Δεν ξέρω ποιανού είναι η 6χρονη κόρη μου. Κοιμήθηκα και με τον πατέρα και με τον γιο

Η ιστορία της Κατερίνας είναι θα λέγαμε αρκετά περίπλοκη. Είναι από εκείνα τα οποία σίγουρα λες “μην σου τύχουν”!

“Δεν ξέρω ποιανού είναι η 6χρονη κόρη μου“, παραδέχεται με μεγάλη ειλικρίνεια. Την ίδια χρονική περίοδο κοιμήθηκε και με τον άντρα της, Στέλιο, καθώς και με το γιο του άντρα της, Κώστα. Βρίσκεται σε απελπιστική κατάσταση και περιμένει τη δική σας συμπαράστασή!

Γεια σας! Είμαι η Κατερίνα και αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας την… περίεργη ιστορία μου.

Πραγματικά είμαι σε απόγνωση και θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη σας… Θα σας παρακαλούσα μόνο να μην είστε αυστηροί μαζί μου γιατί είμαστε άνθρωποι και όλοι έχουμε αδυναμίες…

Το τρίγωνο μεταξύ πατέρα και γιου παραπέμπει στην «Αναστασία», μία παλιά σειρά που παιζόταν στην τηλεόραση. Στη δική μου όμως περίπτωση, τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα…

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…

Όταν παντρεύτηκα τον Στέλιο, ήμουν 24 ετών. Ήταν ο εργοδότης μου, 45 ετών, διαζευγμένος και είχε έναν γιο γύρω στα 20, τον Κώστα. Ο Στέλιος ήταν ένας γοητευτικός άντρας με έντονη προσωπικότητα.

Από τις πρώτες μέρες στο γραφείο, μου έδειξε ανοιχτά το ενδιαφέρον του κάτι που γοήτευσε και με έκανε να νιώθω ξεχωριστή.

Δεν άργησε η στιγμή που μου πρότεινε να βγούμε εκτός δουλειάς και δέχτηκα κατευθείαν. Η αλήθεια είναι ότι αν και ήταν αρκετά μεγαλύτερος από εμένα, μου άρεσε από την πρώτη στιγμή που τον είδα!

Χωρίς καλά καλά να καταλάβω πως έγινε, αρχίσαμε και βγαίναμε για κάποιο διάστημα και πολύ σύντομα μου έκανε πρόταση γάμου. Φυσικά και δέχτηκα αφού ένιωθα ότι ήμουν ερωτευμένη μαζί του!

Η συμβίωση με τον Στέλιο ήταν σε γενικές γραμμές καλή. Περνούσαμε όμορφα και συνεχώς μου έδειχνε πόσο με αγαπάει. Λίγο πριν το γάμο, γνώρισα τον γιο του, τον Κώστα.

Τον συμπάθησα πολύ από την αρχή γιατί ήταν ένα ώριμο παιδί και του άρεσε που ο πατέρας του θέλησε να ξαναφτιάξει τη ζωή του, έστω και με κάποια που ήταν 20 χρόνια μικρότερη από αυτόν. «Θα μπορούσες να ήσουν αδερφή μου», μου έλεγε πολλές φορές μεταξύ σοβαρού και αστείου.

Ο Κώστας έμενε με τη μητέρα του και δεν τον βλέπαμε και πολύ συχνά. Συνήθως σε γιορτές και καμία Κυριακή που μαζευόμασταν για φαγητό στο σπίτι.

Δύο χρόνια μετά τον γάμο μας, συνέβη κάτι τραγικό. Η πρώην γυναίκα του άντρα μου, η μαμά του Κώστα δηλαδή, σκοτώθηκε σε ένα τροχαίο δυστύχημα. Εκεί άλλαξαν τα πάντα… Πιο πολύ από όλους, όπως ήταν λογικό, επηρεάστηκε η ζωή του Κώστα…

Λίγες μέρες μετά την κηδεία της μαμάς του, ο Στέλιος μου ζήτησε να μείνει μαζί μας ο Κώστας μέχρι να καταφέρει να σταθεί ξανά στα πόδια του. Η αλήθεια είναι ότι ήταν σαν ένας «ζωντανός-νεκρός». Ανησυχούσαμε πολύ για την υγεία του.

Φυσικά και δέχτηκα χωρίς καν να το σκεφτώ.

Η συγκατοίκηση έφερε εμένα και τον Κώστα πολύ κοντά. Στην αρχή ένιωθα ότι του κάλυπτα σε ένα ελάχιστο βαθμό την απουσία της μητέρας του. Δεν ήταν λίγες οι φορές που έκλαιγε στην αγκαλιά μου και μου έλεγε ιστορίες από το παρελθόν.

