Την ημέρα της γυναίκας την αφιερώνουμε στην πρώτη γυναίκα δότρια μυελού των οστών
Σήμερα στη γιορτή της Γυναίκας, την παγκόσμια ημέρα των δικαιωμάτων των γυναικών, με ρίζες στις αρχές του εικοστού αιώνα για τα εργασιακά και ανθρώπινα δικαιώματα τους ,στο νέο αιώνα, στη σημερινή Ελλάδα της οικονομικής κρίσης ,της αμφισβήτησης πιστεύοντας σ ένα κόσμο που αξίζει να αγωνίζεσαι για το καλύτερο, αφιερώνουμε την ημέρα στη γυναίκα δότρια μυελού των οστών.
Σ αυτήν την γυναίκα που με την προσφορά της «γέννησε» έδωσε ζωή σ ένα άνθρωπο.
Μέσα από το διαδίκτυο αναζητήσαμε και με ιδιαίτερη τιμή σας παρουσιάζουμε κάποιες από αυτές τις ευλογημένες γυναίκες.
Η Νικολέτα Ευρυπίδου είναι εκείνη που άνοιξε τον δρόμο της δωρεάς μυελού των οστών στην Ελλάδα το 1992. Αναζητώντας μόσχευμα για τον σύζυγό της, έθεσε εαυτόν στην υπηρεσία της επιστήμης για άλλους ασθενείς που χρειάζονταν μεταμόσχευση. Ο σύζυγός της έχασε τη μάχη για τη ζωή του αλλά εκείνη κατάφερε να πραγματοποιήσει το όνειρό της το 1994 και πρόσφερε μόσχευμα σε ασθενή που το χρειαζόταν.
Η πρώτη εθελόντρια δότρια μυελού των οστών στην Ελλάδα μιλά για την εμπειρία της:
Η ίδια περιγράφει πόσο απλό αλλά και πόσο σπουδαίο είναι να δίνεις σε έναν συνάνθρωπό σου την ελπίδα για μια νέα ζωή. «‘Ενιωσα ακριβώς όπως ένιωσα όταν έφερα στον κόσμο τα παιδιά μου. Ένιωσα ότι έφερα στη ζωή ένα νέο άνθρωπο. Και να σας πω και κάτι; Ένιωσα ότι ψήλωσα λιγάκι.Ένιωσα ότι έγινα καλύτερος άνθρωπος», αναφέρει συγκινημένη.
«Είναι τιμή για εμένα που είμαι εθελοντής Δότης Μυελού των Οστών. Είναι μεγάλη τιμή για εμένα, όμως, που βρέθηκα ιστοσυμβατή με έναν συνάνθρωπο μου…Που του έδωσα Ζωή… Ότι πιο πολύτιμο μα και εύθραυστο συνάμα.Μία ώρα χρειάσθηκε για να δώσω μυελό των οστών.
Μία ώρα χρειάσθηκε για να δώσω Ζωή και Ανάσα σε ένα άνθρωπο που η ζωή του έσβηνε μέρα με την μέρα.
Όλοι με ρωτούν πως ένοιωσα. Στην ψυχή μου; Ένοιωσα το ίδιο ακριβώς συναίσθημα όπως όταν γέννησα τα παιδιά μου. Ένοιωσα ότι έφερα μια καινούργια ζωή στον κόσμο.
Όποτε φέρω στο νου μου την συγκεκριμένη στιγμή πλημμυρίζω μέσα μου με ευτυχία, περηφάνια, συγκίνηση, καλοσύνη, γαλήνη.
Όλοι Εσείς μπορείτε να νιώσετε όπως νοιώθω εγώ.
Ποιος από εσάς θα αρνιόταν σε ένα παιδί το δικαίωμα της Ζωής;
Ας ενώσουμε όλοι μαζί τα χέρια μας και τη ψυχή μας…
Όλοι μαζί ας γίνουμε εθελοντές δότες Μυελού των Οστών, Εθελοντές Ζωής.»
Καθηγήτρια Αγγλικών και μητέρα ενός παιδιού από τη Ρόδο
Λένα Κοροβίλα
«Μέχρι που ήρθε με μεγάλη μου αγωνία ο Φεβρουάριος… Ήρθε η μέρα που εύκολα ,με ασφάλεια, υπευθυνότητα, η συγκινητική στιγμή της συλλογής των κυττάρων μου, να χαρίσω ζωή και εγώ ή ότι μπορεί και έχει ο καθένας μας στον χρυσόκοσμο του, ΌΜΩΣ ΜΥΕΛΌ ΤΩΝ ΟΣΤΏΝ ΕΧΟΥΜΕ ΌΛΟΙ. Μικρούλα ο μπαμπάς μου μου έδινε να τρώω το μεδούλι από το κόκαλο του φαγητού που είχε το τραπέζι μας ,να δυναμώσω… μεγάλωσα, δυνάμωσα και έσωσα μια ζωή… Όλοι μπορούμε. Και πάλι ευχαριστώ!
