Θεούλης καθηγητής παριστάνει τον μαθητή την πρώτη του ημέρα διδασκαλίας!

To απόλυτο hack για πρωτάρηδες αγχωμένους καθηγητές!

Δεν είναι εύκολο να είσαι πρωτάρης δάσκαλος. Γιατί οι πρώτοι σου μαθητές, θα έχουν άγριες διαθέσεις, θα προσπαθούν να μυρίσουν το άγχος και το φόβο σου και αν το εντοπίσουν, θα επιχειρήσουν να σου πάρουν τον αέρα. Όμως, όταν ένας δάσκαλος αποφασίζει να υποδυθεί τον μαθητή όπως έκανε ο παρακάτω Ασιάτης redditor, τότε μάλλον οι ρόλοι αντιστρέφονται….

«Είμαι ένας 23χρονος Ασιάτης που μικροδείχνει. Ήμουν στο ξεκίνημα της πρώτης μου χρονιάς ως δάσκαλος σε γυμνάσιο. Η πρώτη μου μέρα ήταν τη προηγούμενη εβδομάδα και είχα ήδη προειδοποιήσει τους συναδέλφους μου πως θα το έκανα. Κάποιοι μάλιστα, με βοήθησαν να στήσω το κόλπο μου

Η μέρα πέρασε με το πιο αστείο τρόπο:

Είχα γράψει στο πίνακα «Οδηγίες: Σύστησε τον εαυτό σου σε όσους περισσότερους ανθρώπους μπορείς και πες τη καλύτερη ιστορία σου». Είχα βάλει διαφορετικούς συναδέλφους να έρχονται σε τακτά χρονικά διαστήματα και να λένε στους μαθητές πως «ο κύριος Augustane θα καθυστερήσει για λίγο, είναι στο φωτοτυπικό.» Οι μαθητές μου ξεκίνησαν να κάνουν αυτό που τους είχα ζητήσει στον πίνακα.

Φορούσα φούτερ με κουκούλα πάνω από το πουκάμισο και τη γραβάτα μου και είχα φέρει ένα από τα παλιά μου σακίδια. Όταν έφτασε η σειρά μου, συστήθηκα ως ένας νέος αθλητής ονόματι «Jeremy Lin» και τους είπα μερικές από τις καλύτερες ιστορίες μου. Φυσικά είχα αλλάξει ημερομηνίες και ηλικία. Καθώς είχαν περάσει 5-10 λεπτά από την ώρα που είχα συστηθεί και είχα ήδη ακούσει αρκετές ιστορίες μαθητών, σηκώθηκα από το θρανίο μου, πλησίασα στο γραφείο και αποκαλύφτηκα, προκαλώντας σοκ σε όλους τους μαθητές μου. Ήταν σχεδόν αστείο, το πόσο τρομαγμένοι έδειχναν κάποιοι μαθητές, καθώς συνειδητοποιούσαν ποιος στ`αλήθεια ήμουν.

Κάποια στιγμή, καθόμουν δίπλα σε ένα παιδί που άρχισε να μου λέει: «Ω φιλαράκι, αυτή η χρονιά θα είναι και γαμώ!» και η συνομιλία μας συνεχίστηκε έτσι: 

Εκείνος: Είχα τον (όνομα), τον (όνομα) και τον (όνομα) μαζί μου στα καλλιτεχνικά πέρυσι και κάναμε χαμό! Τον είχαμε τρελάνει το καθηγητή μας!

Εγώ: «Α, με τον (όνομα), τον (όνομα) και τον (όνομα);

Εκείνος: Ναι, είναι cool τυπάδες, είμαι σίγουρος πως μαζί θα τον φάμε και αυτόν τον καθηγητή!»

Εγώ: Γιατί;

Εκείνος: Είναι πρωτάρης. Ποτέ δεν ξέρουν τι να κάνουν. Το μόνο που κάνουν είναι να λένε διάφορα από το βιβλία τους και να είναι γενικώς ανυπόφοροι.

Εγώ: Έχεις ακούσει τίποτα γι`αυτόν τον κύριο Augustane;

Εκείνος: Όχι, τίποτα συγκεκριμένο. Αλλά μάλλον θα είναι πολύ αργός και βαρετός, όπως όλοι οι πρωτάρηδες καθηγητές. Δεν θα καταφέρει να πάρει τον αέρα της τάξης. Δεν θα είναι καλός.

Εκείνη τη στιγμή, τον χτύπησα στον ώμο και του είπα κάτι σαν «Μην ανησυχείς φίλε, είμαι σίγουρος πως θα τα πάω μια χαρά» πριν βγω μπροστά και αποκαλυφτώ σε όλη τη τάξη. Στη συνέχεια τον ευχαρίστησα που μου υπέδειξε όλους τους ταραχοποιούς της τάξης.

Η τάξη στ`αλήθεια τρελάθηκε, αλλά για διαφορετικούς λόγους! Τη 5η-6η ώρα, όλοι οι μαθητές προσπαθούσαν να καταλάβουν πού είχα κρυφτεί. Μάλιστα, κάποιοι υποπτεύονταν μαθητές από την Ασία πως στη πραγματικότητα ήταν καθηγητές! 

Τελικά, ήταν μια πολύ καλή αρχή μέχρι την επόμενη μέρα, όταν και ξεκινήσαμε τα μαθήματα. Ήμουν πολύ νευρικός και νόμιζα πως θα ήταν κακή ιδέα, αλλά τώρα οι μαθητές μου συνέχεια συζητάνε γι`αυτό.»

Επιτρέψτε μας να χειροκροτήσουμε τον εμπνευστή της ιδέας…

Πηγή