Στην λίστα των ελληνικών παροιμιωδών φράσεων έχουν καταχωρηθεί ουκ ολίγες που ο σοφός λαός πολύ εύστοχα δημιούργησε για να θίξει τα κακώς κείμενα άλλων εποχών, τα οποία δυστυχώς δείχνουν να έχουν διαχρονική… αξία. Βρήκαμε κάποιες από αυτές και σας τις παρουσιάζουμε.

«Έχει μπάρμπα στην Κορώνη»

Η φράση «έχεις μπάρμπα στην Κορώνη» προήλθε από τις εκλογές για την ανάδειξη τοπικού άρχοντα στον Δήμο Κολωνίδων, όπως ονομαζόταν τις πρώτες δεκαετίες του 19ου αιώνα η Κορώνη της Μεσσηνίας. Ο δήμαρχός της Γεώργιος Μπάστας εκλέχτηκε το 1843 αντιπρόσωπος στην Α’ Εθνοσυνέλευση που επεξεργάστηκε το Σύνταγμα της 3ης Σεπτεμβρίου.

Στη δημαρχία τον αντικατέστησε ο ανιψιός του Κώστας Δαρειώτης. Ο θείος τον στήριξε με ό,τι μέσο μπορούσε. Μέχρι και πολεμικό πλοίο έστειλε για να τρομάξει τους ψηφοφόρους και να τους πείσει να ψηφίσουν τον αγαπημένο του ανιψιό!

Ακόμα, για να είναι απολύτως σίγουρος για το αποτέλεσμα, φρόντισε να νοθευτούν οι εκλογικοί κατάλογοι και να γραφτούν μωρά και πεθαμένοι!

Έτσι προέκυψε ο «μπάρμπας από την Κορώνη», φράση που υποδηλώνει την ισχυρή και μέχρι ακραίας παρανομίας στήριξη, χάρη στην οποία αναδεικνύεται και παραμένει κανείς στην εξουσία.

«Να μένει το βύσσινο»

Η λαϊκή αυτή έκφραση που γεννήθηκε κάπου μεταξύ 1900 και 1905 και σήμερα δηλώνει άρνηση (εναλλακτικά «να (μού) λείπει το βύσσινο» ή «να μου λείπει»). Η φράση προέρχεται από ένα περιστατικό που συνέβη σ’ ένα καφενείο μεταξύ ενός βουλευτή κι ενός ψηφοφόρου του. Ο ψηφοφόρος παρήγγειλε στον σερβιτόρο του καφενείου που συναντήθηκαν ένα γλυκό βύσσινο, για να κεράσει τον βουλευτή κι έτσι να πετύχει -τί άλλο;- το ρουσφετάκι του. Ο βουλευτής, όμως, σκληρό καρύδι, δε φαινότανε διατεθειμένος να τον βοηθήσει. Αγανακτισμένος τότε ο ψηφοφόρος, που έβλεπε πως δε θα γινότανε τίποτα, φώναξε δυνατά στον σερβιτόρο: «Να μένει το βύσσινο!».

Πηγή