Ο άντρας που ζει με 17 κούκλες και δεν ενδιαφέρεται πια να κάνει κανονική σχέση

O έρωτας είναι δύσκολη υπόθεση, γενικώς. Και η συντροφικότητα δυσκολότερη. Και σύμφωνα με ένα ειλικρινές ρεπορτάζ του Al Jazeera στην Ιαπωνία, τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα. Εκεί το 1/3 των νέων δεν έχει συνάψει ποτέ κανονική σχέση. Και δεν είναι λίγοι εκείνοι που δεν το επιθυμούν καν. Και αυτό ακριβώς το πρόβλημα απασχολεί και την ιαπωνική κυβέρνηση, που προσπαθεί να μάθει στους πολίτες της να φλερτάρουν, να ξαναβρούν το κρυμμένο νόημα της ζωής, όταν ερωτεύεται κανείς, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τους αμείλικτους ρυθμούς υπογεννητικότητας που απειλούν το μέλλον της χώρας. 

Στο 25 λεπτών ντοκιμαντέρ“Finding Love in Japan” της ενότητας “101 East”, ερευνώνται οι τρόποι με τους οποίους οι νεαροί Ιάπωνες παραμένουν σε επαφή με τα ερωτικά συναισθήματα τους: ο ένας είναι τα girl bands, συγκροτήματα νεαρών κοριτσιών που φαίνεται να συγκινούν τα αγόρια, που τις ακολουθούν πιστά σε περιοδείες, shows και πάρτι αποκλειστικά για θαυμαστές. Αναφέρεται μάλιστα και η περίπτωση ενός νεαρού που ξοδεύει χιλιάδες δολάρια κάθε χρόνο για να ακολουθεί τα αγαπημένα του γυναικεία συγκροτήματα και φυσικά για αναμνηστικά, ρούχα και άλλα αξεσουάρ που σχετίζονται με την αγαπημένη του ποπ τραγουδίστρια.

«Νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι επιλέγουν να ζήσουν με κούκλες, γιατί ζουν μια σκληρή πραγματικότητα. Οι σχέσεις με κούκλες δεν είναι σχέσεις εξουσίας», λέει ο Nomura που δεν είναι μόνος.

Ποιά είναι, όμως, η πηγή αυτής της προσκόλλησης, εκτός από το ότι περνά καλά; Όπως με συγκινητική ειλικρίνεια παραδέχεται η καρδιά του δεν έχει τη δύναμη να ζήσει ακόμη μία απόρριψη. Μία σχέση που δεν πήγε καλά στο παρελθόν τον έχει κάνει να αναζητά τη σιγουριά ότι δεν θα πληγωθεί ξανά. Κι αν αυτά συμβαίνουν στους νεότερους, στις μεγαλύτερες ηλικίες τα πράγματα αποδεικνύονται ακόμη πιο δύσκολα. Το ντοκιμαντέρ εστιάζει σε ένα 50χρονο υπάλληλο καθαριότητας, ο οποίος εδώ και καιρό δηλώνει ευτυχισμένος ζώντας με 17 κούκλες σε φυσικό μέγεθος και φυσικά για πραγματική σχέση ούτε κουβέντα.

Ο Hiroyuki Nomura, 51 ετών σήμερα δεν είναι μία καθόλου συνηθισμένη περίπτωση μεσήλικα. Όπως παρατηρεί ο δημοσιογράφος φαίνεται φυσιολογικός, μιλά με ευγένεια και τρυφερότητα, η όλη συμπεριφορά του δεν μαρτυρά κάποιο πρόβλημα. Όμως, όταν η κάμερα μπαίνει στο σπίτι του, γίνεται σαφές ότι αυτός ο άντρας έχει περάσει σε ένα άλλο επίπεδο μοναξιάς. Ο Nomura δεν εγκατέλειψε απλώς την προσπάθεια να βρει το ιδανικό ταίρι. Δηλώνει απόλυτα ευτυχισμένος με τη συντροφιά που του κρατούν 17 κούκλες σε φυσικό μέγεθος.

Απ’ όλες, ξεχωρίζει ως σύντροφο του την Tise, 52 κιλά σιλικόνης που στέκονται δίπλα του σε κάθε περίπατο ή δραστηριότητα του.

