Τα ζώα δεν είναι παιχνίδια, είναι ψυχές. Κι αυτό πρέπει να μαθαίνουμε στα παιδιά μας!

Καιρό τώρα, ειδικά μετά το διαζύγιο, σκέφτομαι να πάρουμε ένα σκυλάκι για να μάθω στο Γιώργο-ως μοναχοπαίδι που είναι- να φροντίζει μια άλλη ύπαρξη.

Το έχω συζητήσει μαζί του και ο μικρός τρελαίνεται και μόνο στην ιδέα. Όμως όπως το παιδί, έτσι και το σκυλί αλλά και κάθε ζώο, είναι ευθύνη. Είναι σαν ένα ακόμα μέλος της οικογένειας, σαν ακόμα ένα παιδί. Θέλει το φαγητό του, τη βόλτα του, τον κτηνίατρο του και πάνω απ’ όλα  αγάπη.  Κι από αγάπη σπίτι μας, έχουμε μπόλικη και περισσεύει. Μόνο που, αυτή τη στιγμή, μας λείπει κάτι σημαντικό: Ο χρόνος!

Και δεν είναι μόνο ο χρόνος. Είναι και να μάθεις στο παιδί πότε είναι η κατάλληλη στιγμή να πάρει ένα ζωάκι και για ποιους λόγους να το κάνει.

Δεν παίρνουμε ένα ζωάκι για να το αντιμετωπίζουμε σαν παιχνίδι-παίζω μια μέρα και μετά το αφήνω. Δεν παίρνουμε ένα ζωάκι επειδή έχει και ο συμμαθητής ή η συμμαθήτριά μας ή γιατί είδαμε στη τηλεόραση ότι κάνουν κόλπα και θέλουμε κάποιον να μας διασκεδάζει. Και κυρίως -για εμάς τους γονείς με μοναχοπαίδια το λέω- δεν παίρνουμε ένα ζωάκι για να καλύψει την επιλογή μας να μην κάνουμε δεύτερο παιδί.

Λόγω των γενεθλίων μας, ο Γιώργος επέμενε να του πάρω δώρο ένα σκυλάκι. Εγώ όμως αντί γι’ αυτό, θεώρησα πιο χρήσιμο να του πάρω δώρο το βιβλίο «Το Σοφάκι και ο Ντο» από τις εκδόσεις Διόπτρα. Το συγκεκριμένο, μου το πρότεινε μια φίλη και μιλάει ακριβώς γι’ αυτό: Για τη μικρή Σοφία που ήθελε πολύ ένα ζωάκι αλλά η μητέρα της προσπαθούσε να της εξηγήσει, τί σημαίνει να έχουμε ένα κατοικίδιο στην οικογένειά μας, με ποιους τρόπους μπορούμε να φροντίσουμε όχι ένα αλλά περισσότερα ζωάκια στη γειτονιά αλλά και το γεγονός ότι τελικά η μικρή Σοφία, πήρε κοντά της ένα σκυλάκι που το έλεγαν Ντο!

Το βιβλίο «Το Σοφάκι και ο Ντο» είναι ένα απολαυστικό παραμύθι με ένα μικρό κοριτσάκι, το Σοφάκι που μαθαίνει την αξία της αγάπης, της φροντίδας και της προσφοράς από τον Ντο, το Νεραϊδόσκυλο.

Tο παραμύθι αυτό μαθαίνει στο παιδί να αγαπά και να σέβεται μια άλλη ύπαρξη πέρα από τη δική του. Ένα παιδί, που μαθαίνει να αγαπά τα ζώα, μαθαίνει ταυτόχρονα να αγαπά και να σέβεται τον εαυτό του και τους άλλους ανθρώπους. Πολυάριθμες έρευνες τεκμηριώνουν και επιβεβαιώνουν τη θετική επιρροή της επαφής με τα ζώα στην ψυχοσυναισθηματική και γνωστική ανάπτυξη, αλλά και στην κοινωνικότητα του παιδιού. Το συγκεκριμένο βιβλίο θα σας βοηθήσει να πλάσετε ένα παιδί σε έναν υπέροχο άνθρωπο.

Εντύπωση δε, μας έκανε το γεγονός ότι στη συγγραφή του βιβλίου έχει συμβάλλει και η λογοθεραπεύτρια κυρία Σοφία Νατσούλη, η οποία προτείνει συγκεκριμένες λέξεις, κατανοητές σε κάθε παιδί, γεγονός που δίνει στο συγκεκριμένο βιβλίο μια επιστημονική διάσταση και το κάνει κάτι παραπάνω, από ένα απλό παραμύθι. Το βιβλίο περιέχει αφήγηση του παραμυθιού από τη Μαρία Μπεκατώρου σε μουσική Δημήτρη Κοντόπουλου.

Φέτος λοιπόν ,αντί για κατοικίδιο, πήρα δώρο γενεθλίων στον Γιώργο μου ένα βιβλίο που θα του μάθει να φροντίζει και να αγαπά ένα ζωάκι πρίν το φέρουμε σπίτι μας και που μας έδωσε τροφή για σκέψη.

Προς το παρόν, αφήνουμε κανονική τροφή στο άλσος απέναντι από το σπίτι μας για τα αδέσποτα της γειτονιάς. Για τα ζωάκια εκείνα που κατέληξαν στο δρόμο, ακριβώς επειδή τα αφεντικά τους, δεν λογάριασαν ότι είναι ψυχές. Όχι παιχνίδια!

Πηγή