Οι Κουικούρο είναι μία από τις δεκάδες φυλές ιθαγενών της λεκάνης του Αμαζονίου που εξακολουθούν να ζουν απομονωμένοι από τον υπόλοιπο πολιτισμό της Βραζιλίας.
Η πρώτη τους επαφή με τους εξερευνητές της περιοχής έλαβε χώρα περίπου το 1880 με καταστροφικά αποτελέσματα, αφού οι λευκοί επισκέπτες μετέδωσαν στους πληθυσμούς των ιθαγενών, θανατηφόρες ασθένειες, μιας και οι απομονωμένοι κάτοικοι δε διέθεταν τα κατάλληλα αντισώματα στον οργανσιμό τους, με συνέπεια οι πληθυσμοί τους να αποδεκατιστούν.
Ωστόσο, η νέα τους επαφή με τον πολιτισμό, λίγα χρόνια πριν, αποδείχθηκε λιγότερο φονική κι αρκετά περισσότερο εθιστική, καθώς η γνωριμία τους με τα πρώτα smartphones δημιούργησε μια σχέση «πάθους», με αποτέλεσμα πλέον η πλειοψηφία των μελών της φυλής των Κουικούρο να έχουν γίνει αχώριστοι με τα κινητά τηλέφωνα.
Οι ιθαγενείς, οι οποίοι δραστηριοποιούνται κατά κύριο λόγο σε αγροτικές και κτηνοτροφικές εργασίες, όχι μόνο εξοικειώθηκαν ταχύτατα με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας αλλά δεν αποχωρίζονται σχεδόν ποτέ τα κινητά τους τηλέφωνα, ενώ απαίτησαν την εγκατάσταση και δορυφορικής κεραίας στον οικισμό τους ώστε να έχουν συνεχώς σήμα για να κοινοποιούν τις εμπειρίες τους μέσω του διαδικτύου.
Ένα από τα μέλη της φυλής δήλωσε ότι είναι ενεργός στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από το 2012 όταν και απέκτησε το πρώτο του smartphone, ενώ ο ίδιος είπε πως ευχαριστιέται ιδιαίτερα τις επαφές του μέσω διαδικτύου, αφού του δίνεται η δυνατότητα να δει πράγματα, που διαφορετικά δε θα είχε ποτέ την ευκαιρία να γνωρίσει.
Βέβαια, η πρωτοφανής αυτή εξάρτηση των μελών της φυλής από τα smartphones ενέχει μερικούς μακροπρόθεσμους κινδύνους, όπως η αποξένωση μεταξύ των μελών αλλά κι η παραμέληση των απαραίτητων εργασιών για την επιβίωσή τους.
Τέλος αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως η φυλή Κουικούρο αριθμεί γύρω στα 600 μέλη (με αυξητικές τάσεις) στην περιοχή του Μάτο Γκρόσο, βαθιά μέσα στην ζούγκλα του Αμαζονίου.