Πάντα κάποιος θα μας λείπει τα Χριστούγεννα

Τα Χριστούγεννα είναι μια ιδιαίτερη περίοδος του χρόνου. Ή τα λατρεύεις ή τα σιχαίνεσαι, ένα πράγμα. Όλη αυτή η απαστράπτουσα χρυσόσκονη που πλανάται στην ευρύτερη ατμόσφαιρα αισθάνεσαι πως είτε σε παρασέρνει μαγικά είτε πως απλά σε βαραίνει.

To σκηνικό συνθέτουν μικρά, καθημερινά πράγματα που όμως τα Χριστούγεννα φαντάζουν απείρως ξεχωριστά. Τα χρώματα γίνονται έντονα και ζωηρά, τα στολίδια σαν να ‘ναι βγαλμένα από παραμύθια, κοσμούν σπίτια, μπαλκόνια, μαγαζιά, δρόμους, πλατείες, τα τραγούδια νομίζεις ότι έχουν όλα τον ίδιο, χαριτωμένο ρυθμό με μελωδίες που σε συνεπαίρνουν και σε ταξιδεύουν, ενώ τα γλυκά ευωδιάζουν παντού, θυμίζοντάς σου ότι η νέα χρονιά θα σε βρει με κάνα-δυο κιλάκια περιττά bonus.

Όλο αυτό λειτουργεί υποσυνείδητα σαν διέξοδος, σαν διαφυγή. Από μια κουραστική μέρα, από ένα αβέβαιο εξωτερικό περιβάλλον, από βαρετά βράδια, ανιαρές συναναστροφές κι από μια μίζερη πολλές φορές καθημερινότητα.

Η αλήθεια είναι, βέβαια, ότι ακόμη και γι’ αυτούς που περιμένουν τα Χριστούγεννα σαν τρελοί, η περίοδος αυτή φέρνει μαζί της μία υφέρπουσα μελαγχολία. Όλα τα παραπάνω -κατά τ’ άλλα αδιαπραγμάτευτα- εορταστικά, γυρίζουν μ’ έναν τρόπο μπούμερανγκ τη μαγεία των ημερών κατά πάνω μας. Οι φανταχτερές αποχρώσεις των χρωμάτων μας σκαλίζουν αναμνήσεις παιδικές, μακριά από έγνοιες, προβλήματα και σκοτούρες. Τα διακοσμητικά στολίδια μας προκαλούν μια ατμοσφαιρική νοσταλγία, για εκείνα τα χρόνια που στολίζαμε όλοι μαζί το σπίτι, με το αστέρι του δέντρου και τα λαμπάκια να μας γεμίζουν ευγνωμοσύνη για το σήμερα κι αισιοδοξία για το αύριο. Τα γλυκά θυμίζουν υπέροχες οικογενειακές στιγμές, τότε που η μαμά έφτιαχνε μελομακάρονα και κουραμπιέδες κι όλο το σπίτι μοσχοβολούσε. Τα τραγούδια μας φέρνουν στο νου Χριστούγεννα προηγούμενων ετών, αναπολώντας πρόσωπα κι αναζωπυρώνοντας συναισθήματα στο μέγιστο βαθμό.

Όσο περισσότερο συνειδητοποιείς ότι βρισκόμαστε σε απόσταση αναπνοής απ’ τις γιορτές, γνωρίζεις βαθιά μέσα σου ότι έχεις ταυτίσει εδώ και χρόνια, αυτή την περίοδο με κάποιους συγκεκριμένους ανθρώπους. Κάποιοι απ’ αυτούς είτε υπάρχουν στη ζωή σου, κάποιοι άλλοι υπήρξαν στο παρελθόν, όμως σε στιγμάτισαν. Είναι αυτοί οι άνθρωποι που μαζί τους έχουμε περάσει κάποια προηγούμενα, μαγευτικά Χριστούγεννα και που πλέον για διάφορους λόγους, αυτό δε θα συμβεί και φέτος. Είναι εκείνα τα άτομα που έχουμε αγαπήσει αφάνταστα και που θα θέλαμε τόσο πολύ να δούμε τις ημέρες των γιορτών, αλλά για άλλη μια χρονιά θα αρκεστούμε σε ένα τηλεφώνημα ή ένα μήνυμα, ίσως ούτε καν αυτά. Είναι, εν ολίγοις, όλοι όσοι έχουν κάνει τη ζωή μας υπέροχη, κάπως, κάπου, κάποτε, βρίσκονται πάντα στη σκέψη μας και τα Χριστούγεννα μας λείπουν περισσότερο από ποτέ.

Αυτή η σατανική μαγεία των γιορτών έρχεται να ανασύρει απ’ τη μνήμη σου, με έναν τρόπο αβίαστο και -μέσα στο κλίμα των ημερών- μαγικό, ότι κάποιος που θα ήθελες να ήταν εδώ δεν είναι. Οι γονείς σου που δεν τα κατάφεραν να έρθουν στη μεγαλούπολη, αλλά ούτε κι εσύ να επιστρέψεις πίσω στα πάτρια εδάφη. Λατρεμένοι συγγενείς που ζουν στο εξωτερικό κι η ανταλλαγή ευχών θα περιοριστεί μέσω skype για μία ακόμη χρονιά. Ο παππούς κι η γιαγιά που πλέον έχουν φύγει και -Θεέ μου- πόσο θα ήθελες να ξέρουν ότι σου λείπουν ή να τους το είχες πει πολλές, περισσότερες φορές νωρίτερα. Κολλητοί που αναζήτησαν μια καλύτερη επαγγελματική τύχη σε μια άλλη χώρα, και που ούτε φέτος το budget επιτρέπει να επιστρέψουν στη γενέτειρά τους για το διάστημα των γιορτών. Ο άνθρωπος-κλειδί της καρδιάς σου, αυτός που ονειρεύτηκες τα επόμενα πενήντα Χριστούγεννα της ζωής σου μαζί του, που όμως απ’ ό,τι φαίνεται έχεις αλλάξει κλειδαριά και δε θα τα γιορτάσετε ούτε φέτος μαζί.

Είναι γλυκά ύπουλη η Χριστουγεννιάτικη περίοδος, λοιπόν. Όσα συναισθήματα κρατάς μέσα σου καλά φυλαγμένα, κρυμμένα ή και μισοξεχασμένα όλο το χρόνο, έρχεται ο Δεκέμβριος και στα ξεσκεπάζει σχεδόν ηθελημένα, τυλιγμένα πάντα μέσα σε glitter και χρυσοκόκκινες, σατέν κορδέλες.

Είναι πολύ ξεκάθαρο ότι τις γιορτές μας τις κάνουν απολαυστικές οι άνθρωποί μας. Όσα δώρα και να πάρεις, όσο χιόνι και να δεις, όσο κόσμο και να συναντήσεις, όσα ταξίδια και να κανονίσεις, αν δεν είσαι με αυτούς που αγαπάς, όλα φαίνονται εξαιρετικά λίγα.

Αυτά τα Χριστούγεννα, ας προσπαθήσουμε να έρθουμε πιο κοντά με αυτούς που πραγματικά επιθυμούμε στη ζωή μας. Η απόσταση, άλλωστε, εκμηδενίζεται όταν το λόγο πάρει το συναίσθημα. Πού ξέρεις; Μπορεί τελικά το θαύμα των Χριστουγέννων να συμβεί και να πιστέψεις!

Συντάκτης: Κάτια Σκίτσου

Πηγή