2019, σε έχω ήδη λατρέψει να ξέρεις..

Γράφει η Κατερίνα Μιχελάκη

Kάθε χρόνος που φεύγει παίρνει παρέα του αναμνήσεις, στιγμές, πρόσωπα, δάκρυα και χαμόγελα. Παίρνει ζωή, ένα κομμάτι της δικής μας ζωής.

Εκείνες οι τελευταίες μέρες του χρόνου όλους μας βρίσκουν να κοιτάμε πίσω. Πρόσθεση, αφαίρεση, σωστά, λάθη και στο τέλος ένα συμπέρασμα για εκείνο τον απολογισμό.

Έτσι κι εγώ ακολουθώ κάθε χρόνο την δική μου ιεροτελεστία, λίγο πριν με βρει η πρώτη μέρα της νέας χρονιάς. Ντυμένη γιορτινά, δίπλα στα φωτεινά λαμπιόνια του δέντρου με ένα ποτήρι κρασί στο χέρι, κουνώντας το σε κυκλική τροχιά, σαν να κλείνω μέσα του όλες τις σκέψεις και στιγμές μου.

Γελάω νοσταλγικά καθώς θυμάμαι και καλοδέχομαι εκείνη την θλίψη που φέρνει παρέα της πάντα η νοσταλγία, για να μην είναι μόνη. Εκείνη η θλίψη που μου δίνει την ώθηση στο “αύριο”. Με στήνω στον τοίχο, με κρίνω μα ύστερα χαμογελώ. Χαμογελώ και λέω ένα ευχαριστώ που με έχω, που δεν με έχασα… ευχαριστώ για όσα έχω και όχι για όσα δεν κατέχω. Το ευχαριστώ δεν είναι η τελευταία μου σκέψη, μα χαρίζω στον εαυτό μου ολα τα μπράβο του κόσμου για για όσα κατάφερα, πέτυχα και άντεξα.

Το 2018 θα αποτελεί για μένα πάντα μια χρονιά ορόσημο, μου έδωσε πολλά μα μου πήρε ακόμα περισσότερα.

Το 2018 θα μου θυμίζει πάντα να πιστεύω στον εαυτό μου, να μην τα παρατάω ποτέ, να έχω το κεφάλι ψηλά, να κοιτάω μπροστά ποτέ πίσω και να μην θεωρώ τίποτα ακατόρθωτο.

Το 2018 με δίδαξε πως οι άνθρωποι δεν αλλάζουν, αν δεν το θελήσουν οι ίδιοι πραγματικά και πως όλα κερδίζονται με μάχες. Με δίδαξε πως μπορούμε να αντέξουμε παραπάνω από όσα νομίζουμε, πως ο κάθε ένας κρύβει μέσα του υπέρτατες δυνάμεις και αντοχές που δεν γνωρίζει.

Το 2018 θα μου θυμίζει πάντα εκείνους που στάθηκαν περήφανα δίπλα μου με όλη τους την καρδιά. Εκείνα τα άτομα που αξίζουν όλη την αγάπη του κόσμου, εκείνα που διαβάζοντας αυτές τις γραμμές χαμογελούν γιατί ξέρουν.

Το 2018 θα μου θυμίζει μια θυσία ζωής, μια θυσία ψυχής, μια θυσία που δεν επέλεξα, μα ούτε μπόρεσα να την αποφύγω όσο κι αν πάλεψα με όλες μου τις δυνάμεις.

Το 2018 θα μου θυμίζει πως ορισμένα κομμάτια μου θα αποκοιμηθούν αιώνια μαζί του, θα μείνουν εκεί πίσω στο χρόνο και δεν πρόκειται να εξελιχθούν και να προχωρήσουν ποτέ ξανα, θα μείνουν στάσιμα.

Το 2018 κρύβει για μένα όλο το σκοτάδι και το φώς του σύμπαντος, όλη την δυστυχία και την ευτυχία μαζί.

Τιμώ τις στιγμές που έφυγαν, κρατώ τους ανθρώπους αξίζουν και αποχωρίζομαι με συνοπτικές διαδικασίες εκείνους που δεν θέλω να μείνουν στη ζωή μου.

Ναι, αυτή τη χρονιά κράτησα κοντά μου όσους επιθυμούσε πραγματικά η καρδιά μου και αποχωρίστηκα περήφανα όσους στάθηκαν λίγοι και μικροί στην συμπεριφορά και στην ψυχή.

Λίγο πριν σε αποχαιρετήσω λοιπόν 2018 , ένα μόνο ξέρω πως δε θα σε ξεχάσω ποτέ!

2019 εύχομαι να φέρεις υγεία, αγάπη, ευτυχία, γαλήνη, δημιουργικότητα, συντροφικότητα, κατανόηση και όλα τα καλά του κόσμου.

Εύχομαι να έχω την δύναμη και στο δικό σου πέρασμα, να κοιτάω “μέσα μου”, να μένω και να παλεύω μόνο για ό,τι αξίζει.

Εύχομαι η λέξη συμβιβασμός να μην μου χτυπήσει ποτέ ξανά την πόρτα.

Αν μπορούσα να δώσω μόνο μια ευχή, σε όλους εσάς που διαβάζετε αυτές τις γραμμές, είναι το 2019 να σας βρει με αυτούς που σας αξίζουν.

Αν όχι αφήστε τους στο 2018.

Πιστέψτε στη μαγεία!

Πιστέψτε στα όνειρα σας!

Πιστέψτε στον εαυτό σας!

2019 σε έχω ήδη λατρέψει !

Καλή Χρονιά!

[loveletters.gr ]