Τελειώνει ο έρωτας;
Κι ας ροχαλίζει σαν τρένο μερικές φορές. Κι ας του φεύγουν πορδίτσες. Κι ας έχω σκεφτεί να τον πνίξω με το μαξιλάρι. Κι ας με εκνευρίζει μέχρι τρέλας κατά διαστήματα. Εγώ έπαθα έρωτα. Διαρκείας ,από αυτούς που μόνο το για πάντα τους ταιριάζει.
Καιρό έχουμε να πούμε κάτι ανάλαφρο. Τώρα που φτιάχνει σιγά σιγά κι ο καιρός ας το πάμε λίγο πιο χαλαρά ,όχι άλλα δάκρυα ρε παιδί μου ,άσε που όταν κλαίω πρήζεται η μύτη μου ,κοκκινίζουν τα μάτια μου και γενικά δεν παρουσιάζω όμορφο θέαμα.
Πρέπει να σας εξομολογηθώ ότι με την εισαγωγή που σας έγραψα άρχισε πάλι το μυαλό μου να ξεφεύγει ,να κάνω συνειρμούς και ξέχασα εντελώς τι ήθελα να γράψω. Οπότε θα το βρούμε μαζί στην πορεία. Καλά που έβαλα τίτλο κι έχω από κάπου να πιαστώ. Έχω και το κουσούρι να μην κρατάω σημειώσεις ,να μην γράφω καν πρόχειρο ,μπαίνω στο μέηλ ,γράφω και πατάω αποστολή. Ο εφιάλτης της αρχισυντάκτριας με λίγα λόγια.
Πάλι ξέφυγα όμως ,ας προσπαθήσω να βάλω σε μια σειρά όλα αυτά που έχω στο κεφάλι μου. Ερώτηση κρίσεως λοιπόν ,για πείτε τελειώνει ο έρωτας ; Αυτός ο έρωτας που σε κάνει να μετράς τις ώρες να ξαναβρεθείτε ,που σε παίρνει τηλέφωνο και λιώνεις ,που σε κοιτάει και παραδίδεις τα όπλα.
Στην αρχή είναι όλα ονειρεμένα. Όλα τα βλέπεις τέλεια. Μέχρι και τα κουσούρια μικρά ή μεγάλα τα θεωρούμε χαριτωμένα. Ροχαλίζει στον ύπνο του κι εσύ νομίζεις ότι ακούς την ενάτη ξέρω γω, αγγέλους να τραγουδούν κι αλλα τέτοια ροζουλί. Κατά διαστήματα του ξεφεύγουν και πορδίτσες, μα τι γλυκούλης ,σκέφτεσαι ,σαν τα μωράκια κοιμάται και σιγοκλάνει ο καλός μου.
Ότι και να κάνει είναι τέλειο ,ακόμη και στα χειρότερα του τον βλέπεις τουλάχιστον ημίθεο ,έχεις πάθει έρωτα που λέμε και μαζί μ’ αυτόν αγαπάς κι όλον τον κόσμο γιατί ζει κι αυτός μαζί. Κι εύχεσαι να είστε για πάντα μαζί ,και να γεράσετε παρέα ,να κάθεστε στις κουνιστές σας πολυθρόνες μπροστά στο τζάκι και να κλάνετε εκ περιτροπής. Ψιτ που’σαι ,σου ‘χω νέα. Απόλαυσε το στην αρχή κι όσο σου βγει. Το για πάντα εφικτό αλλά με κόπους και θυσίες. Κι αν είσαι από τους τυχερούς ο έρωτας θ’ αργήσει να τελειώσει , κι αν είσαι από τους «χρήζουν ψυχολογικής υποστήριξης » όπως τα μούτρα μου , παίζει και να μην τελειώσει ποτέ.
Και που λες ξυπνάς ένα βράδυ και ψάχνεις να βρεις ποιος πριονίζει τέτοια ώρα. Πετάγεσαι από το κρεβάτι και ψάχνεις. Ξαφνικά συνειδητοποιείς ότι είναι η αγάπη σου. Αυτή η ίδια αγάπη ντε που ροχάλιζε κι άκουγες πουλάκια να κελαηδάνε και τώρα την ακούς σαν πριονοκορδέλα. Δεν είναι δυνατόν σκέφτεσαι ,δεν μπορείς ένας άνθρωπος να βγάζει τόσα ντεσιμπέλ. Πριν τον πνίξεις με το μαξιλάρι πάρε βαθιές αναπνοές και χαλάρωσε. Σκέψου πόσο γλυκούλης είναι όταν δεν ροχαλίζει ,σκέψου τα παιδιά σου χωρίς πατέρα ,κι αν ακόμη θες να πράξεις το απονενοημένο σκέψου ότι η στολή της φυλακής δεν κολακεύει καθόλου. Άσε που τόσες γυναίκες θα φοράτε τα ίδια. Άστον να ζήσει που σου λέω.