Ελένη, δωρήτρια μοσχεύματος
Δεν είχε περάσει ούτε ένας χρόνος από τη μέρα που γράφτηκα (Ζωοδόχου Πηγής, τυχαίο;!!!) στους εθελοντές δότες μυελού των οστών, όταν μου τηλεφώνησε ο κ.Σπυριδωνίδης (την Κυριακή της Ορθοδοξίας, άλλη σύμπτωση!!!) για να μου πει ότι είμαι συμβατή με κάποιο παιδάκι που έπασχε από λευχαιμία.
Νόμισα ότι έγινε κάποιο λάθος, γιατί ακόμα δεν είχα ενημερωθεί ότι ολοκληρώθηκε η εγγραφή μου στην παγκόσμια δεξαμενή των εθελοντών δοτών. Μόλις συνειδητοποίησα τι μου συμβαίνει δεν έκανα δεύτερη σκέψη για το αν θα δώσω, αλλά για τον τρόπο που θα δώσω. Θέλησα να κάνω το καλύτερο δυνατό που μπορούσα, γι’αυτό και αποφάσισα να δώσω ιστό!
Περίμενα με ανυπομονησία τη μέρα που κανονίσαμε να γίνει η μεταμόσχευση. Το μόνο που σκεφτόμουν ήταν πόσο πολύ μ’αγαπάει τελικά ο Θεός για να με επιλέξει ανάμεσα σε τόσα εκατομμύρια για να βοηθήσω έναν συνάνθρωπο μου να ζήσει. Δεν είχε σημασία αν ήταν Ελληνάκι ή Γερμανάκι ή και Ινδιανάκι. Ήταν μια ψυχούλα που ζητούσε μια δεύτερη ευκαιρία για ζωή.
Μετά τη δωρεά ήταν σαν να ξαναγεννήθηκα! Ένιωσα μια τέτοια ψυχική ανάταση, τέτοια γαλήνη που δεν περιγράφεται. Εκτός του ότι, θεωρώ, έγινα καλύτερος άνθρωπος, κατά τα άλλα η καθημερινότητα μου συνεχίζεται κανονικά. Επέστρεψα αμέσως στη δουλειά μου και στις οικογενειακές μου υποχρεώσεις και μάλιστα μετά από ένα μήνα περίπου πήρα μέρος και στο RUN GREECE της πόλης μου μαζί με την οικογένεια μου!
Τα δυο μου παιδάκια, ο άντρας μου κι εγώ περιμένουμε να γνωρίσουμε και να αγκαλιάσουμε το νέο, πλέον, μέλος της οικογένειας μας!
Εν κατακλείδι, θέλω να προτρέψω τον κόσμο να γίνει δότης μυελού των οστών, γιατί δεν κοστίζει τίποτα και ενώ είναι κάτι τόσο απλό, είναι ταυτόχρονα και τόσο μεγάλο!
Ιωάννου Αλίκη, δωρήτρια μοσχεύματος
«Τέλος, θα ήθελα να σας δώσω μια συμβουλή, κάντε το, γίνετε όλοι εθελοντές και τότε μόνο θα καταλάβετε τι μεγάλο λειτούργημα κάνετε. Με εκτίμηση Ιωάννου Αλίκη από Φλώρινα!!!!»
Αλεξάνδρα Δαρή, δωρήτρια μοσχεύματος
«Αυτό που έχω να δηλώσω με πολύ απλά λόγια είναι πως αφιέρωσα 2 ώρες απ’ τη ζωή μου και τίποτα άλλο!!
Η διαδικασία απλή, το απόγευμα της ίδιας μέρας είχα επιστρέψει στην πόλη μου και στη δουλειά μου !!»
Βασιλική Αρβανίτη, δωρήτρια μοσχεύματος
«Εκλαιγα και προσευχόμουν να είμαι συμβατή και στις υψηλές αναλύσεις για να γίνει καλά ο άνθρωπος […]. Ενιωσα ότι το σύμπαν μού έδωσε τη δυνατότητα να διορθώσω κάποια λάθη μου και να βοηθήσω με αυτόν τον τρόπο τον εαυτό μου και τους άλλους. Εδωσα ένα δώρο και πήρα ένα.»
