Αλέξανδρος Ρήγας: «Ο Τσίπρας έσωσε την Ελλάδα. Κουνάνε το δάχτυλο αυτοί που έπρεπε να είναι φυλακή»

Αλ. Ρήγας: Ο Τσίπρας μετά το δημοψήφισμα έσωσε τη χώρα – Κουνάνε και το δάχτυλο αυτοί που έπρεπε να είναι φυλακή

Με ιδιαίτερα θερμά λόγια για τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, τον οποίο ωστόσο δεν στήριξε στις πρώτες εκλογές του 2015, μίλησε ο δημοφιλής συγγραφέας, σκηνοθέτης και ηθοποιός Αλέξανδρος Ρήγας σε συνέντευξή που παραχώρησε ο ίδιος στην «Εφημερίδα των Συντακτών», τονίζοντας μάλιστα πως έχει χαρεί με την πολιτική ενηλικίωση του Αλέξη Τσίπρα.

Ειδικότερα, ο Αλ. Ρήγας λέει μεταξύ άλλων στη συνέντευξή του στη Νόρα Ράλλη, πως «ακόμα και αν ο Τσίπρας έπρεπε να ζητήσει μια φορά συγγνώμη, όλες οι προηγούμενες γενιές πολιτικών θα έπρεπε να ζητάνε κάθε μέρα συγγνώμη για τα επόμενα 200 χρόνια! Ενώ κάνουν ακριβώς το αντίθετο».

«Πιστεύω ότι όταν τελειώσει αυτή η τετραετία που του δώσανε πολλές καυτές πατάτες να κρατήσει και ακόμα επικρατεί μια αμηχανία και μια θολούρα, την επόμενη τετραετία θα κάνει σημαντικά πράγματα, γιατί θα έχει κατακάτσει η σκόνη. Μέχρι τώρα ήταν πολύ δύσκολα. Και ο ίδιος έφαγε πολύ «ξύλο», άδικο»», συνεχίζει ο Αλέξανδρος Ρήγας και συμπληρώνει: «Δεν υπάρχουν λεφτά πια. Γι’ αυτό πιστεύω πως είναι καιρός να ξαναμπούμε σε μια τάξη. Και ότι ο «πιτσιρικάς» (σ.σ. ο Αλ. Τσίπρας) μπορεί να το κάνει αυτό, ακριβώς γιατί δεν έχει βαρίδια… Αυτό το στα «εύκολα» πρέπει να τελειώνει. Ούτε μπορούμε να ξεχνάμε τόσο εύκολα σαν λαός. Οι άνθρωποι που κατέστρεψαν αυτή τη χώρα ζουν ανάμεσά μας. Και μιλάνε. Δεν είναι στη φυλακή. Ούτε έχει δημευθεί η περιουσία τους. Πού είναι τα χρήματα που έφαγαν; Εγώ, ο υπερβολικός όπως με λένε οι φίλοι, το «παιδί του συστήματος» γιατί δούλεψα στην ιδιωτική τηλεόραση (στην οποία δούλεψα, δεν έκλεψα) λέω πως πολύς κόσμος θα έπρεπε να είναι στη φυλακή. Οχι στη Βουλή ή να ξεκουράζονται στις βιλάρες τους. Και κουνάνε και το δάχτυλο! Ενώ δεν θα ‘πρεπε να μιλάνε καθόλου…».

