Στην Ελλάδα οι γυναίκες δεν έχουν το δικαίωμα στην αυτοάμυνα

Η 22χρονη Π. βρισκόταν καθισμένη στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Κρύωνε και έτρεμε όταν άκουγε τους δικαστές της έδρας σε μια από τις δικαστικές αίθουσες του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Ναυπλίου να αποφασίζουν πως είναι ένοχη για ανθρωποκτονία από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση και να την καταδικάζουν σε 15 χρόνια και τέσσερις μήνες κάθειρξης.

Πέρυσι τα ξημερώματα στις 22 Ιουνίου, σύμφωνα με τις καταθέσεις των κοριτσιών, καθόταν σε ένα παγκάκι με την Κ., μια 17χρονη φίλη της, έκαναν ένα τσιγάρο και έπιναν το αναψυκτικό που μόλις είχαν αγοράσει. Ένας 46χρονος άνδρας, που λίγη ώρα αργότερα θα κείτονταν νεκρός μπροστά απ’ αυτό το παγκάκι, τις πλησίασε μεθυσμένος, πρότεινε χρήματα για να συνευρεθεί ερωτικά μαζί τους και αφού οι ίδιες αρνήθηκαν, άρχισε να κατευθύνεται προς το μέρος τους εκτοξεύοντας βρισιές και απειλές. Για την ακρίβεια, φώναζε «θα σας γαμήσω».

Ο θανόντας γνώριζε τη 17χρονη.

Ο 46χρονος πήγε να βγάλει κάτι από την τσέπη του ενώ πλησίαζε την ανήλικη. Η 17χρονη εκτίμησε εσφαλμένα την κατάσταση και άρχισε να φωνάζει «κρατάει μαχαίρι». Τότε η Π. τον μαχαίρωσε μια φορά με ένα μαχαίρι οικιακής χρήσης που είχε στην τσάντα της. Τον βρήκε στον θώρακα. Το τραύμα ήταν ένα, αλλά μοιραίο για τη ζωή του. Πέταξαν το μαχαίρι λίγο πιο δίπλα, άφησαν τα αναψυκτικά στο παγκάκι και σε μια κατάσταση ακραίου πανικού άρχισαν να τρέχουν. Ένα βίντεο ασφαλείας που τις συνέλαβε να τρέχουν και η μαρτυρία μιας γυναίκας που βρισκόταν σε ένα ανοιχτό μαγαζί από το οποίο πέρασαν τα δυο κορίτσια, αξιοποιήθηκαν από την Ασφάλεια Κορίνθου που εξιχνίασε την υπόθεση μέσα σε λίγη ώρα. Η Π. ομολόγησε την πράξη της αμέσως, εξηγώντας πως ήταν σε αυτοάμυνα. Σε βάρος της σχηματίστηκε δικογραφία κακουργηματικού χαρακτήρα για ανθρωποκτονία από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, παράνομη οπλοκατοχή και οπλοχρησία.

Για την υπόθεση συνελήφθησαν ακόμα τρία άτομα: Η 17χρονη κοπέλα που ήταν μαζί της όταν δέχτηκαν την επίθεση και η οποία θα δικαστεί ξεχωριστά από δικαστήριο ανηλίκων, η 42χρονη μητέρα της ανήλικης και ένας ακόμα 30χρονος – οι δύο τελευταίοι κατηγορήθηκαν για υπόθαλψη εγκληματία καθώς πρόσφεραν καταφύγιο στις δυο κοπέλες μετά το περιστατικό.

Το μαχαίρι που είχε στην τσάντα της, το κρατούσε για αυτοπροστασία, επειδή κοιμόταν στον δρόμο αρκετά βράδια όταν κατάφερνε να φύγει από το σπίτι της.

Ο θανόντας γνώριζε τη 17χρονη. Για την ακρίβεια, η ανήλικη ήταν φίλη με την κόρη της συντρόφου του, στην οποία είχε πει «Μην την αφήνεις να κάνει παρέα με αυτή, είναι κωλόπαιδο» όπως αναφέρθηκε στο δικαστήριο. Παρόλα αυτά επιχείρησε να την παρενοχλήσει σεξουαλικά. Η Π. στην ουσία μπήκε ανάμεσα σε εκείνη και στον 46χρονο για να τον αποκρούσει. Κάτι ανάλογο συνέβαινε και στο σπίτι της κατηγορούμενης. Μέσα σε ένα περιβάλλον χρόνιας και άκρατης ενδοοικογενειακής βίας, η 22χρονη έμπαινε ανάμεσα στους τσακωμούς των γονιών της για να τους χωρίσει, χωρίς ωστόσο να είναι επιθετική προς τον πατέρα της. Το μαχαίρι που είχε στην τσάντα της, το κρατούσε για αυτοπροστασία, επειδή κοιμόταν στον δρόμο αρκετά βράδια όταν κατάφερνε να φύγει από το σπίτι της, κάθε φορά που γίνονταν τέτοια περιστατικά ώστε να αποφύγει το ξύλο και τους τσακωμούς που βίωνε επί χρόνια, κάτι που επιβεβαιώθηκε από τις μαρτυρίες στο δικαστήριο.

