Του έδωσαν τρεις μήνες ζωής, ξόδεψε τα πάντα και 15 χρόνια μετά ζει!

Ένας 84χρονος δεν θα ήταν καθόλου 84χρονος αν επιβεβαιώνονταν οι προβλέψεις των γιατρών του το 2002, όταν του έδιναν μόλις τρεις μήνες ζωής.

Κι όμως, αυτός είναι ακόμα εδώ, σε πείσμα όλων, ακριβώς 15 χρόνια αργότερα!

Ο Ron Adams πληροφορήθηκε τα τραγικά νέα, πως ο καρκίνος του πνεύμονα που τον κατέτρωγε ήταν ανίατος, κι έτσι σκέφτηκε να φύγει από τη ζωή με πάταγο, ξεκοκαλίζοντας όλες τις οικονομίες που είχε στην τράπεζα.

Ξόδεψε λοιπόν κάπου 50.000 λίρες (58.500 ευρώ) γρήγορα και εύκολα: σε μια Mercedes CLK, που ονόμασε εύγλωττα «αυτοκίνητο του καρκίνου», σε εφτά πανάκριβα ιαπωνικά ψάρια αλλά και σε 507 προπολεμικά αυτοκίνητα-μινιατούρες.

Όλα ξεκίνησαν για τον ηλικιωμένο όταν ένας επίμονος βήχας δεν έλεγε να τον εγκαταλείψει. Ψάχνοντάς τον, οι γιατροί του είπαν τελικά πως ο καρκίνος του πνεύμονα ήταν σε τελικό στάδιο και δεν υπήρχε κάτι που μπορούσε να γίνει.

«Και όταν ρώτησα πόσο καιρό έχω, μου είπαν περίπου τρεις μήνες». Αυτό που δεν μπορούσε ωστόσο να καταλάβει ο Ron, περισσότερο ίσως από όλα τα άλλα, ήταν γιατί δεν ένιωθε καθόλου πόνο. Ούτε χάλια ένιωθε βέβαια, πόσο μάλλον που τίποτα στην κατάστασή του δεν υποδείκνυε πως νοσούσε. «Ένιωθα μια σειρά από συναισθήματα, αλλά ο πόνος δεν ήταν ένα από αυτά».

Παρά ταύτα, άρχισε να προετοιμάζεται για το αναπόφευκτο καθώς ο χρόνος περνούσε και μάλιστα γοργά: «Πιστεύεις ότι κάθε βήξιμο και κάθε πόνος είναι η αρχή του τέλους», εξηγεί ο ηλικιωμένος, ο οποίος θέλησε να περάσει τους τελευταίους του μήνες χωρίς να σκέφτεται τα έξοδα: «Όταν έχεις συσσωρευμένες τις οικονομίες μιας ζωής και σου λένε πως δεν έχεις πολύ χρόνο ακόμα, τι άλλο να κάνεις;», αναρωτιέται.

Κι έτσι είπε να κάνει κάτι για τον ίδιο αλλά και την επίσης 84χρονη σύζυγό του, Shiela: «Δεν θα ήμουν εδώ να κάνω τις δουλειές για τη γυναίκα μου, κι έτσι αποφάσισα να τις κάνω όλες μαζί πριν πεθάνω». Μια ριζική ανακαίνιση στο μπάνιο αλλά και στο δρομάκι της οικίας του ήταν οι πρώτες δουλειές που ολοκλήρωσε. Μετά στράφηκε στα παιδιά του: «Έδινα στα παιδιά μου μόλις μερικά ‘‘ψιλά’’», παραδέχτηκε, κι έτσι τους έδωσε από 5.000 λίρες. «Ήθελα να τα εξασφαλίσω πριν φύγω από τη ζωή».

Και μετά έκανε κάτι για τον ίδιο: έφτιαξε τη συλλογή από αυτοκινητάκια που πάντα ήθελε και αγόρασε φυσικά και το «αυτοκίνητο του καρκίνου». Έξι μήνες μετά όμως, ο Ron ήταν ακόμα ζωντανός, κι έτσι πετάχτηκε μια βόλτα στο νοσοκομείο: «Έκαναν βιοψία και επιβεβαίωσαν πως είχα καρκίνο του πνεύμονα. Αλλά αυτή τη φορά μου είπαν πως μεγαλώνει αργά και μπορούσαν να τον αντιμετωπίσουν».

Έπειτα από έναν κύκλο χημειοθεραπείας, ο όγκος συρρικνώθηκε και ο άντρας είναι ζωντανός μέχρι και σήμερα. Η οδύσσεια που πέρασε τον έκανε να αντιλαμβάνεται τη ζωή τελείως διαφορετικά: «Συνήθιζα να φοβάμαι τα πάντα. Ανησυχούσα όλη μου τη ζωή και πλέον δεν πρόκειται να κάνω το ίδιο ξανά».

Ο Ron, που συνεχίζει να ζει στο Μπέρμιγχαμ, έχοντας μόλις επιστρέψει από ταξιδάκι στην Ισπανία, μοιράζεται το μήνυμα που αποκόμισε από την ιδιαίτερη εμπειρία του: «Υπάρχει ένα μήνυμα εδώ. Ακόμα και οι γιατροί δεν έχουν δίκιο κάθε φορά. Και γι’ αυτόν τον λόγο, δεν πρέπει ποτέ να χάνεις την ελπίδα σου. Όλοι κάνουμε λάθη και αυτό το λάθος είμαι πολύ χαρούμενος που έγινε»…

Πηγή