Μιλώντας εξάλλου για την 17ωρη διαπραγμάτευση Τσίπρα το καλοκαίρι του 2015 και το «όχι» στο δημοψήφισμα που έγινε «ναι» εν μια νυκτί, ο γνωστός σκηνοθέτης υποστηρίζει πως «όταν λοιπόν ο Τσίπρας μετά το 17ωρο εκείνο έκανε την επαναφορά (αυτή τη λέξη προτιμώ), για μένα τότε ήταν ένας μεγάλος πολιτικός άνδρας! Αυτό που έκανε τότε ο Τσίπρας, κρίνοντας με τη λογική, ήταν σωτήριο για τη χώρα. Μακάρι η χώρα να πατήσει στα πόδια της, να στρώσουμε τον πρωτογενή τομέα, να δουλέψουμε και να μπορέσουμε με πραγματικά δυνατά χέρια να αντιμετωπίσουμε όσους μας θέλουνε δουλάκια. Ωστόσο, τότε δεν γινόταν αλλιώς. Πιστεύω ότι πολύ καλά έπραξε, πήρε την ευθύνη, ξαναπήγε σε εκλογές, και από τις επόμενες είναι που θα κριθεί καθαρά το έργο του, χωρίς αυτή τη “σκόνη” και την αμηχανία όσων περιέγραψα».

Χαρακτηριστικά αποσπάσματα της συνέντευξης του Αλέξανδρου Ρήγα στην «ΕΦ.ΣΥΝ.»:

Σε πονάει και σε εξαγριώνει… Τι ακριβώς;

«Ολόκληρες γενιές υποκύψαμε σε έναν άκρατο λαϊκισμό, συγχωρήσαμε πολύ εύκολα ανθρώπους, δεν μάθαμε από τα λάθη μας, πιστεύαμε όσους μας χάιδευαν τ’ αφτιά και την πληρώσαμε πολύ άγρια από το 2008 και μετά.

Αν όλα αυτά δεν έχουν γίνει αντιληπτά ούτε τώρα, τότε ας καταστραφούμε. Δεν υπάρχει λόγος να συζητάμε περαιτέρω. Ειδικά μετά τη δολοφονία ενός νέου ανθρώπου στο κέντρο της Αθήνας, πραγματικά δεν βρίσκω τι μπορεί να ειπωθεί..».

Ο Ζακ «έφυγε», δεκάδες πέθαναν στο Μάτι. Πώς τα λογικοποιείς όλα αυτά;

«Αυτό που έκαναν στον Ζακ δεν δείχνει τον Ελληνα που θα ‘θελα ή που αγαπάω. Και γι’ αυτό και για την τραγωδία στο Μάτι έγινα έξαλλος. Το πρώτο είναι πολύ πρόσφατο, με πονάει πολύ, θα μιλήσω για το Μάτι που είχα χρόνο να το σκεφτώ. Είδα σύσσωμο τον πολιτικό κόσμο και έναν ολόκληρο λαό να ζητά την κεφαλή του Τσίπρα επί πίνακι. Και κανείς δεν αντιλαμβάνεται από ποιους πρέπει να ζητήσει ευθύνες – και από εμάς τους ίδιους και από τους πολιτικούς που μας εκπαίδευσαν τόσα χρόνια!

Το Μάτι δεν έγινε χθες, ούτε προχθές. Δεν ήταν τραγωδία της στιγμής. Ούτε εμείς γεννηθήκαμε χθες. Ξέρουμε όλοι τι έγινε στην Ελλάδα από το ’30 και μετά. Ξέρουμε ποιος γκρέμισε μία από τις ωραιότερες πρωτεύουσες του κόσμου για να κάνει αυτό το έκτρωμα. Ο εθνάρχης Καραμανλής. Αυτός ήταν. Και πιο πριν ο Μεταξάς.

Τα ρίχνουμε όλα στη χούντα, που ήταν μια παρεκτροπή εγκληματική. Οι δημοκράτες όμως τι έκαναν; Ακόμα και αν ο Τσίπρας έπρεπε να ζητήσει μια φορά συγγνώμη, όλες οι προηγούμενες γενιές πολιτικών θα έπρεπε να ζητάνε κάθε μέρα συγγνώμη για τα επόμενα 200 χρόνια! Ενώ κάνουν ακριβώς το αντίθετο».

Αρα δεν ανήκεις στους απογοητευμένους αριστερούς.