Φεμινιστικές ομάδες και οργανώσεις εξέφρασαν με αφίσες και κείμενα, στον δρόμο και στο Διαδίκτυο, τη συμπαράστασή τους στην κοπέλα, στο πλαίσιο της υπεράσπισης του δικαιώματος των γυναικών στη αυτοάμυνα, καθώς αντίστοιχα περιστατικά σεξουαλικών επιθέσεων αποτελούν καθημερινό φαινόμενο.

Μια αλληλέγγυα γυναίκα-μέλος του φεμινιστικού δικτύου που έχει δημιουργηθεί, ήταν δίπλα στην Π. από την πρώτη στιγμή. «Άκουσα την είδηση και σκέφτηκα ότι πολύ άνετα θα μπορούσα να είμαι στη θέση της. Ένιωσα κατευθείαν να ταυτίζομαι γιατί θα μπορούσα να κάθομαι σε ένα παγκάκι με μια φίλη μου για να κάνω ένα τσιγάρο, να έρθει ένας τύπος και να με απειλήσει», εξηγεί αρχικά όταν τη ρωτάω πως γνώρισε την 22χρονη. Εδώ και έναν χρόνο πηγαίνει στον Κορυδαλλό και την επισκέπτεται, ενώ ήταν και χθες μέσα στη δικαστική αίθουσα δίπλα στην Π. «Η 22χρονη που αναγκάστηκε να πάρει όλη τη ζωή της στην πλάτη της, άκουσε τη μητέρα της σε όλη τη διάρκεια της μαρτυρίας της να δικαιολογεί τον άνδρα της που τη χτυπάει. Πάρα πολλές φορές αναφέρθηκε σε αυτό και κάποια στιγμή, ακόμη κι ο δικαστής τής είπε «μη δικαιολογείτε τον άνδρα σας, δεν δικάζεται αυτός». Το σύνδρομο της Στοκχόλμης ήταν τακτική μέσα σε αυτήν την οικογένεια», τονίζει.

Η Πολιτική Αγωγή, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας εξέφρασε την άποψη πως δεν υπάρχουν αντικειμενικά στοιχεία για το ειδεχθές έγκλημα που να δείχνουν γιατί φτάσαμε εκεί, ωστόσο ανέφερε πως πρόκειται για επαγγελματικό χτύπημα με θανατηφόρα πρόθεση.

Ο 46χρονος, σύμφωνα με την τοξικολογική έκθεση, εκείνη τη στιγμή βρισκόταν σε κατάσταση προχωρημένης μέθης.

«Η Π. δεν σέβεται την ανθρώπινη ζωή που είναι το ύψιστο αγαθό. Ο τρόπος με τον οποίο μεγάλωσε, την οδήγησε στο να μην αξιώνει τη σημασία της ανθρώπινης ζωής όπως το κάνουν άλλα άτομα», είπε η εισαγγελέας έχοντας μάλλον για γνώμονα όλους εκείνους που τους δόθηκαν απλόχερα όλες οι ευκαιρίες στη ζωή. Για τον θανόντα, όμως, η λογική της κινήθηκε με το σκεπτικό, «Εντάξει, είχε πιει και τις ακούμπησε και λίγο», σύμφωνα με το μέλος των φεμινιστικών οργανώσεων που βρισκόταν εντός της δικαστικής αιθούσης. Δεν συνυπολογίστηκε λοιπόν καθόλου από την εισαγγελέα η εμπρόθετη δράση του θύματος.

Η Π. μετά το περιστατικό πέταξε το μαχαίρι με τα αποτυπώματα της λίγο πιο πέρα και άρχισε τρέχει. Το ίδιο έκανε και η 17χρονη, αφήνοντας τα αναψυκτικά με το DNA τους επάνω. Η ίδια ανέφερε κατά την απολογία της πως «Δεν το ήθελα. Ήμουν σε πανικό. Αντέδρασα, γιατί φοβήθηκα». Αν και ο πανικός τους υποδηλώνεται από τις μετέπειτα κινήσεις τους αφού δεν φρόντισαν, ούτε επεδίωξαν να εξαφανίσουν τα στοιχεία, η έδρα δεν πείστηκε και η κατηγορία της πρόθεσης δεν έπεσε κατά την ακροαματική διαδικασία. Αξίζει εδώ να τονιστεί πως ο 46χρονος, σύμφωνα με την τοξικολογική έκθεση, εκείνη τη στιγμή βρισκόταν σε κατάσταση προχωρημένης μέθης αφού το ποσοστό αλκοόλ στο αίμα του προσδιορίστηκε σε 2,8 γραμμάρια αλκοόλ ανά λίτρο αίματος.