Κυριακούλα Μάλλιου, δωρήτρια μοσχεύματος
“Πριν από δύο χρόνια, περίπου, ενημερώθηκα από το ΚΕΔΜΟΠ – «Χάρισε Ζωή» ότι ήμουν συμβατή με έναν ασθενή που χρειαζόταν μεταμόσχευση. Όταν ρωτήθηκα εάν επιθυμώ να δωρίσω, η απάντηση ήταν «εννοείται». Η συλλογή ήταν πολύ απλή και καθόλου επίπονη. Τοποθετήθηκε «πεταλούδα» στα δύο μου χέρια, όπως όταν δίνουμε αίμα, και ξεκίνησε η διαδικασία. Από τη μία φλέβα έπαιρναν το αίμα, το οποίο περνούσε από ένα μηχάνημα που φίλτραρε τα απαραίτητα κύτταρα και από την άλλη φλέβα το αίμα επέστρεφε σε εμένα. Το μόνο κουραστικό ήταν ότι διήρκεσε κάποιες ώρες. Νομίζω, όμως, ότι είναι αστείο να κάνουμε θέμα τις ώρες αυτές, μπροστά στην ευκαιρία να βοηθήσουμε έναν συνάνθρωπό μας που έχει ανάγκη. Όταν η διαδικασία έφτασε στο τέλος της ήμουν λίγο κουρασμένη αλλά ταυτόχρονα ενθουσιασμένη και συγκινημένη για τη βοήθεια που προσέφερα σε έναν άγνωστο άνθρωπο. Γιατί αυτό είναι το νόημα της ύπαρξής μας. Να βοηθούμε, να προσφέρουμε, να είμαστε εκεί!!!”
Ελευθερία Βαρδάκη, δωρήτρια μοσχεύματος
«Η όποια μικρή ταλαιπωρία μπορεί να νιώσει ο δότης,σίγουρα δεν είναι τίποτα μπροστά στην αξία της ανθρώπινης ζωής.
Εξάλλου ποτέ δεν ξέρουμε αν κάποια στιγμή βρεθούμε εμείς ή κάποιος δικός μας στην άλλη πλευρά και να αναζητάμε με αγωνία δότη.»
Ελένη Λιάκου, δωρήτρια μοσχεύματος
«Πάντα έλεγα ότι η ζωή μου χρωστάει γιατί μου έχει στερήσει πάρα πολλά. Υπόσχομαι να μην το ξαναπώ ποτέ. Φυσικά και νιώθω πλέον ευλογημένη. Εννοείται πως χωρίς δεύτερη σκέψη δέχθηκα και μετά από κάποιες απαιτούμενες διαδικασίες ολοκληρώθηκε με επιτυχία η συλλογή των αιμοποιητικών κυττάρων. ”
Μια αστραπή η ζωή μας… μα προλαβαίνουμε!!!!!! (Ν. Καζαντζάκης)
Προλαβαίνουμε να κάνουμε τον κόσμο μας καλύτερο.
Προλαβαίνουμε να κάνουμε τον εαυτό μας καλύτερο.
Προλαβαίνουμε να διορθώσουμε τυχόν λάθη μας.
Προλαβαίνουμε να γίνουμε Άνθρωποι !!!!!!!!!
Γι’ αυτές που πάλεψαν και νίκησαν τους δαίμονες , άλλαξαν την ιστορία τους , αλλά και τη δική μας.
Χρόνια σας πολλά.
Θέλεις να τα μαθαίνεις όλα πρώτος;
Ολες οι Ειδήσεις
- Ακάθιστος Ύμνος: Το αριστούργημα της βυζαντινής υμνογραφίας για την Παναγία
- Αλέξανδρος Αντωνόπουλος: Σαν νέος ήμουν αριστερός, τώρα ΝΔ και ξερό ψωμί
- Μαζεύει φρέσκα αβγά από το κοτέτσι του ο αγρότης Σάκης Ρουβάς και μας ξεναγεί στη φάρμα του
- Άννα Βίσση: Ένας άνθρωπος που εκπροσωπεί τον Θεό δεν θα έπρεπε να πληρώνεται
- Λάκης Λαζόπουλος: Οι Έλληνες δεν κάνουν οικογένεια γιατί είναι άφραγκοι, ο μισθός που παίρνουν δεν φτάνει
- Ιράκ: Ισχυρή έκρηξη σημειώθηκε σε στρατιωτική βάση νότια της Βαγδάτης
- «Ντροπή, σιχάματα!»: Οργή του πατέρα Νίκου Πλακιά για τα οστά που βρέθηκαν στο χωράφι
- Χρυσή Αυγή: Σαν σήμερα ξεκινά η πολύκροτη δίκη το 2015
