Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους: «Θέλω να ρωτήσω τον Τσίπρα, τι ακριβώς σου συμβαίνει»;

Εχασες τη μανούλα σου όταν ήταν πολύ νέα, σε ηλικία 66 ετών, από καρκίνο. Η επαφή σου με αυτή την ασθένεια τι σου έμαθε;

Είναι μια πολύ κακή «συναναστροφή» όταν βρίσκεσαι κοντά στον καρκίνο. Νοσεί όλο το περιβάλλον. Αυτό που εγώ έχω διαλέξει να πάρω είναι ότι πρέπει να ζήσουμε τώρα, γιατί αναβάλλουμε λίγο τη ζωή μας και την αναβάλλουμε για κάποια άλλη, παράξενη στιγμή. «Περίμενε το Πάσχα, περίμενε το καλοκαίρι, περίμενε τις διακοπές, περίμενε όταν τα πράγματα θα είναι καλύτερα». Λες και μας έχει υπογράψει κάποιος ένα χαρτί ότι τότε θα είμαστε καλά, δεν θα είμαστε άρρωστοι και δεν θα μας έχει συμβεί κάτι κακό. Για μένα το μάθημα είναι ότι «τώρα πρέπει να ζήσεις».

Με αυτή την κυβέρνηση, εσύ μπορείς να ζήσεις άνετα όπως θέλεις;

Νομίζω ότι κανείς δεν μπορεί να ζήσει άνετα. Δεν ξέρω αν είναι θέμα μόνο της συγκεκριμένης κυβέρνησης, που σίγουρα έχει συμβάλει στη δυσκολία, ή και γενικότερα της πολιτικής σκηνής τα τελευταία 40 χρόνια.

Εσύ τον πίστεψες τον Αλ. Τσίπρα;

Κανένα πρόσωπο στην πολιτική δεν με πείθει απόλυτα, αλλά είχα μια ελπίδα ότι μπορεί και να… Αλλά η ελπίδα έχει πεθάνει εδώ και καιρό.

Τι θα ψηφίσεις στις επόμενες εκλογές;

Εχω δίλημμα για το αν θα ψηφίσω.

Θα πήγαινες για ένα ποτό με τον Αλ. Τσίπρα;

Φυσικά. Θα πήγαινα να του θέσω κάποιες απορίες που έχω. Αρχικά θα πήγαινα να τον κοιτάξω και να του πω: «Τι σου συμβαίνει ακριβώς;».

Θα μπορούσες να πας και με τον Π. Καμμένο για κοψίδια στη Βάρη;

Δεν νομίζω. Ποτέ. Δεν τρώω κρέας πρώτα απ’ όλα και δεν θα πήγαινα με τον Καμμένο πουθενά.

Τι σε χαλάει;

Είναι αυτό που εκπέμπει, σε μένα τουλάχιστον. Είναι κάτι που δεν μου πάει, κάτι αρνητικό. Τώρα, αν τον γνωρίσω από κοντά και ο άνθρωπος είναι η χαρά του πάρτι… Δεν ξέρω, δεν νομίζω.

Τα παιδιά σας ρωτάνε για τη δουλειά σας επειδή είστε στον χώρο του θεάματος;

Δεν τους φαίνεται διαφορετικό. Μεγαλώνουν μέσα σε αυτό, γιατί να τους κάνει εντύπωση; Εχουν έρθει σε πρόβες, σε γυρίσματα. Για αυτούς είναι κάτι φυσιολογικό, όπως θα ήταν αν ήμασταν γιατροί.

Αν έχεις κάποια ερωτική σκηνή, θα τους το πεις;

Δεν θα κάτσουν να τη δουν. Δεν θεωρώ ότι πρέπει να κάτσουν να δουν τα παιδιά μου ερωτικές σκηνές μου. Ούτε αυτό το έργο θα έρθουν να το δουν, γιατί είναι πολύ σκληρό για τόσο μικρά παιδιά. Δεν θα μπορούν να το παρακολουθήσουν – πιθανόν να βαρεθούν.

Ο Φάνης είναι τόσο πράος και ήρεμος όσο δείχνει;

Πράο και ήρεμο δεν τον λες. Είναι ένας άνθρωπος αγχώδης και νευρικός. Είναι καλός όμως.

Τσακώνεστε; Για ποιον λόγο;

Είναι δυνατόν να μην τσακωνόμαστε; Συνήθως τσακωνόμαστε για τα πολύ απλά πράγματα, για τα οποία τσακώνεται ένα ζευγάρι στα δέκα χρόνια που είναι μαζί. Μπορεί να τσακώνεσαι και για τα σκουπίδια.

Εχετε περάσει κρίση;

Εχουμε περάσει, αλλά όχι σοβαρή.

Σε ζηλεύει;

Μπορεί να το κρύβει. Κάποιες φορές, μου έχει πει, ας πούμε, «γιατί άργησες να γυρίσεις;». Και εγώ του το έχω πει.

Είσαι πολύ ψηλή. Στο σχολείο τι σου έλεγαν;

Με φώναζαν «λιμπελούλα». Είναι τα κουνούπια με τα πολύ μεγάλα φτερά.

Τώρα που έχουν περάσει τα χρόνια, πώς βίωσες την επιτυχία των «Ψίθυρων καρδιάς»; Φοβήθηκες μήπως σε στιγματίσει ο ρόλος της Ερατώς;

Δυστυχώς δεν τη βίωσα – ήμουν και μικρή. Πέρασε σαν θύελλα. Με στιγμάτισε ο ρόλος. Μετά για ένα διάστημα ο κόσμος με είχε ταυτισμένη με αυτό το πράγμα.