Πράγματα που απαγορεύεται να κάνει μια γυναίκα στη Σαουδική Αραβία

Σε μια υπερσυντηρητική χώρα, με ελάχιστες ελευθερίες για το γυναικείο φύλο, οι γυναίκες στη Σαουδική Αραβία έχουν ξεκινήσει μια μικρή επανάσταση που συνεχώς κερδίζει έδαφος.

Στη Σαουδική Αραβία η ισότητα είναι μια άγνωστη λέξη. Είτε αυτή είναι κοινωνική, είτε αυτή είναι φυλετική. Και ενώ με κάποιο τρόπο την πρώτη θα μπορούσε κάποιος να βρει τρόπο να την ανατρέψει (βλέπε ελληνικές ταινίες!!!), αυτός ο διαχωρισμός μεταξύ ανδρών και γυναικών είναι κάτι που δεν αντιμετωπίζεται με τεχνάσματα.

Ο ρόλος της γυναίκας στη Σαουδική Αραβία είναι να «ανήκει» στον άντρα. Είτε λέγεται πατέρας, είτε σύζυγος, είτε κάποιος συγγενείς από τη στιγμή που οι δύο πρώτοι δεν υπάρχουν.  Η κάθε της μέρα καθορίζεται από τις υποχρεώσεις της απέναντί τους και για το χρόνο που θα της απομείνει ελεύθερος, από τη διάθεση που έχουν να τις επιτρέψουν το οτιδήποτε.  Αυτοί καθορίζουν τα σύνορα του χώρου της, ελέγχουν το που και το γιατί κινείται.

Μια γυναίκα χρειάζεται την έγκριση του «προστάτη» της για να ταξιδέψει εκτός της χώρας. Η υπογραφή του και μόνο είναι αυτή που θα προχωρήσει τις διαδικασίες για το διαβατήριό της, άρα, θα πρέπει να είναι και ενήμερος για κάθε της κίνηση. Η υπογραφή του και μόνο θα της δώσει τη δυνατότητα να ανοίξει ένα τραπεζικό λογαριασμό, άρα, θα πρέπει να είναι ενήμερος για κάθε οικονομική της συναλλαγή. Και όλα αυτά την ώρα που σύμφωνα με τα λόγια του προφήτη, όπως λένε, η κάθε γυναίκα είναι πιο κατάλληλη από τον προστάτη της να αποφασίσει για τα του εαυτού της.  Η  λίστα δεν τελειώνει φυσικά εδώ.

Ενώ πουθενά μεταξύ των νόμων του κράτους δεν υπάρχει απαγόρευση στην οδήγηση για τις γυναίκες, η θρησκεία το απαγορεύει χωρίς πολλές συζητήσεις. Οι κληρικοί τα τελευταία χρόνια έριξαν νερό στο κρασί τους, κάνοντας τα στραβά μάτια στις περιπτώσεις που τα γυναικεία χέρια πιάσουν το τιμόνι για να μεταφέρουν τα παιδιά στο σχολείο ή κάποιον συγγενή στο γιατρό, από εκεί και πέρα όμως συνεχίζουν να το θεωρούν προσβολή για τα ήθη τους.

Στους Ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου, η εθνική ομάδα της Σαουδικής Αραβίας είχε για πρώτη φορά αθλήτριες. Φυσικά τα μαλλιά τους ήταν καλυμμένα, φυσικά και υπήρχε μονίμως ανδρική συνοδεία να τις παρακολουθεί , παρ’ όλα αυτά όμως για τις θρησκευτικές αρχές της χώρας αυτές θεωρήθηκαν γυναίκες χαμηλών ηθών άξιες του χλευασμού και της τιμωρίας. Στη Σαουδική Αραβία οι γυναίκες δε μπορούν να διαγωνίζονται στα αθλήματα σε κοινή θέα.

Αν συμμετοχή σε μια ομάδα δεν δίνει το δικαίωμα για άθληση, που λόγος για κολύμπι. Η θέα μιας γυναίκας σε πισίνα που χρησιμοποιούν άντρες ή στη θάλασσα θα προκαλούσε έμφραγμα σε κάθε κληρικό.  Είναι κάτι που δε θα συμβεί ούτε στα «κολαστήριά» τους, τα ξενοδοχεία όπου οι ελευθερίες των δυτικών απολαμβάνονται και από ντόπιους.  Το κολύμπι περιορίζεται μόνο σε συγκεκριμένους χώρους, μακριά από τα αντρικά βλέμματα και μόνο μεταξύ τους. Φυσικά το πρόβλημα δεν είναι να μη σκανδαλίσουν αλλά να μη σκανδαλίζονται!!!

Μια γυναίκα στη Σαουδική Αραβία, απαγορεύεται να προβάλει την ομορφιά της, να την τονίζει με ρούχα και αξεσουάρ. Να την αναδεικνύει με το μακιγιάζ. Η γυναίκα πρέπει να φοράει τη «στολή» της και μόνο αυτή. Κάθε τι επιπλέον είναι αυστηρά αντίθετο με το γράμμα του θρησκευτικού νόμου και οι παραβάτες δεν περιμένουν τη μετά θάνατον τιμωρία, θα γνωρίσουν σύντομα τους ενδεδειγμένους τρόπους συμμόρφωσης.

Κανένας λόγος για συναντήσεις ανδρών και γυναικών που δε συνδέονται μεταξύ τους με δεσμούς συγγενικούς. Στη λογική του ότι δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί και να πρέπει να κουβεντιάσει μια γυναίκα με άντρα που δεν ανήκει στο συγγενικό της περιβάλλον, κάθε τέτοιο συμβάν θεωρείται ύψιστη ύβρις και φυσικά θα έχει την απαραίτητη αντιμετώπιση.

Ακόμα και τα ψώνια της, μια γυναίκα τα κάνει με το μάτι. Η σκέψη και μόνο για έναν άντρα πως κάποια γδύνεται σε ένα δοκιμαστήριο για να δοκιμάσει τη μπούργκα της, είναι σκανδαλιστική, άρα κάτι τέτοιο απαγορεύεται. Λογικό!!!

Η ανάπτυξη του διαδικτύου και η αλληλεπίδραση μέσα από τα social media με άλλες κοινωνίες και ανθρώπους που η ισότητα παίζει βασικό ρόλο στη ζωή τους, έχει αρχίσει να αλλάζει δειλά δειλά κάποια πράγματα στη χώρα. Η γυναικεία χειραφέτηση είναι ένα μακρινό όνειρο, υπάρχουν όμως κάποια «κεφάλαια» που μπορούν να ανοίξουν μέχρι να  έρθει η στιγμή που οι γυναίκες θα αποφασίζουν μόνες τους για τον τρόπο που επιθυμούν να ζουν τη ζωή τους.

Για πρώτη φορά στην ιστορία της Σαουδικής Αραβίας, 14,000 γυναίκες υπέγραψαν φανερά μια επιστολή προς την κυβέρνηση στην οποία ζητάνε ανοικτά το σεβασμό και την ίση αντιμετώπιση. Αυτό και μόνο το γεγονός σε άλλες εποχές θα είχε τρομερές επιπτώσεις για τις ίδιες, πράγμα που τις κάνει να ελπίζουν πως σύντομα η ζωή τους θα γίνει έστω και λίγο πιο ανθρώπινη. Μακάρι να μην αλλάξουν λίγα, αλλά όλα.

Πηγή