Το τραγικό τέλος του ηθοποιού Αλέξη Γκόλφη που υποδύθηκε τον Ιησού στη σειρά «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται»

Ο Αλέξης Γκόλφης, το πραγματικό του όνομα ήταν Αλέξης Γκολφινόπουλος, γεννήθηκε το 1948 και έφυγε από την ζωή το 2007. Έκανε τα πρώτα του βήματα στον κινηματογράφο, παίζοντας πολύ μικρούς ρόλους σε ταινίες του Θανάση Βέγγου, με το όνομα “Άλεξ Γκόλφης” στους τίτλους.

Ο ηθοποιός, έγινε γνωστός στο ευρύ τηλεοπτικό κοινό, όταν ο σκηνοθέτης Βασίλης Γεωργιάδης του ανέθεσε το ρόλο του Μανωλιού-Χριστού, στη σειρά της ΕΡΤ, “Ο Χριστός ξανασταυρώνεται”, από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη, το 1975-76.

Είχε τεράστια επιτυχία, σημειώνοντας τηλεθέαση που έφτανε ακόμα και το ογδόντα τοις εκατό. Τότε ήταν που ο Αλέξης λατρεύτηκε από το κοινό και κυρίως από τις γυναίκες λόγω της ομορφιάς του αλλά κυρίως λόγω της λιτής βιβλικής μορφής που παρουσίαζε. Μετά τη επιτυχία εξαφανίστηκε από το χώρο του θεάματος.

Δείτε ένα μικρό απόσπασμα της σειράς:

Η απώλεια της μητέρας του, η έξωση από το σπίτι, τα ναρκωτικά

Άρχισε ο κατήφορος για τον ηθοποιό όταν έχασε την μητέρα του και μετά από λίγο καιρό του έκαναν έξωση από το σπίτι του.

Καταφύγιο βρήκε σε μια εγκαταλελειμμένη μονοκατοικία στα Πατήσια, ενώ για φαγητό πήγαινε στην ενορία της γειτονιάς του για να πάρει ένα κομμάτι ψωμί από το συσσίτιο αστέγων. Το αλκοόλ και τα ναρκωτικά είχαν μπει για τα καλά στη ζωή του. Ο ίδιος δεν πίστεψε ποτέ στην κατάρα του ηθοποιού που έχει υποδυθεί τον Χριστό.

Συνέντευξη στο περιοδικό “Μαρί-Λένα”, Σεπτέμβριος του 1976

Σε συνέντευξή του στο “Εθνος”, 27 χρόνια μετά την τηλεοπτική σειρά που σημείωσε τηλεθέαση-ρεκόρ για την εποχή, είχε μιλήσει για την πορεία του μετά τον “Χριστό”:

“Ήμουν ένας ροκ… Χριστός”, είχε πει. “Οι άνθρωποι στον δρόμο δεν με έβλεπαν σαν τον Αλέξη Γκόλφη, αλλά με αντιμετώπιζαν σαν… θεάνθρωπο. Αργότερα δεν ήθελα να προσβάλω την εικόνα που είχα δημιουργήσει με τον Χριστό με κάποια άλλη δουλειά. Έτσι στράφηκα στη μουσική. Οργάνωνα συναυλίες και έφτιαξα κλαμπ που έγιναν φυτώρια για μουσικούς, όπως ο Παύλος Σιδηρόπουλος. Έτσι έμεινα μία δεκαετία στην αφάνεια. Αν ξαναζούσα τη ζωή μου, θα ήθελα έναν σύντροφο ή πολλά λεφτά, αν και ξέρω πως ό,τι σου δίνει η ζωή, σου το παίρνει πάλι πίσω”…

Ο Αλέξης Γκόλφης δίνει συνέντευξη στον Μανώλη Νταλούκα τον Ιούλιο του 2003 για τον Παύλο Σιδηρόπουλο:

https://www.youtube.com/watch?v=eXOR64qtgtM

Τραγικό τέλος

Στις 3 Αυγούστου το 2007 τον βρήκαν, σ΄ ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι στην πλατεία Κολιάτσου, σε κακή κατάσταση, σχεδόν ημιλυπόθημος,και τον μετέφεραν στον Ερυθρό Σταυρό με οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου. Δύο μέρες μετά, στις 5 Αυγούστου του 2007, άφησε την τελευταία του πνοή.  Ο Αλέξης Γκόλφης πέθανε στα 59 έχοντας βαδίσει τον δικό του Γολγοθά.

Έμεινε στα αζήτητα του νεκροτομείου για 2 μήνες, από τις 5 Αυγούστου έως τις 10 Οκτωβρίου, αφού κανείς δεν τον είχε αναζητήσει.

Η ταυτότητά του διαπιστώθηκε τυχαία, όταν έτυχε να δει το πτώμα του ο ιατροδικαστής Φίλιππος Κουτσαύτης, που είναι παντρεμένος με την ηθοποιό Μαίρη Ιγγλέση. Η σύζυγός του ήταν συμπρωταγωνίστρια του Αλέξη στην τηλεοπτική σειρά και έτσι ο κος Κουτσαύτης τον αναγνώρισε.

“Τον ξέχασαν ακόμα και στην κηδεία του…”

Η κηδεία του ηθοποιού έγινε με δαπάνη της ΕΡΤ στις 11 Οκτωβρίου του 2007. Λίγοι φίλοι και γείτονες είπαν το τελευταίο αντίο στον ηθοποιό στο νεκροταφείο του Ζωγράφου. Στην είσοδο υπήρχαν μερικά στεφάνια: από τον πρόεδρο τηςΕΡΤ Χρήστο Παναγόπουλο, από το Σπίτι του Ηθοποιού, από τον υπουργό Πολιτισμού Μιχάλη Λιάπη και από τη Διεύθυνση Θεάτρου του υπουργείου και, τέλος, ένα από τα ξαδέρφια του.

Μία από τις φίλες του, η κ. Θεοδώρα, μιλώντας στην “Espresso” είπε ότι “αυτά είναι τα στεφάνια της υποκρισίας. Τόσα χρόνια πού ήταν όλοι αυτοί; Τώρα τον θυμήθηκαν;”

Η Μαίρη Ιγγλέση, που τον ήξερε λιγάκι παραπάνω, μια και ήταν το τηλεοπτικό του ταίρι στο σίριαλ του Βασίλη Γεωργιάδη, είπε: “Τι να σας πω για τον Αλέξη… Ηταν τόσο γλυκός και τόσο καλός που δεν μπορούσε να αντέξει την αδικία, γενικότερα”. Την ίδια άποψη είχε και η Αννα Φόνσου, αλλά και η ηθοποιός Μαίρη Σόκαλη…

Η κηδεία του ηθοποιού έγινε με δαπάνη της ΕΡΤ στις 11 Οκτωβρίου του 2007.

[womantoc.gr]