«Οχι, και θα σου πω γιατί. Γιατί δεν γοητεύτηκα από τον τρόπο που ο Τσίπρας έκανε την πρώτη προεκλογική του εκστρατεία. Τότε είχα μεγάλες αντιθέσεις στον τρόπο αυτό και τις είχα εκφράσει μέσα από τα έργα μου. Ωστόσο, και μπορεί να φάω ξύλο με αυτό που λέω, έχω χαρεί με την πολιτική του ενηλικίωση.

Και πιστεύω ότι όταν τελειώσει αυτή η τετραετία που του δώσανε πολλές καυτές πατάτες να κρατήσει και ακόμα επικρατεί μια αμηχανία και μια θολούρα, την επόμενη τετραετία θα κάνει σημαντικά πράγματα, γιατί θα έχει κατακάτσει η σκόνη. Μέχρι τώρα ήταν πολύ δύσκολα. Και ο ίδιος έφαγε πολύ «ξύλο», άδικο».

Υπάρχουν αντεπιχειρήματα σ’ αυτά που λες.

«Γι’ αυτό σου λέω πως μάλλον δεν θα αρέσουν αυτά που λέω. Γιατί έχουν βγει μπροστά οι λαϊκιστές και τρελαίνουν τον κόσμο: Α, αυτός που σου έκοψε τη σύνταξη, που έκρυψε νεκρούς, που, που, που… Κάτσε, ρε φίλε! Κοίτα λίγο την καμπούρα μας, κοίτα λίγο πίσω.

Ποιος έφερε τη χώρα ώς εδώ; Ο Τσίπρας; Κυβέρνησαν ποτέ οι αριστεροί και δεν το ξέρω; Οι εξυπνακισμοί, οι ειρωνείες και η αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση είναι εύκολα.

Ομως στο τέλος μένει το ερώτημα: Ποιος έχει φάει τα χρήματά σου; Ποιος διαχειρίστηκε τόσα χρόνια τον δημόσιο κορβανά; Το Κέντρο και η Δεξιά. Ποιος έπαιρνε μίζες ή άφηνε να υπάρχουν; Ειδικά στο Μάτι όλα αυτά φάνηκαν ξεκάθαρα. Ρίξανε το ανάθεμα σε έναν άνθρωπο για τα πολιτικά παιχνίδια που έπαιζαν δήμαρχοι, νομάρχες, υπουργοί και όλος ο συρφετός χρόνια πριν.

Και θα πρέπει να σε σώσει σε 45 λεπτά ο Τσίπρας και μια κρατική μηχανή από κάτι που έρχεται και φουντώνει, όχι σε μία ώρα, αλλά σε βάθος δεκαετιών! Η φωτιά έχει μπει εδώ και 60 χρόνια! Δεν μπήκε σε 2 λεπτά. Μην τα ξεχνάμε αυτά.

Θα πω και για τον Ανδρέα (σ.σ. Παπανδρέου). Που άφησε να έρθουν πολλά χρήματα στη χώρα τα οποία, αντί να γίνουν ανάσα για τον αγρότη και τον εργάτη, έγιναν τζιπ, Ρωσίδες πουτάνες και μπουζούκια. Μας έμαθε στα εύκολα. Και μας άρεσε».

Αυτό γίνεται ακόμα;

«Δεν υπάρχουν λεφτά πια. Γι’ αυτό πιστεύω πως είναι καιρός να ξαναμπούμε σε μια τάξη. Και ότι ο «πιτσιρικάς» (σ.σ. ο Αλ. Τσίπρας) μπορεί να το κάνει αυτό, ακριβώς γιατί δεν έχει βαρίδια… Αυτό το στα «εύκολα» πρέπει να τελειώνει. Ούτε μπορούμε να ξεχνάμε τόσο εύκολα σαν λαός.

