκιπας: Ο Παύλος γεμάτος στιλ στην Αθήνα με τα πιο κομψά παπούτσια στον κόσμο
- Ζευγάρι Τούρκων ήρθε να ευχαριστήσει την Παναγία Τσαμπίκα που τους έδωσε παιδί
- Στέφανος Κασσελάκης: Έσβησε τα κεράκια της τούρτας του αγκαλιά με τον άντρα του
- Κατώτατος μισθός: Ανεβαίνει στα 830 ευρώ με τη νέα αύξηση – Πώς επηρεάζονται οι τριετίες, αυξάνονται 19 επιδόματα
- Φωτιά τώρα στη Ρόδο: Καίει ανεξέλεγκτα δασική έκταση
- Ρούλα Πισπιρίγκου: Ισόβια για την ανθρωποκτονία της Τζωρτζίνας – Ανέκφραστη και ψυχρή στο άκουσμα της απόφασης