Θα σου πάρει μόλις ένα λεπτό να το διαβάσεις και θα αλλάξει μια για πάντα τον τρόπο σκέψης σου!
Δυο άντρες, σοβαρά άρρωστοι και οι δυο, βρίσκονταν στο ίδιο δωμάτιο του νοσοκομείου. Στον ένα, επιτρεπόταν να σηκώνεται από το κρεβάτι του κάθε μια ώρα κάθε απόγευμα για να διευκολύνεται η αποστράγγιση των υγρών από τους πνεύμονές του. Το κρεβάτι του ήταν δίπλα στο μοναδικό παράθυρο του δωματίου. Ο άλλος άντρας έπρεπε να περνάει όλες τις ώρες του σε πλήρη κατάκλιση. Οι δυο ασθενείς μιλούσαν ατέλειωτες ώρες για τις γυναίκες τους, τις οικογένειές τους, το στρατό, τα σπίτια, τις δουλειές τους, τις διακοπές που είχαν κάνει.
Κάθε φορά που ο ένας ασθενής σηκωνόταν από το κρεβάτι του έφτανε μέχρι το παράθυρο και διηγόταν στο φίλο του τί έβλεπε έξω. Ο ασθενής που πέρναγε όλη τη μέρα του ξαπλωμένος άρχισε με τον καιρό να ανυπομονεί για εκείνες τις στιγμές που ο άλλος σηκωνόταν και του έφτιαχνε τη μέρα με τα χρώματα και την κίνηση που του περιέγραφε! Το παράθυρο είχε θέα σε ένα όμορφο πάρκο με μια λίμνη. Πάπιες και κύκνοι κολυμπούσαν εκεί και μικρά παιδάκια έπαιζαν με τις χάρτινες βαρκούλες τους. Ζευγάρια περπατούσαν χέρι χέρι ανάμεσα σε πολύχρωμα λουλούδια, ενώ η θέα του καταγάλανου ουρανού της πόλης ξεχώριζε στο βάθος. Αυτή ήταν η ρουτίνα των δυο αντρών, ο ένας περιέγραφε όσο πιο καλά μπορούσε τις σκηνές που έβλεπε και ο άλλος έκλεινε τα μάτια του φτιάχνοντας με τη φαντασία του την εικόνα. Ένα ζεστό απόγευμα, ο άντρας δίπλα στο παράθυρο περιέγραψε στο φίλο του μια παρέλαση και παρότι ο ξαπλωμένος ηλικιωμένος δεν μπορούσε να τη δει έκλεισε πάλι τα μάτια του και την οραματίστηκε…
Πέρασαν μέρες, εβδομάδες και μήνες κι ένα πρωί η νοσοκόμα βρήκε νεκρό τον άντρα δίπλα στο παράθυρο. Είχε πεθάνει ειρηνικά και ήσυχα στον ύπνο του. Όλοι στεναχωρήθηκαν και πιο πολύ ο ηλικιωμένος που ήταν καθηλωμένος. Αργότερα ζήτησε αν γινόταν να τον μεταφέρουν δίπλα στο παράθυρο και η νοσοκόμα συμφώνησε, τον μετέφερε, τον φρόντισε κι έπειτα τον άφησε μόνο.
Με πολύ πόνο και κόπο, ο γέρος ασθενής στηρίχτηκε στον αγκώνα του για να κοιτάξει για πρώτη φορά έξω από το παράθυρο στον αληθινό κόσμο και …δεν είδε τίποτα παρά μόνο έναν τοίχο. Ρώτησε τί είχε συμβεί και εξήγησε στη νοσοκόμα όλα όσα του περιέγραφε ο φίλος του τόσο καιρό. Εκείνη του αποκάλυψε πως ο γέρος ασθενής ήταν τυφλός και δεν μπορούσε να δει καν τον τοίχο. “Ίσως να ήθελε να σας ενθαρρύνει!” είπε στον ασθενή.
Επίλογος: Υπάρχει μια ανείπωτη χαρά στο να προσπαθείς να προσφέρεις λίγη χαρά σε κάποιον άλλον, παρά τη δική σου κατάσταση. Όταν μοιράζεσαι ένα βάσανο, το κάνεις λιγότερο δυσβάσταχτο γιατί το μετατρέπεις στο μισό, αλλά όταν μοιράζεσαι χαρά, η χαρά διπλασιάζεται…Αν θέλετε να νιώσετε πλούσιοι, μετρήστε όλα εκείνα που διαθέτετε και δεν αγοράζονται με λεφτά. Το παρόν είναι δώρο…εξ’ ου και η διπλή σημασία του στα Αγγλικά! (Present= παρόν, δώρο)
Ολες οι Ειδήσεις
- Μέγαρο Μαξίμου: Ψάχνουν τους αντικαταστάτες Μπρατάκου και Παπασταύρου: Επικρατέστερα ονόματα Μυλωνάκης και Παπαθάνασης
- «Το κάθε δυνατό χειροκρότημα στον Καραμανλή, τρυπάει τα αυτιά των συγγενών των θυμάτων», ξέσπασε η μητέρα του μηχανοδηγού
- ΚΤΕΛ Κηφισού: Συναγερμός για τον εντοπισμό του δράστη που πυροβόλησε 28χρονο σε εστιατόριο – Σε σταθερή κατάσταση ο τραυματίας
- Δυνατοί σεισμοί τώρα 5,6 και 5,7 ρίχτερ – Αισθητός και στην Αττική
- Βαλτιμόρη: Οι εργάτες έκαναν διάλειμμα τη στιγμή που κατέρρευσε η γέφυρα – «Ο σύζυγός μου δεν ήξερε κολύμπι»
- Κατώτατος μισθός: Σήμερα θα ανακοινωθεί η αύξηση του – Ποια επιδόματα θα σύρει προς τα πάνω
- POS: Ώρα μηδέν για λαϊκές, ταξί και περίπτερα – Πρόστιμα 1.500 ευρώ από την 1η Απριλίου
- Κώστας Καραμανλής: «Σκύβω με απόλυτο σεβασμό στα θύματα και στους συγγενείς τους»