Οι άνθρωποι που κατέστρεψαν αυτή τη χώρα ζουν ανάμεσά μας. Και μιλάνε. Δεν είναι στη φυλακή. Ούτε έχει δημευθεί η περιουσία τους. Πού είναι τα χρήματα που έφαγαν; Εγώ, ο υπερβολικός όπως με λένε οι φίλοι, το «παιδί του συστήματος» γιατί δούλεψα στην ιδιωτική τηλεόραση (στην οποία δούλεψα, δεν έκλεψα) λέω πως πολύς κόσμος θα έπρεπε να είναι στη φυλακή. Οχι στη Βουλή ή να ξεκουράζονται στις βιλάρες τους. Και κουνάνε και το δάχτυλο! Ενώ δεν θα ‘πρεπε να μιλάνε καθόλου.

Δεν το λέω φασιστικά. Εννοώ πως για τα επόμενα χρόνια, όσα κυβερνήσανε και άλλα τόσα, αν θα έπρεπε να μιλάνε, θα έπρεπε να λένε μόνο συγγνώμη. Τίποτε άλλο».

Αν είχες ένα νέο παιδί απέναντί σου, μετά από όλα αυτά, τι θα του έλεγες;

«Δύσκολη ερώτηση. Θα του έλεγα… σπάσε τα δεσμά του μυαλού σου! Γίνε πολίτης του κόσμου, δες πέρα από σένα. Γίνε ένας ελέυθερος άνθρωπος.

Δηλαδή, γνώρισε, κατανόησε τον άνθρωπο. Ελεύθερος άνθρωπος σημαίνει πως δεν έχεις βαρίδια – όχι στα πόδια σου. Στο μυαλό σου».

Είναι η πρώτη φορά που μιλάς πολιτικά. Θα είναι και η τελευταία;

«Οχι, δεν θέλω να είναι η τελευταία. Γιατί είμαι ζωντανός και θέλω να παραμείνω ζωντανός.

Είμαστε μία μικρή χώρα, που ωστόσο αν κάναμε λιγότερα λάθη και είχαμε θεμελιώσει μια κάποια αυτάρκεια, δεν θα ήμασταν τόσο “μικροί”. Αυτή την αυτάρκεια δεν την έχουμε. Ούτε τώρα, ούτε το 2015.

Οταν λοιπόν ο Τσίπρας μετά το 17ωρο εκείνο έκανε την επαναφορά (αυτή τη λέξη προτιμώ), για μένα τότε ήταν ένας μεγάλος πολιτικός άνδρας!

Αν και εγώ θα ήθελα να είμαστε πιο αυτάρκεις και χωρίς την ανάγκη της Ευρώπης, ειδικά έτσι όπως είναι, ωστόσο εκείνη τη στιγμή ήταν η στροφή ενός ευφυέστατου πολιτικού άνδρα.

Και εξηγώ γιατί: Ενώ ήξερε ότι το θυμικό ενός λαού ήταν ενάντια στην οικονομική καταπίεση, είχε την ικανότητα να καταλάβει πως δεν ήμασταν ακόμα έτοιμοι γι’ αυτό το “μόνοι”. Αν γινόταν κάτι άλλο από αυτό που τελικά έγινε, δεν θα ήμασταν ικανοί ν’ αντιμετωπίσουμε το απόλυτο χάος που θα προέκυπτε.

Αυτό που έκανε τότε ο Τσίπρας, κρίνοντας με τη λογική, ήταν σωτήριο για τη χώρα. Μακάρι η χώρα να πατήσει στα πόδια της, να στρώσουμε τον πρωτογενή τομέα, να δουλέψουμε και να μπορέσουμε με πραγματικά δυνατά χέρια να αντιμετωπίσουμε όσους μας θέλουνε δουλάκια. Ωστόσο, τότε δεν γινόταν αλλιώς.

Πιστεύω ότι πολύ καλά έπραξε, πήρε την ευθύνη, ξαναπήγε σε εκλογές, και από τις επόμενες είναι που θα κριθεί καθαρά το έργο του, χωρίς αυτή τη “σκόνη” και την αμηχανία όσων περιέγραψα».

Ολόκληρη η συνέντευξη του Αλέξανδρου Ρήγα στο efsyn.gr

[thecaller]