Παγκόσμια συγκίνηση από το θάνατο του νομπελίστα συγγραφέα Gabriel Garcia Marquez

Ο βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας Κολομβιανός συγγραφέας Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες πέθανε σήμερα στο σπίτι του στο Μεξικό, μετέδωσαν πολλά μεξικανικά και κολομβιανά μέσα ενημέρωσης και επιβεβαίωσε πρόσωπο του περιβάλλοντός του, όπως και ο πρόεδρος της Κολομβίας, Χουάν Μανουέλ Σάντος.

Ο 87χρονος συγγραφέας «Gabriel Garcia Marquez  πέθανε στο σπίτι του στο Μεξικό» έχοντας δίπλα του την σύζυγό του και τους δυο γιους του, ανέφερε στο Twitter ο δημοσιογράφος του μεξικανικού τηλεοπτικού δικτύου Televisa Χοακίν Λόπες-Ντορίγα.

Τον θάνατο του συγγραφέα του μυθιστορήματος «Εκατό Χρόνια Μοναξιά» γνωστοποίησαν επίσης οι εφημερίδες της Κολομβίας «Ελ Τιέμπο» και του Μεξικού «Ρεφόρμα» και επιβεβαίωσε στον λογαριασμό της στο Twitter η Φερνάντα Φαμιλιάρ, εκπρόσωπος της οικογένειας Μάρκες.

Η υγεία του βέβαια ήταν ήδη βεβαρημένη, καθώς είχε ασθενήσει στο παρελθόν από καρκίνο στους λεμφαδένες, ενώ από τότε είχε αποσυρθεί από τη δημόσια ζωή. Μάλιστα, πρόσφατα ο αδελφός του είχε αποκαλύψει πως ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές πάσχει από γεροντική άνια, με τα προβλήματα να εμφανίζονται από το 1999 όταν διαγνώστηκε πως έπασχε από καρκίνο.

Ο πρόεδρος της Κολομβίας Χουάν Μανουέλ Σάντος κήρυξε σήμερα τριήμερο εθνικό πένθος στη μνήμη του τιμημένου με Νόμπελ συγγραφέα Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, ο οποίος απεβίωσε χθες Πέμπτη στο σπίτι του στο Μεξικό σε ηλικία 87 ετών.

«Για να αποτίσουμε φόρο τιμής στη μνήμη του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες κηρύσσω τριήμερο εθνικό πένθος», δήλωσε ο Σάντος στη διάρκεια ενός σύντομου τηλεοπτικού διαγγέλματος.

Ο κολομβιανός πρόεδρος ζήτησε επίσης «να κυματίζουν μεσίστιες οι σημαίες σε όλα τα δημόσια κτίρια». «Ελπίζουμε ότι οι Κολομβιανοί θα κάνουν το ίδιο στα σπίτια τους», επεσήμανε.

«Ολόκληρη η Κολομβία πενθεί, καθώς έφυγε ο πιο αγαπητός και αξιοθαύμαστος συμπατριώτης μας όλων των εποχών», σχολίασε ο Σάντος. «Υπήρξε, και δεν υπερβάλω, ο Κολομβιανός ο οποίος σε ολόκληρη την ιστορία της χώρας μας μετέφερε πιο μακριά και πιο ψηλά το όνομα της πατρίδας μας», συνέχισε.

Ο κολομβιανός πρόεδρος αναφέρθηκε στο έργο του Μάρκες, που τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ το 1982, και στο είδος γραφής του, τον μαγικό ρεαλισμό.

«Για εμάς τους Κολομβιανούς ο Γκάμπο δεν εφηύρε τον μαγικό ρεαλισμό, ήταν ο σημαντικότερος εκπρόσωπός του σε μια χώρα που εκπροσωπεί η ίδια τον μαγικό ρεαλισμό. Μια χώρα που συνδυάζει τη χαρά και τον πόνο, την ποίηση και τη σύγκρουση», επεσήμανε ο Σάντος.

Στη διάρκεια του διαγγέλματός του, ο Σάντος δεν διευκρίνισε αν η κηδεία του Μάρκες θα γίνει στο Μεξικό, όπου ζούσε από το 1961, ή στη γενέτειρα του. Όπως όμως δήλωσε στην οικογένεια του συγγραφέα θα θέσει στη διάθεσή της το προεδρικό αεροσκάφος για την περίπτωση που επιθυμεί να τον κηδέψει στην Κολομβία.

Από την πλευρά της μία από τις αδερφές του Μάρκες εξέφρασε την επιθυμία της η σορός του συγγραφέα να μεταφερθεί στην Κολομβία.

