«Aρκούν μερικά κλάσματα του δευτερολέπτου» – Συγκλονιστικές μαρτυρίες επιζώντων τροχαίων που περιγράφουν τη ζωή τους μετά το ατύχημα

Χιλιάδες άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους κάθε χρόνο στην άσφαλτο και άλλοι τόσοι παλεύουν με τραυματισμούς ή ακρωτηριάζονται.

Πιο συγκεκριμένα, άνθρωποι που βγήκαν ζωντανοί μέσα από άμορφες μάζες από λαμαρίνες και είδαν τη ζωή τους να αλλάζει οριστικά μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, κάνουν λόγο για το πώς είναι η ζωή τους μετά από το τροχαίο.

Το να επιζήσει κανείς από ένα τροχαίο δυστύχημα είναι ευλογία, για τους πολυτραυματίες όμως και τους βαριά τραυματίες ξεκινάει ένας Γολγοθάς. Ακρωτηριασμοί, αναπηρίες, και η ανάγκη για μακροχρόνια ιατρική φροντίδα είναι μόνο μερικά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους. Αναγκάζονται να αρπάξουν τη ζωή από τα μαλλιά με νέα δεδομένα και στέλνουν το δικό τους μήνυμα.

Ο Νίκος Ιωάννου εργαζόταν ως ντελίβερι στην Αταλάντη. Μετέφερε μία παραγγελία, όταν έπεσε πάνω σε ένα λευκό βαν που φέρεται να παραβίασε πινακίδες σήμανσης και τη διπλή διαχωριστική γραμμή. Ζει πλέον με 90% αναπηρία με την οικογένειά του να σηκώνει το δικό της σταυρό.

Ο αδελφός του πολυτραυματία, Πάνος Ιωάννου, αναφέρει πως «24 ώρες το 24ωρο οι γονείς μου και εγώ είμαστε κατά πάνω του για τις ανάγκες του. Έχει καταστραφεί η ζωή γενικά και όλης της οικογένειας εξαιτίας αυτού του αμετανόητου οδηγού».

«Αντιμετωπίζω τη ζωή με μια καλύτερη ματιά αλλά από νέο ύψος»!

Ο αντιδήμαρχος Καλαμάτας, Γιώργος Λαζαρίδης, έμεινε παραπληγικός πριν από 30 χρόνια έπειτα από τροχαίο ατύχημα και δηλώνει ότι «όσο περνούσαν τα χρόνια προχώρησα τη ζωή μου και κατάφερα να κάνω αρκετά βήματα που με βοήθησαν έτσι να αντιμετωπίσω τη ζωή με μία καλύτερη ματιά αλλά από το νέο ύψος, αυτό που μου δίνει το αναπηρικό μου αμαξίδιο».

Ο Νίκος Κουτρούλης το 2018 επέστρεφε από νυκτερινή διασκέδαση μαζί με έναν φίλο του. Δεν φορούσε ζώνη. Μία στιγμιαία απροσεξία, τους έστειλε σε μία μάντρα στην άκρη το δρόμου. Ήταν η στιγμή που του άλλαξε τη ζωή. Από τότε κινείται με αναπηρικό αμαξίδιο.

«Φτάνουν μόνο μερικά κλάσματα δευτερολέπτου ή 2 λεπτά να μην έχεις την προσοχή σου κάπου ή να μπεις στο αυτοκίνητο να πεις δεν φοράω τη ζώνη γιατί το περίπτερο είναι 10 μέτρα ή να σε πάρει κάποιος τηλέφωνο και να πεις οκ θα μιλήσω στο τηλέφωνο δεν θα γίνει κάτι κι όμως τότε είναι που θα γίνει» υπογραμμίζει ο κ. Κουτρούλης.

Θύματα και αυτοί του ιδιότυπου πολέμου στην άσφαλτο παλεύουν καθημερινά να ξαναστήσουν το παζλ της ζωής τους. Επειδή κάποιος δεν πρόσεξε ένα στοπ, έναν ερυθρό σηματοδότη ή δεν έβαλε τη ζώνη του. Τόσο απλά και τόσο βίαια.