Το παιδί που ζούσε με το κεφάλι κρεμασμένο ανάποδα πέθανε 8 μήνες μετά το χειρουργείο που του άλλαξε τη ζωή

Ένα αγόρι από την πόλη Madhya Pradesh της Ινδίας, ο Mahendra, γεννήθηκε με συγγενή μυοπάθεια, μια κατάσταση που δεν του επέτρεπε να κάνει τίποτα μόνος του. Λόγω της κατάστασης αυτής, το κεφάλι του κρεμόταν σε γωνία 180 μοιρών. Ωστόσο, μια χειρουργική επέμβαση του ίσιωσε το λαιμό του και του άλλαξε τη ζωή. Όμως, το 13χρονο αγόρι απεβίωσε μόλις οκτώ μήνες μετά το χειρουργείο.

Η μητέρα του είπε ότι ήταν μια χαρά το πρωί, αλλά μετά το μεσημεριανό γεύμα γύρω στις 15:00, ο γιος της έβηξε δύο φορές, ενώ παρακολουθούσε τηλεόραση, όμως την τρίτη φορά που έβηξε, πέθανε.

«Ο γιατρός ήρθε μέσα σε 15 λεπτά και δήλωσε ότι ήταν νεκρός. Έπεσα στο πάτωμα και τον κρατούσα σφιχτά. Δεν ήθελα να τον αφήσω να φύγει,» είπε η άτυχη μητέρα του, η Sumitra.

Τον Φεβρουάριο του 2016 ο Mahendra πήγε στο Νοσοκομείο Apollo Hospital στην πόλη Chennai, όπου υποβλήθηκε σε εγχείρηση στο λαιμό του, με επικεφαλής τον Δρ. Rajagopalan Krishnan. Η χρηματοδότηση της επέμβασής του οργανώθηκε από την Julie Jones, μια μητέρα δύο παιδιών από το Λίβερπουλ, η οποία έμαθε την ιστορία του από το ντοκιμαντέρ στο οποίο πρωταγωνιστούσε το αγόρι, με τίτλο «The Boy Who Sees Upside Down». Η γυναίκα κατάφερε να μαζέψει £12.000 από μια σελίδα που δημιούργησε γι’ αυτόν στο διαδίκτυο.

Όταν συνήλθε από την επέμβαση, ο Mahendra πήγε ενθουσιασμένος στο σχολείο για πρώτη φορά, φορώντας ένα κολάρο.

Τελικά μπόρεσε να δει τον κόσμο σε όρθια θέση μετά από μια χειρουργική επέμβαση στο λαιμό του.

“Οι άνθρωποι αρχίζουν να με αποδέχονται. Παλιότερα ήμουν λυπημένος και ένιωθα πολύ μόνος, αφού κανείς δεν έπαιζε μαζί μου. Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει και είμαι πολύ χαρούμενος που όλοι θέλουν να παίζουν πλέον μαζί μου,” είπε ο Mahendra.

“Ο μικρός μου γιος χειρουργήθηκε από τους μεγαλύτερους γιατρούς σε αυτή τη χώρα. Γι’ αυτόν, το να δει μια διαφορετική πόλη ήταν σαν να βλέπει έναν διαφορετικό κόσμο,” δήλωσε η Sumitra.

Δεν μπορούσε να κάνει τίποτα μόνος του πριν από τη χειρουργική επέμβαση.

Πριν από την επέμβαση, δεν μπορούσε να κάνει τίποτα μόνος του και το χωριό του πίστευε ότι ήταν καταραμένος.

“Δεν έχω καθόλου δύναμη στο λαιμό, τα χέρια και τα πόδια μου. Δεν μπορώ να περπατήσω, να φάω, ή να κάνω μπάνιο. Δεν είμαι σε θέση να κάνω τίποτα,” είχε πει στο ντοκιμαντέρ.

Μετά τη χειρουργική επέμβαση, ήταν σε θέση να χαμογελάσει ξανά.

Ο Δρ. Rajagopalan Krishnan περιγράφει τον Mahendra ως ένα από τα πιο θαρραλέα παιδιά που έχει γνωρίσει.

«Η χαρά και το χαμόγελο στο πρόσωπό του, όταν ο λαιμός του ίσιωσε, ήταν μία από τις καλύτερες στιγμές που έχω ζήσει στην καριέρα μου,» είπε ο γιατρός.

«Το χαμόγελό του ήταν φωτεινότερο από τον ήλιο όταν ίσιωσε ο λαιμός του», συμπλήρωσε ο Δρ. Krishnan. Μπορεί η επέμβαση να ήταν επιτυχής, όμως ο Δρ. Krishnan λέει ότι δεν είναι απίθανο να υπάρξουν επιπλοκές μετά από μια τέτοια χειρουργική επέμβαση.

Η Sumitra είπε: “Είχα τόσα πολλά σχέδια και όνειρα γι’ αυτόν. Ήθελα να είναι δυνατός. Ονειρευόταν να ανοίξει ένα κατάστημα γενικού εμπορίου κι εμείς θα κάναμε τα πάντα για να το πετύχει.”

“Είναι με το Θεό τώρα. Ελπίζω να αναπαυτεί η ψυχούλα του. Είχε μια επώδυνη ζωή. Ελπίζω όπου κι αν βρίσκεται τώρα να είναι καλά,” πρόσθεσε η άτυχη μητέρα.

https://www.youtube.com/watch?v=kx8Nd0swlCc

διαφορετικό