Δεκάρα δεν δίνω για το ποιος με αντιπαθεί και ποιος με σχολιάζει

Έχω βαρεθεί τόσα χρόνια να χαλιέμαι, να πέφτω, να αδειάζω ψυχολογικά και να γεμίζω με αρνητισμό και ενεργειακά σκουπίδια από σχέσεις που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν καν στη ζωή μου.

Αυτά βέβαια δεν αφορούν μόνο τους φίλους με τα “διπλά προσωπεία”, ούτε μερικούς συγγενείς που ψάχνουν την ευκαιρία να κακολογήσουν, μειώνοντας όποιον σκεφτεί ο υπέροχος εγκέφαλός τους, νομίζοντας πως έτσι θα εξυψώσουν τους εαυτούς τους.

Αφορά και τους απλούς γνωστούς ή και αγνώστους, αυτούς που αντιπαθούν κάποιον σε δευτερόλεπτα, που βάζουν ταμπέλες με την πρώτη ματιά, αυτούς που δε βλέπουν την ψυχή τους  που μαραζώνει, που έχει καταντήσει και ξεπέσει τόσο χαμηλά από την υπερπροσπάθεια.

Όχι, σε καμία περίπτωση δεν με αγγίζουν πλέον οι χαρακτηρισμοί, η κακεντρέχεια και το κουτσομπολιό που είναι καθημερινό φαινόμενο πλέον, μέχρι και χόμπι για κάποιους. Ούτε με αγγίζει η αντιπάθεια που τρέφουν στο πρόσωπό μου αυτοί που χρίστηκαν από μόνοι τους  κριτές των πάντων, εκτός βέβαια των δικών τους επιλογών.

Εγώ ξέρω ποιοι με αγαπούν και με εκτιμάνε. Που τα μάτια τους όταν με κοιτάνε είναι κρυστάλλινα και καθαρά, που δεν έχουν τίποτα να κρύψουν, που είναι γεμάτα με χαρά και αγάπη. Ξέρω ποιοι είναι οι άνθρωποι που έχω δίπλα μου και ποιοι είναι αυτοί που κρατάω μακριά μου.

Αναρωτιέμαι πόσες φορές έχουμε αναλωθεί, πόσες στιγμές έχουμε χαλαστεί ψυχολογικά με το να αφήνουμε άλλους να μας ρουφάνε την ενέργεια σαν παγωμένο αναψυκτικό το καλοκαίρι. Στο κάτω κάτω από τα αρνητικά συναισθήματα των άλλων τρέφονται αφού πλήττουν με τη δική τους ανούσια καθημερινότητα και “ρηχή” ζωή.

Πλέον δεν κάνω εκπτώσεις στην πολύτιμη ζωή μου.

Δεν αφήνω κανέναν να με ρίξει.

Η αδιαφορία μου είναι μονόδρομος.

Επιλέγω προσεκτικά τις κινήσεις μου

και πετάω στο καλάθι των αχρήστων τους επικριτές μου.

Ν.Σ.

[awakengr.com]