Ο Στέλιος έλειπε συνέχεια στη δουλειά με αποτέλεσμα τις περισσότερες ώρες της ημέρας να είμαστε οι δυο μας στο σπίτι, να μαγειρεύουμε, να βλέπουμε ταινίες και γενικά να περνάμε χρόνο μαζί…

Σύντομα η «μητρική» αυτή σχέση εξελίχθηκε σε ερωτική έλξη. Ένα απόγευμα, βλέποντας μία συγκινητική ταινία στον καναπέ, ήρθαμε πολύ κοντά… Δεν μπόρεσα να αντισταθώ… Άρχισε να με φιλάει και να νιώθω το κορμί του επάνω μου… Ένιωθα αδύναμη και παραδόθηκα…

Το ίδιο σκηνικό έγινε άλλες δύο φορές… Δεν ξέρω τι είχα πάθει… Αν και αγαπούσα τον Στέλιο, στον Κώστα βρήκα κάτι διαφορετικό.. Κάτι που ίσως δεν είχα ξαναζήσει…

Η κατάσταση είχε αρχίσει να ξεφεύγει. Αισθανόμασταν πολλές τύψεις για τον Στέλιο. Ο Κώστας άρχισε να λείπει από το σπίτι πολύ συχνά και να με αποφεύγεισυστηματικά… Ένιωθα απαίσια και για τους δύο. Ήθελα να του μιλήσω αλλά δεν ήξερα τι να του πω…

Ένα μεσημέρι, ενώ τρώγαμε και οι 3 μαζί, ο Κώστας μας ανακοίνωσε ότι θέλει να φύγει για μεταπτυχιακό στο εξωτερικό. Ξαφνιάστηκα… Δεν ήξερα τι να κάνω… Ήθελα να ουρλιάξω και να βάλω τα κλάματα… Δεν είπα λέξη… Ο Στέλιος συμφώνησε και του άρεσε πολύ σαν ιδέα απ’ ότι κατάλαβα…

Όταν τελειώσαμε το φαγητό, κλειδώθηκα στο δωμάτιό μου και προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου ότι είναι η καλύτερη λύση για όλους μας…

Την επόμενη εβδομάδα έφυγε… Τα είχε κανονίσει όλα χωρίς να τον αντιληφθεί κανείς μας… Δεν μιλήσαμε ποτέ για το σκηνικό. Με το ζόρι με χαιρέτησε πριν πάει στο αεροδρόμιο, λέγοντάς μου «ευχαριστώ για όλα, θα τα πούμε σύντομα».
Οι πρώτες μέρες χωρίς να τον βλέπω ήταν δύσκολες…

Ο Στέλιος δεν είχε καταλάβει τίποτα και η σχέση μας δεν άργησε να ξαναμπεί σε έναν ρυθμό. Πολλές φορές σκέφτηκα να του πω όλη την αλήθεια αλλά δεν έβρισκα τη δύναμη.

Ένα μήνα αφότου έφυγε ο Κώστας, έμαθα ότι είμαι έγκυος. Ο Στέλιος χάρηκε πολύ και η σχέση μας άρχισε και πάλι να δυναμώνει… 8 μήνες μετά έφερα στον κόσμο ένα πανέμορφο κοριτσάκι.

Ο Κώστας εξαφανίστηκε και από τους δυο μας. Με το ζόρι μας έπαιρνε ένα τηλέφωνο κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα. Πέρασαν 7 χρόνια χωρίς να μιλήσω μαζί του καν στο τηλέφωνο. Η τυπική επικοινωνία που είχε διατηρήσει ήταν μόνο με τον πατέρα του…

Απ’ ότι μάθαινα από τον Στέλιο, παντρεύτηκε με μία Ελληνοαμερικανίδα και απέκτησε ένα κοριτσάκι. Τα Χριστούγεννα που μας πέρασαν αποφάσισε να έρθει να μας δει…

Η συνάντηση τα πρώτα λεπτά ήταν ζεστή, φιλική, χαλαρή… Όλα αυτά μέχρι να έρθει το μεγαλύτερο ΣΟΚ της ζωής μου. Η 3χρονη κόρη του κοιμόταν στην αγκαλιά του και όταν ξύπνησε συνειδητοποίησα ότι ήταν ολόιδια με τη δική μου… Χωρίς υπερβολές, μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό…

Πάντα είχα την υποψία ότι το παιδί που είχα τότε στην κοιλιά μου θα μπορούσε να είναι του Κώστα αφού είχα σεξουαλικές επαφές και με τον πατέρα και με τον γιοεκείνο το διάστημα… Δεν ήθελα καν να το σκεφτώ… Το έθαψα μέσα μου και προσπάθησα να το ξεχάσω… Η σκέψη αυτή από εκείνη τη στιγμή ξύπνησε και μοιάζει με ένα τεράστιο θηρίο που είναι έτοιμο να με καταπιεί.

Νιώθω σαν π#@#$α… Πώς μπόρεσα να κοιμηθώ και με πατέρα και με γιο μέσα σε ένα βράδυ;;; Πώς γίνεται να μην ξέρω ποιανού είναι το παιδί… Τι μάνα είμαι εγώ, αλήθεια…

Πραγματικά δεν ξέρω τι να κάνω… Έχω πέσει κυριολεκτικά σε κατάθλιψη… Να πω στον Στέλιο για τον Κώστα ή να το κρατήσω για πάντα κρυφό;;;

Πώς θα συνεχίσω να ζω με αυτό το βάρος… Έχω σκεφτεί μέχρι και να βάλω τέλος στη ζωή μου… Βρίσκομαι σε απόγνωση…

[efisecrets]