Τα κορμιά βολεύονται, οι καρδιές είναι αυτές αναζητούν κοινό κώδικα επαφής

Οι ανθρώπινες σχέσεις ολοένα και περισσότερο αναζητούν να βρουν μια διέξοδο λύτρωσης, σε μια εποχή που βάλλεται από συναισθηματικούς κλυδωνισμούς και παγιωμένες ανασφάλειες.

Σχέσεις σιωπής, σχέσεις οργής, σχέσεις στέρφες, σχέσεις που εγκαταλείπονται πριν καν δοκιμάσουν τις αντοχές τους. Mια νέα Βαβέλ το οικοδόμημα της συνύπαρξης, μόνο που στην εποχή μας τα κορμιά μιλούν την ίδια γλώσσα, αλλά οι καρδιές είναι αυτές που αδυνατούν να βρουν έναν κοινό κώδικα επικοινωνίας.

Πολλά της μοναξιάς τα άλλοθι.

Πληγές που ακόμα αιμορραγούν, παιδιά που διεκδικούν τη δική τους πρωτιά στη ζωή σου, γενικεύσεις που βρίσκουν έμψυχο αντίκρισμα… Μια ζωή στερείται την πληρότητά της και ευθύνονται τόσοι άλλοι! Όταν εξοστρακίζεις, όμως, με τον τρόπο αυτό τις ανασφάλειες και τα απωθημένα σου από τη σφαίρα τη δικής σου υπαιτιότητας, επιλέγεις να κρατάς τα πόδια σου σταθερά καρφωμένα σ’ ότι ονοματίζεις «ασφάλεια» και επιλέγεις τη σιωπή εγκλωβισμένη σ’ αυτό που αποκαλείς «ασυμφωνία».

Τη στιγμή που η ανθρώπινη καρδιά σου έχει ανάγκη να αγαπήσει και να αγαπηθεί. Αυτός είναι ο ρόλος της σε τούτη τη ζωή. Γι’ αυτό και πάλλεται αφηνιασμένα αναζητώντας εκείνη την καρδιά που θα σταθεί δίπλα της για να ξεδιπλώσει τα όνειρά της.

Τα συναισθηματικά εμπόδια που εσύ ο ίδιος θέτεις μπροστά της οδηγούν σε εσωτερική σύγκρουση κι αυτή η σύγκρουση κάνει με τη σειρά της την καθημερινότητα πιο δύσκολη, φέρνει αυτό το ακαθόριστο «κενό» που καμιά φορά το νιώθεις να σε πνίγει κι αναρωτιέσαι το γιατί. Μην αναρωτιέσαι. Στο λογικό μυαλό σου θα βρεις την απάντηση. Που κάνει κάθε είδους μαθηματική πράξη χρεώνοντας σε άλλους τις λάθος επιλογές, που πολλαπλασιάζει τις προσδοκίες σου για να οδηγήσουν στην απογοήτευση, που μοιράζει το συναίσθημά σου σε ποσοστά συμμετοχής κι εκπτώσεων.

Ευτυχώς που υπάρχει η ελπίδα. Η υπέροχη αυτή αίσθηση ότι διαθέτεις τη θέληση, αλλά και τον τρόπο να πετύχεις αυτό που θες. Και σιγοκαίει μέσα σου περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή να ζήσει το θρίαμβό της.

Το τέλος μια μοναξιάς που έχεις με πάθος σφιχταγκαλιάσει.

Η αγάπη είναι η κινητήρια δύναμη για να φτάσεις στο σύμπαν, αν την βρεις ή να χαθείς στα έγκατα της γης, αν την χάσεις. Αλλά και να ζεις μια ζωή χωρίς ταυτότητα αν δεν την ανακαλύψεις ποτέ. Γι’ αυτό μη νιώθεις κυνηγημένος από αυτό που δεν μπορείς να του ξεφύγεις, ούτε να το εξοντώσεις. Μπορεί αυτή τη στιγμή να θεωρείς ότι έχει καρφιτσωθεί μια ασφαλή πανοπλία στην καρδιά σου, αλλά η δύναμή σου ίσως και να βρίσκεται στην άρνησή σου να χάσεις τη ζωή σου στο ποτάμι της σιωπής.

Δεν έχεις παρά να ανακαλύψεις αυτήν τη δύναμη μέσα σου, ώστε να κολυμπάς αντίθετα στο ρεύμα για να φτάσεις εκεί που θες, παρά να αφεθείς να πλέεις στην επιφάνεια μιας συμβατικής και μοναχικής ζωής.

Της Γεωργίας Ανδριώτου.

[newsitamea]