«Ο Γκαμπίτο είναι από την Κολομβία. Πρέπει να φέρουν τον Γκαμπίτο. Δεν είχα χρόνο να το σκεφτώ αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρέπει να έλθει και ότι πρέπει να τον φέρουν» στην Κολομβία, δήλωσε η Αΐντα Γκαρσία Μάρκες μιλώντας στο κολομβιανό ραδιόφωνο.

Παρόλα αυτά παραδέχθηκε ότι την τελική απόφαση θα λάβει η σύζυγος του Μάρκες Μερσέδες Μπάρσα και οι δύο γιοι του Γκονσάλο και Ροδρίγο.

Ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες (ισπ. Gabriel José García Márquez, 6 Μαρτίου 1927 – 17 Απριλίου 2014) ήταν σπουδαίος Κολομβιανός συγγραφέας, βραβευμένος με Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.

Γεννήθηκε στις 6 Μαρτίου 1927 στο χωριό Αρακατάκα, Διαμέρισμα Μαγδαλένα, Κολομβία. Το 1947 ξεκίνησε να σπουδάζει Νομική και Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Μπογοτά. Την ίδια χρονιά δημοσίευσε σε εφημερίδα το πρώτο του διήγημα, «Η Τρίτη Παραίτηση». Το 1948 μετακόμισε στην Καρθαγένη της Ινδίας των Δυτικών Ινδιών και ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία σε εφημερίδες και περιοδικά.

Πρωτοεμφανίστηκε το 1947 και το 1967 δημοσιεύτηκε το μυθιστόρημά του «Εκατό Χρόνια Μοναξιάς», το οποίο τον καθιέρωσε ως έναν από τους μεγαλύτερους συγγραφείς της εποχής μας, καθώς αποκόμισε αμέσως τις θετικότερες κριτικές.

Το 1982 του δόθηκε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Τα τελευταία χρόνια αποσύρθηκε από τη δημόσια ζωή καθώς αντιμετώπιζε προβλήματα με τον καρκίνο των λεμφαδένων.

Πολλά από τα βιβλία του κυκλοφορούν στα ελληνικά.

Βίντεο με μινι βιογραφικό του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές

Ο Πάμπλο Νερούντα το χαρακτήρισε τη μεγαλύτερη αποκάλυψη στην ισπανική γλώσσα μετά τον Δον Κιχώτη. Στο ίδιο πνεύμα θαυμασμού και αναγνώρισης του επικού βιβλίου του Μάρκες ο Ουίλιαμ Κένεντι έχει αναφέρει ότι είναι το πρώτο λογοτεχνικό έργο μετά τη Γένεση που θα έπρεπε να διαβάζεται υποχρεωτικά από το σύνολο των ανθρώπων.

Ο έρωτας

Σταθμός στη συγγραφική του πορεία στάθηκε το μνημειώδες έργο του Έρωτας στα χρόνια της χολέρας. Τα πάθος και η εμμονή του ήρωα να κερδίσει την αγαπημένη του, το πείσμα και η προσκόλληση του για να την αποκτήσει, αφήνει μια γλυκιά αίσθηση που δίνει άλλοθι σε εκείνους που θυσιάζονται για ένα ιδανικό, ένα συναίσθημα ή μια ιδέα. Ρομαντικό και μαγικό, ασυνήθιστο αλλά και ανθρώπινο. O έρωτας του για εκείνη του προκαλούσε σεισμική ανατριχίλα. «Ο Φλορεντίνο Αρίσα την κατασκόπευε με θαυμασμό, την ακολουθούσε αδιάκοπα, σκόνταψε πολλές φορές στα καλάθια της υπηρέτριας που απαντούσε στις συγνώμες του μ΄ ένα χαμόγελο, κι εκείνη πέρασε τόσο κοντά του που μπόρεσε να νιώσει την αύρα της μυρουδιάς της, κι αν τότε δεν τον είδε, δεν ήταν πως δεν μπορούσε, αλλά επειδή περπατούσε έτσι περήφανα. Του φαινόταν τόσο όμορφη, τόσο γοητευτική, τόσο διαφορετική από τους κοινούς ανθρώπους, που δεν καταλάβαινε γιατί κανένας δεν ζαλιζόταν όπως εκείνος, με τις καστανιέτες των τακουνιών της στις πλάκες του δρόμου, ούτε πετούσε η καρδιά του με τους αναστεναγμούς που άφηναν οι φραμπαλάδες της, ούτε πως ο κόσμος δεν τρελαινόταν με τον αέρα της κοτσίδας της, το πέταγμα των χεριών της, το χρυσαφένιο κουδούνισμα του γέλιου της». Για τον Μάρκες η ακατανίκητη δύναμη που κάνει τη γη να γυρίζει δεν είναι οι ευτυχισμένοι έρωτες, αλλά όσοι συναντούν εμπόδια.