“Στην αρχή ήταν απλώς μια κούκλα που απλώς αγόρασα από ένα κατάστημα. Το πρόσωπο της ήταν άχρωμο. Μπορείς να χρωματίσεις εσύ τα μάτια για να της δώσεις βάθος και χαρακτήρα. Όταν τις ντύνω και τους χτενίζω τα μαλλιά, τις νιώθω σα να είναι ζωντανές. Όμως, για την Tise με τον καιρό άρχισα να νιώθω τρυφερότητα. Δεν είναι σύντροφος ή κόρη, όμως είναι πολύ σημαντική για ‘μένα”, λέει κάπως αμήχανα στην αρχή αποφεύγοντας να κοιτάξει την κάμερα. Το να ζει με 17 κούκλες το βρίσκει απείρως πιο συναρπαστικό από την καθημερινότητα και τη δουλειά του. Είναι καθαριστής τζαμιών και κάνει όπως εξομολογείται μια εργασία που δεν τον εμπνέει. Και μετά είναι η σκληρότητα της σύγχρονης ζωής.

«Νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι επιλέγουν να ζήσουν με κούκλες, γιατί ζουν μια σκληρή πραγματικότητα. Οι σχέσεις με κούκλες δεν είναι σχέσεις εξουσίας», λέει ο Nomura που δεν είναι μόνος. Κι άλλοι άντρες που γνωρίζει έχουν επιλέξει αυτόν τον – ας τον πούμε – τρόπο ζωής και βρίσκονται μαζί για διακοπές και άλλες δραστηριότητες, μαζί με τις κούκλες τους, φυσικά και με αυτοκίνητα που θα μπορούσαν να είναι η χαρά ενός μικρού παιδιού. Προτιμούν τον χαρακτηρισμό “συλλέκτες”, αν και γνωρίζουν ότι η αγαπημένη τους συνήθεια και ο τρόπος ζωής τους προκαλεί αρνητικά σχόλια.

«Γίνομαι πραγματικά ευτυχισμένος, όταν ο κόσμος έρχεται και μου λέει ότι του αρέσουν οι κούκλες μου. Σε γενικές γραμμές οι άνθρωποι είναι ευγενικοί μαζί μου και παίρνω επιθετικά, πραγματικά κακά μηνύματα μόνο, όταν βρίσκομαι online», λέει και ο τρόπος με τον οποίο εκφράζεται μπορεί να πείσει τον συνομιλητή ότι αναφέρεται σε κανονικούς ανθρώπους. Φαίνεται και μιλά φυσιολογικά, δεν έχει εκδηλώσει ποτέ στο παρελθόν περίεργη ή αντικοινωνική συμπεριφορά, σε σημείο που κάνει τον δημοσιογράφο του σχετικού αφιερώματος να αναρωτιέται κάτι άλλο: μήπως η κουλτούρα manga και ο τρόπος με τον οποίο η ιαπωνική κοινωνία έχει αφομοιώσει τα χαρακτηριστικά μεγάλα μάτια και τις απολύτως girly εμφανίσεις έχει επηρεάσει τον ψυχισμό κάποιων ανθρώπων;

Όταν η συζήτηση παίρνει απολύτως προσωπικό χαρακτήρα ο συλλέκτης απαντά ότι δεν είχε ποτέ πραγματική σχέση με γυναίκα, γιατί δεν ενδιαφέρεται για κάτι τόσο πολύπλοκο, να ξοδέψει την ενέργεια του σε έναν άνθρωπο, επενδύοντας σε μία σχέση που μπορεί και να μην έχει ευτυχή κατάληξη.

“Δεν ενδιαφέρομαι για μία πραγματική σύντροφο πια γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι και κυρίως οι παντρεμένοι δεν είναι ευτυχισμένοι. Πρέπει να μπορείς να αποφασίζεις πώς θες να ζήσεις τη ζωή σου. Δεν ενδιαφέρομαι να παντρευτώ. Αν το κυνηγούσα, θα έπαυα να απολαμβάνω τη ζωή”, καταλήγει.

Το ντοκιμαντέρ, όπως είναι φυσικό, εστιάζει και στο πώς αντιδρά ο γυναικείος πληθυσμός σε όλα αυτά, που απ’ ό,τι φαίνεται δεν περνά καλύτερες μέρες, χωρίς έρωτα και ελπίδα για συντροφικότητα, στη μεγάλη φιλόδοξη πόλη. Θέλουν να παντρευτούν, ωστόσο, όπως εξηγεί στον δημοσιογράφο μία νεαρή γυναίκα που εργάζεται στον χώρο της τηλεόρασης, από τη μία η ανεργία, από την άλλη η διστακτικότητα και κανείς πλέον δεν κάνει το πρώτο βήμα. Η Ιαπωνία σταδιακά και αθόρυβα μετατρέπεται σε μία γκρίζα χώρα, χωρίς αισθήματα, γεμάτη φόβους απόρριψης και ανθρώπους που φοβούνται τις πληγές τους, ακόμη κι αν αυτές είναι η απόδειξη ότι ακόμη είναι ζωντανοί.

Το πολύ ενδιαφέρον μίνι ντοκιμαντέρ μπορείτε να το παρακολουθήσετε εδώ. 

Με στοιχεία από το Al Jazeera

Πηγή