Έργα στους δρόμους της πόλης από καλλιτέχνες που δεν εγκλωβίζονται σε μια gallery.
Sonke
Tα παραμυθένια πλάσματα του κατά κόσμον Αλέκου Σκουταριώτη, βρίσκονται σε πάρα πολλά σημεία του κέντρου και η ασπρόμαυρη τεχνική του σε συνδυασμό με τις κόκκινες λεπτομέρειες που συχνά χρησιμοποιεί, δημιουργούν ένα πολύ ιδιαίτερο εφέ. Ρομαντικά σχέδια από τον άνθρωπο που ξεκίνησε να ομορφαίνει το άστυ εξαιτίας μιας ερωτικής απογοήτευσης. Αυτό το θλιμμένο δίχρωμο κορίτσι του με τα πλούσια καμπυλωτά μαλλιά βρίσκεται στο μικρό πάρκινγκ απέναντι από την είσοδο του Λαίς.
Woozy
To ” Colorful tsounami” επιβεβαιώνει το όνομα του με τα άπειρα χρώματα που έχει χρησιμοποιήσει ο Βαγγέλης Χούρσογλου σε αυτή την τοιχογραφία διαστάσεων 20 x 12m. Παρότι το συγκεκριμένο του έργο μπορεί να μην ξεπερνάει σε φήμη το επίσης δικό του ”Colorful warrior”, που βρίσκεται στο σταθμό μοναστηράκι, έχει ως ατού το ότι βρίσκεται στον τοίχο μιας πολυκατοικίας τον οποίο μπορούν να χαζέψουν οι λιλιπούτειοι μαθητές του 64ο δημοτικού σχολείου Αθηνών από το προαύλιο τους.
ΑΣΚΤ
Εμπνευσμένο από το έργο του Albrecht Dürer αποτελείται από τα επιβλητικά ενωμένα χέρια που προσεύχονται πάνω από τα σταθμευμένα αμάξια στην οδό Πειραιώς 20, δίπλα από το ξενοδοχείο Vienna. Φιλοτεχνήθηκε από τον Παύλο Τσάκωνα στο πλαίσιο της συνεργασίας του ΥΠΕΚΑ και της ΑΣΚΤ για το πρόγραμμα «Τέχνη και Δημόσιος χώρος, Ζωγραφική επί τυφλών όψεων κτιρίων της Αθήνας», χρειάστηκε 25 μέρες για να ολοκληρωθεί το καλοκαίρι του 2011 και από τότε καθηλώνει όσους υψώνουν το βλέμμα ανεβαίνοντας προς την πλατεία Ομονοίας.
WD
To ψευδώνυμο του, καταγόμενου από το εξωτικό Μπαλί, street artιist επιβεβαιώνεται σε αυτό το installation ιδανικά τοποθετημένο στην οδό Τζαβέλλα. O Wild Drawing μας παρουσιάζει τον παραπάνω ιδιόμορφο κουκουλοφόρο με μια μολότοφ ανά χείρας να μας καλωσορίζει στην πόλη όπου η μάχη αστυνομίας και διαδηλωτών έχει γράψει τη δική της ιστορία στους δρόμους του κέντρου, πόσο μάλλον στον συγκεκριμένο που διασταυρώνεται με την Θεμιστοκλέους και την Μεσολογγίου.
Vasmou
Στον ίδιο τοίχο, συντροφιά στον κουκουλοφόρο κάνει μια ανάλαφρη φιγούρα του Αλέξανδρου Βασμουλάκη, η οποία με την πάροδο των χρόνων έχει δεχτεί αρκετούς βανδαλισμούς, αφού δεν έχει γλιτώσει από spray που έφθειραν διάφορα σημεία της. Ωστόσο δύσκολα μπορεί να αφαιρέσει κανείς την ονειροπόλα διάθεση από αυτό το σχετικά μικρό έργο για τα δεδομένα του περί ου ο λόγος καλλιτέχνη, που μας έχει συνηθίσει στο να σχεδιάζει τεράστιες επιφάνειες των τοίχων της Αθήνας.