«Tο δικαστήριο έλαβε υπόψιν κάποια πράγματα, γι’ αυτό και δεν την καταδίκασε με ισόβια. Αναγνωρίστηκαν ελαφρυντικά λόγω του οικογενειακού της περιβάλλοντος και λόγω των μην ευκαιριών που είχε στην κοινωνία συνολικά. Δηλαδή, η Π. πήρε ελαφρυντικά για την έλλειψη κοινωνικής πρόνοιας. Αν το δούμε σοβινιστικά, όμως, στο επίπεδο των φεμινιστικών διεκδικήσεων η απόφαση ήταν μια αποτυχία διότι δεν αναγνωρίστηκε η αυτοάμυνα. Δεν αναγνωρίζεται η εμπρόθετη δράση του 46χρονου και πως αν αυτός ο άνθρωπος δεν παραβίαζε τα όρια και σεβόταν τα σώματα και τον χώρο αυτών των γυναικών, δεν θα είχε συμβεί αυτό. Η πατριαρχία δεν εξετάζει την εμπρόθετη στάση του θύματος-δράστη, αλλά προσμετράει την εμπρόθετη στάση της Π., ότι μπήκε ανάμεσα σε μια επίθεση που δεχόταν η φίλη της. Η σεξουαλική πρόθεση η δική του ήταν ξεκάθαρη αλλά δεν την έλαβε κανείς υπόψη. Μια κατακλείδα καλή ως προς την κοινωνία θα ήταν πως αν είχε γίνει μια δουλειά στους κοινωνικούς ρόλους και είχαμε παιδεία πάνω στις έμφυλες διακρίσεις, τίποτα απ’ αυτά δεν θα είχε συμβεί. Θα είχαν κάνει το τσιγάρο τους, θα είχαν πιει το αναψυκτικό τους και θα πήγαιναν παρακάτω. Η Π. ένας άνθρωπος που έχει υποστεί χρόνια βία, ζήτησε μια δεύτερη ευκαιρία αλλά δεν την πήρε. Καταδικάστηκε σε 15 χρόνια κάθειρξης στα 22 της» επισημαίνει το μέλος της φεμινιστικής οργάνωσης.

Κάποια στιγμή μέσα στο δικαστήριο, η 22χρονη, ένας άνθρωπος που πέρα από την ψυχολογική και σωματική κακοποίηση που έχει δεχτεί τόσα χρόνια, επιπλέον έχει και μια μικρή νοητική στέρηση, ρωτήθηκε από την έδρα «Τι θα έκανες τώρα, σήμερα;». Η απάντησή της ήταν «Δεν ξέρω τι θα έκανα». Και στ’ αλήθεια ποια γυναίκα ξέρει τι θα έκανε σε μια τέτοια περίπτωση;

Μια κατάσταση που αφενός έχει έναν νεκρό και αφετέρου αναγκάζει ένα 22χρονο κορίτσι να καρφώσει ένα μαχαίρι στο θώρακα κάποιου ένα ξημέρωμα Ιουνίου, είναι τραγική αλλά δεν προκύπτει από μόνη της. Σε μια σεξουαλική παρενόχληση, όποια κι αν είναι αυτή, υπό όποιες συνθήκες και αν πραγματοποιείται, δεν υπάρχουν γνωστά όρια. Δεν είναι παιχνίδι που ανακοινώνεις «ξεκινάω να σε παρενοχλώ αλλά δεν πηγαίνω παραπέρα». Δεν ξέρεις αν ο άλλος θα κάνει άλλες πράξεις, ούτε τι έχει στο μυαλό του όταν σε πλησιάζει και ούτε δικαιολογείται το να σε πλησιάσει επειδή έτσι το θέλησε. Ναι, μια σεξουαλική παρενόχληση μπορεί να φτάσει στη δολοφονία, οι θύτες να μετατραπούν σε θύματα και το αντίθετο. Η απάντηση βρίσκεται στο ερώτημα: «Τι ανάγκασε μια κοπέλα στην πρώτη νιότη της να κουβαλάει ένα μαχαίρι για να προστατευτεί στον δρόμο;».

Πηγή: vice.com