Χρυσοχοΐδης: «Να το πάρουμε όλοι απόφαση, και εκείνοι και εμείς, πως θα ζήσουμε μαζί»

Ο διορισμένος και μη εκλεγείς από το λαό, υπουργός ΠΡΟ-ΠΟ, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης αναφερόμενος στους μετανάστες που έρχονται λαθραία κι όχι νόμιμα στη χώρα σημειώνει ότι πρέπει «να το πάρουμε όλοι απόφαση, και εκείνοι και εμείς, πως θα ζήσουμε μαζί» σε συνέντευξή του στο Γιάννη Σουλιώτη και την Καθημερινή.

Ακολουθεί το επίμαχο απόσπασμα ενώ όλη η συνέντευξη βρίσκεται στο kathimerini.gr:

– Υπάρχει πραγματική λύση στο μεταναστευτικό / προσφυγικό; Τι είδατε όταν πρωτοπήγατε στη Μόρια και γιατί είχατε δηλώσει τότε ότι δεν ήταν τόσο άσχημη η κατάσταση;

– Μιλάμε για το κορυφαίο ίσως ευρωπαϊκό πρόβλημα, που δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα είναι μαζί μας για δεκαετίες. Το θέμα λοιπόν θα το λύσει η Ευρώπη όχι μόνη η Ελλάδα. Η Ευρώπη σήμερα δεν έχει ενιαία πολιτική. Eχει κοινούς φόβους μόνο. Υπάρχουν ευρωπαϊκά κράτη που αποφεύγουν να μοιραστούν την ευθύνη, κρατώντας κλειστά τα σύνορά τους, με αποτέλεσμα να επιβαρύνονται ιδιαίτερα οι χώρες του μεσογειακού νότου και κυρίως η Ελλάδα. Αυτό πρέπει να αλλάξει και ευελπιστώ ότι ο εμφατικός τρόπος που το θέτει διεθνώς η κυβέρνηση – θυμίζω ότι ο πρωθυπουργός θα το θέσει στην προσεχή Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε.– θα φέρει αποτέλεσμα.

Η χώρα μας πρέπει να αντέξει και θα την κάνουμε να αντέξει. Αλλά ας σταματήσουν να αναστενάζουν ψεύτικα όσοι τέσσερα χρόνια δεν έβλεπαν Μόρια, στρατόπεδα και στοιβαγμένους. Και ξαφνικά σε τρεις μήνες ξαναέγιναν ευαίσθητοι. Δεν αμφισβητώ τις καλές προθέσεις όσων διαχειρίστηκαν το μεταναστευτικό, αλλά χωρίς αμφιβολία η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στην αρχική τουλάχιστον φάση, το αντιμετώπισε με επιπολαιότητα που οδήγησε σε διόγκωση των ροών προς τη χώρα μας. Καλές προθέσεις και «φιλομεταναστευτική» ρητορική, που το ξαναλέω, δεν εμπόδισαν τελικά να δημιουργηθεί το όνειδος του καταυλισμού στη Μόρια.

Δεν είχα πει κουβέντα για την κατάσταση που είδα στη Μόρια. Τι θα πρόσθετε αν επαναλάμβανα κι εγώ ότι η Μόρια ντροπιάζει και εμάς και την Ευρώπη; Είμαι εδώ για να αλλάζω τα πράγματα, όχι για να τα σχολιάζω. Μίλησα γι’ αυτό που έπρεπε να τιμήσω. Τη σύμπνοια και την αυταπάρνηση των ανθρώπων που κρατούν τις «Μόριες» των νησιών μας.

– Πόσα κλειστά προαναχωρησιακά κέντρα σχεδιάζετε να δημιουργήσετε και πόσες ανοιχτές δομές θα χρειαστούν για να φιλοξενηθούν οι 20.000 αιτούντες άσυλο από τα νησιά;

– Πολύ λίγα κέντρα κάθε είδους. Είναι εντελώς ψευτοδίλημμα το ανοιχτές ή κλειστές δομές. Πολλά ξενοδοχεία και διαμερίσματα για να αποσυμφορηθούν τα νησιά αλλά να έχουν και ένα όφελος όσες περιοχές τους υποδεχθούν. Κοιτάξτε, πάμε να κάνουμε μια νέα αρχή στο μεταναστευτικό. Χωρίς πολλές κουβέντες, διαγγέλματα και άνυδρες συζητήσεις.

Εχει καταρρεύσει το σύστημα μόλις αυξήθηκαν λίγο οι ροές. Δεν είναι μόνο η Μόρια ή η Σάμος. Είναι οι δεκάδες χιλιάδες αιτήσεις που καθυστερούν, η αφροντισιά των δομών στην ενδοχώρα, είναι πολλά. Κι είναι κι οι δήμοι που δέχονται μετανάστες και επιβαρύνονται και είχαν αφεθεί στη μοίρα τους. Το καινούργιο νομοθετικό πλαίσιο είναι το πρώτο και βασικό που χρειάζεται. Να πάψει το χάος και να μπει μια λογική.

Μετά να αναμορφώσουμε τις υπηρεσίες και τη διοίκηση, προσλαμβάνουμε 400 νέους υπαλλήλους για να εξυπηρετήσουν με ταχύτητα το νέο πλαίσιο. Να είναι καθαρό ποιους κρατάμε, ποιους επιστρέφουμε. Και να μη στοιβάζουμε κανέναν. Να είναι επίσης καθαρό πως η μαζική παρουσία στην ενδοχώρα είναι βάρος για τις τοπικές κοινωνίες. Θέλουν και αξίζουν βοήθεια. Ομως, τελικά να το πάρουμε όλοι απόφαση, και εκείνοι και εμείς, πως θα ζήσουμε μαζί. Με τους νόμους και τους κανόνες μας.

[freepen.gr]