Και ξυπνάς το πρωί και σηκώνεσαι από το κρεβάτι. Δεν προλαβαίνεις να βγεις από το δωμάτιο κι ακούς πυροβολισμό και μετά καταιγισμό πυρών.
Πάνω που πας να φωνάξεις «αγάπη μου βοήθεια ,οι Γερμανοί ξανάρχονται »
και τον ψάχνεις στο σπίτι φτάνεις έξω από το μπάνιο. Και τότε συνειδητοποιείς τι συμβαίνει. Είναι ο καλός σου που κάνει αυτούς τους θορύβους, κάνοντας την πρωινή του τουαλέτα. Πάμε πάλι βαθιές αναπνοές.
Βγες στο μπαλκόνι (μην πηδήξεις ) και χαλάρωσε. Σκέψου θετικά ,εστίασε στα καλά και θα το ξεπεράσεις.
Πόσα πράγματα που δεν δίναμε σημάδια στην αρχή μας φαίνονται άραγε ενοχλητικά με τον καιρό. Είναι που μας τελειώνει ο έρωτας; Φταίει η τριβή κι η καθημερινότητα ; Είμαι το πλέον αναρμόδιο άτομο να απαντήσω.
Θα ‘θελα αν μπορούσατε να μου πείτε εσείς.
Τριάντα σχεδόν χρόνια μετά ρε φίλε. Πέρασαν σαν μια στιγμή. Οι μοναδικές στιγμές που το καταλαβαίνω είναι κοιτώντας τα παιδιά μας κι εκεί συνειδητοποιώ πως δεν είμαστε πλέον εικοσάχρονοι. Και δεν μου ‘χει τελειώσει ο έρωτας. Τον βλέπω και λιώνω ,φεύγει και μετράω τις ώρες μέχρι να ‘ρθει. Μου χαμογελάει και καρδιοχτυπάω. Είναι και πολλά ακόμη που παθαίνω ,αλλά με απείλησε η κόρη μου ότι δεν θα με ξαναδιαβάσει κι ότι δεν θέλει να ξέρει για την σεξουαλική μου ζωή. Ελένη μου μην ανησυχείς ,τέρας σοβαρότητας η μανούλα.
Κι ας ροχαλίζει σαν τρένο μερικές φορές. Κι ας του φεύγουν πορδίτσες. Κι ας έχω σκεφτεί να τον πνίξω με το μαξιλάρι. Κι ας με εκνευρίζει μέχρι τρέλας κατά διαστήματα. Εγώ έπαθα έρωτα. Διαρκείας ,από αυτούς που μόνο το για πάντα τους ταιριάζει.
Δεν τελειώνει λοιπόν ο έρωτας. Μένει εκεί αλλά χρειάζεται προσπάθεια για να κρατηθεί ζωντανός . Μην αφήνετε την ψυχή σας να γεράσει. Να γελάτε πολύ ,ν’αγαπάτε δυνατά ,να κρατιέστε απ’ το χέρι. Να αγκαλιάζεστε ,να συζητάτε ,να μην πηγαίνετε για ύπνο μουτρωμένοι. Μετά από τόσα χρόνια είναι το αγόρι μου κι είμαι το κορίτσι μου. Κι ας γελάνε τα παιδιά όταν μας βλέπουν να φιλιόμαστε. Κι ας μας φωνάζουν γεροντοκαψούρια. Γιατί τελικά είναι ωραίο όταν ο έρωτας δεν τελειώνει.
Όλγα Μαϊλιάνη
Πηγή : thebluez.gr
Ολες οι Ειδήσεις
- «Το κάθε δυνατό χειροκρότημα στον Καραμανλή, τρυπάει τα αυτιά των συγγενών των θυμάτων», ξέσπασε η μητέρα του μηχανοδηγού
- ΚΤΕΛ Κηφισού: Συναγερμός για τον εντοπισμό του δράστη που πυροβόλησε 28χρονο σε εστιατόριο – Σε σταθερή κατάσταση ο τραυματίας
- Δυνατοί σεισμοί τώρα 5,6 και 5,7 ρίχτερ – Αισθητός και στην Αττική
- Βαλτιμόρη: Οι εργάτες έκαναν διάλειμμα τη στιγμή που κατέρρευσε η γέφυρα – «Ο σύζυγός μου δεν ήξερε κολύμπι»
- Κατώτατος μισθός: Σήμερα θα ανακοινωθεί η αύξηση του – Ποια επιδόματα θα σύρει προς τα πάνω
- POS: Ώρα μηδέν για λαϊκές, ταξί και περίπτερα – Πρόστιμα 1.500 ευρώ από την 1η Απριλίου
- Κώστας Καραμανλής: «Σκύβω με απόλυτο σεβασμό στα θύματα και στους συγγενείς τους»
- Θρίλερ στην Καρδίτσα: 80χρονη βρέθηκε ακέφαλη μέσα στο σπίτι της