Ino
Ακόμη ένα mural στην οδό Πειραιώς η οποία έχει να δείξει πολλά όσον αφορά το street art της πόλης, ιδίως από το Τεχνόπολις και κάτω. Ένας ακόμη απόφοιτος της σχολής καλών τεχνών είναι αυτός που σχεδίασε το ”Access control”, με μια sci fi αισθητική που τραβά την προσοχή όσων κοντοστέκονται ή όσων περιμένουν λεωφορείο στην ακριβώς απέναντι στάση κάτω από το φωταέριο και χαζεύουν το ζωγραφισμένο μάτι που απειλείται – μάλλον – από το απροσδιόριστο μηχάνημα που το πλησιάζει.
SΤMTS
To hipster μωρό που μας βγάζει τη γλώσσα, έχει ξεπεράσει τα ελληνικά σύνορα έχοντας βρεθεί στις σελίδες της Guardian και των Νew Υοrk Times. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά έργα του Stamatis που αγαπά να γεμίζει την πόλη με παιδικές φάτσες γιατί, όπως λέει, αποπνέουν κάτι αθώο, ανέμελο και μαγικό. Αν και το πολιτικό σύνθημα που έχει προστεθεί από πάνω του ίσως και να απορροφά κάτι από αυτή την ανεμελιά, ωστόσο αποδίδει στο σύνολο ένα ρεαλιστικό urban στοιχείο.
ΜΒ
Το εντυπωσιακό έργο του Βασίλη Μαργκοσιάν με τίτλο ”Δεν λέω, καλά περνάω”, βρίσκεται επί της Μ. Αλεξάνδρου και Μυκηνών γωνία. Ολοκληρώθηκε λίγο πριν φύγει το 2013 και προφανώς ο τίτλος εμπεριέχει μια δόση ειρωνείας που μπορεί κανείς να την διακρίνει ακόμη και με μια γρήγορη ματιά, εστιάζοντας απλά στον εγκλωβισμένο άνθρωπο, του οποίου εξέχει μόνο το κεφάλι μέσα από το κλουβί στο οποίο είναι κλεισμένος.
HOPE
O γνωστός εικαστικός και performer τοποθέτησε το συγκεκριμένο του έργο στην οδό του αγοραίου έρωτα, στην Ιάσωνος του Μεταξουργείου. Με μότο του το ”κατέστρεψε τα πάντα, για να δημιουργήσεις κάτι καινούργιο”, ο δικηγόρος που έκανε στροφή στην τέχνη, χρησιμοποιεί για άλλη μια φορά αλλοιωμένες φιγούρες της αρχαιότητας, ενώ το graffiti ακριβώς από κάτω, γραμμένο προφανώς από κάποιον φίλαθλο του Ηρακλείου, επιβεβαιώνει την άποψή του πως η streetart είναι τόσο δημόσια όσο και διαδραστική.
MORA
Ψηλά στα Εξάρχεια, στον πεζόδρομου της οδού Μεθώνης συναντάς αυτό την ασπρόμαυρη γυναικεία φιγούρα που μοιάζει σαν βγαλμένη από κάποιο ιαπωνικό manga. Αυτή η πρώτη εντύπωση όμως θα αλλάξει αν την τραβήξεις φωτογραφία και την επεξεργαστείς στο Photoshop ως negative, αφού θα πάρει τα χρώματα που κανονικά θα είχε. Η δημιουργός με αυτή την τεχνική καταφέρνει να μην μας δώσει το έκθεμα της στο πιάτο και μας κάνει να θαυμάσουμε το πόσο catchy ήταν η ιδέα της, που αν και έχει εμφανιστεί σε πόλεις του εξωτερικού, στην Ελλάδα δεν έχει διαδοθεί ακόμα. Η ΜORA λοιπόν, μας έπιασε στον ύπνο.