Σίγουρα τα 53 χρόνια, οι 7 μήνες και οι 11 ημέρες κατά τις οποίες «περίμενε» ο Φλορεντίνο Αρίσα το κορίτσι της καρδιάς του, ξεφεύγουν από το ανθρώπινο στοιχείο και αναφέρονται στην υπερδύναμη της αγάπης, όπως και το βιβλίο του Μαρκές ξεφεύγει από το μέσο όρο και αποτελεί ένα από τα πιο επιτυχημένα μυθιστορήματα του περασμένου αιώνα.

Φιλοσοφώντας  

Η κρυστάλλινη φιλοσοφία που κρύβεται πίσω από το έργο και την προσωπικότητα του δεν αφήνουν περιθώρια για μεσοβέζικες ερμηνείες. «Κανένας δεν αξίζει τα δάκρυά σου, αλλά όποιος και να τα άξιζε, δεν θα σε έκανε να κλάψεις» αναφέρει ο Γκάμπο, τραβώντας μια διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην αξία της αγάπης και τη λύπη. Η λογική του δίνει λύσεις εκεί που τα πάντα κινούνται αργά και μάταια. Κάποτε είχε σημειώσει, αναφερόμενος στη μακρόχρονη ουσία της αναμονής ότι «αυτός που περιμένει πολύ, δεν πρέπει να περιμένει πολλά». Άλλωστε ο ίδιος ξεδιπλώνοντας ένα ασυναγώνιστο ταλέντο δεν άργησε να γευτεί την επιτυχία. Την ίδια στιγμή όμως τον απασχολούσαν και θέματα για τα γηρατειά αλλά και για τον χρόνο που περνά και όσα αφήνει μέσα μας. Τόνιζε ότι ένας άντρας καταλαβαίνει πότε αρχίζει να γερνάει όταν αρχίζει και μοιάζει με τον πατέρα του αλλά και ότι αυτό που έχει σημασία στη ζωή δεν είναι τι σου συμβαίνει, αλλά τι θυμάσαι και πώς το θυμάσαι. Στη περίπτωση του Μάρκες βέβαια ο χρόνος έγινε σύμμαχος και τίτλος τιμής για έναν δημιουργό που έζησε πολλά και έγραψε ακόμα περισσότερα, υπερβαίνοντας τον εαυτό του, σαν μια μαγικά ρεαλιστική ανθρώπινη ύπαρξη. Όπως είναι άλλωστε.

13 αποφθέγματα ζωής από τον Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες…

1. Σ’αγαπώ, όχι για το ποιός είσαι, αλλά για το ποιός είμαι εγώ όταν είμαι δίπλα σου.

2. Κανένας δεν αξίζει τα δάκρυά σου, κι αυτός που τα αξίζει δεν θα σε κάνει να κλάψεις.

3. Επειδή κάποιος δε σε αγαπά όπως θα ευχόσουν, δε σημαίνει πως δεν αγαπιέσαι με όλο του το είναι.

4. Ο πραγματικός φίλος είναι αυτός που κρατάει το χέρι σου και αγγίζει την καρδιά σου.

5. Ο χειρότερος τρόπος για να σου λείψει κάποιος, είναι να κάθεσαι δίπλα του ξέροντας ότι ποτέ δεν θα τον αποκτήσεις.

6. Ποτέ μη σταματάς να χαμογελάς, ακόμα κι όταν είσαι λυπημένος, κάποιος ίσως ερωτευτεί αυτό σου το χαμόγελο.

7. Ίσως είσαι απλά ένα άτομο σ’αυτό τον κόσμο, όμως για κάποιον, είσαι όλος ο κόσμος.

8. Μην ξοδεύεις χρόνο με κάποιον που δεν ενδιαφέρεται να τον ξοδέψει μαζί σου.

9. Ίσως ο Θεός να θέλει να γνωρίσεις πολλά λάθος άτομα πριν γνωρίσεις το σωστό, ώστε όταν αυτό συμβεί, να είσαι ευγνώμων.

10. Μην κλαις επειδή τελείωσε. Χαμογέλα επειδή συνέβη.

11. Πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θα σε πληγώνουν, οπότε πρέπει να συνεχίσεις να εμπιστεύεσαι, απλά να είσαι.

12. Γίνε καλύτερος άνθρωπος και να είσαι σίγουρος για το ποιός είσαι πριν γνωρίσεις κάποιον, ελπίζοντας ότι αυτός ο άνθρωπος ξέρει ποιος είσαι.

13. Μην προσπαθείς τόσο σκληρά, τα καλύτερα πράγματα συμβαίνουν όταν δεν τα περιμένεις.