Μόνο ο χρόνος μπορεί να καταλάβει την αξία της αγάπης…
Της Στεύης Τσούτση.
Πόσες και πόσες αράδες γράφτηκαν ποτέ για την αγάπη. Φιλόσοφοι, λογοτέχνες, ποιητές, απλοί ερωτευμένοι. Όσο απλός, βέβαια, μπορεί να είναι ο έρωτας.
Όσο απλή κι η Αγάπη.
Ακατανίκητη σαν τη μουσική και παντοτινή. Έτσι την πλάσαμε στο κεφάλι μας κι έτσι θέλουμε να τη σκεφτόμαστε. Τροπαιοφόρα νικήτρια και παντοδύναμη.
Θριαμβεύτρια.
Μια σπίθα που βρίσκει ξερό, διψασμένο έδαφος κι εξελίσσεται σε πυρκαγιά. Φωτιά που καίει το μέσα σου. Που σε αλλάζει. Σε ολοκληρώνει.
Αρκεί να της δώσεις χώρο. Μα κυρίως χρόνο.
Η αγάπη θέλει το χρόνο της.
Κι εκείνος την καταλαβαίνει και της δίνει ό,τι χρειάζεται για να αναπτυχθεί σωστά. Τη σοφία των εμπειριών, τη μνήμη των λαθών, το κριτήριο των επιλογών. Αναγνωρίζει τη σημαντικότητα της και της χαρίζεται.
Της δίνει την αιωνιότητα του κι εκείνη τη δέχεται κι ανταποδίδει με τη δική της αιωνιότητα.
Εκείνη που κάνει μοναδικές τις στιγμές. Που τις παγώνει στη μνήμη για να έχουμε κάτι να θυμόμαστε. Έναν πολύτιμο θησαυρό να μας συντροφεύει εις τον αιώνα των αιώνων…
Αμήν…
«Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε ένα νησί στο οποίο ζούσαν όλα τα Συναισθήματα.
Εκεί ζούσαν η Ευτυχία, η Λύπη, η Γνώση, η Αγάπη και όλα τα άλλα συναισθήματα.
Μια μέρα έμαθαν ότι το νησί τους θα βούλιαζε και έτσι όλοι επισκεύασαν τις βάρκες τους και άρχισαν να φεύγουν.
Η Αγάπη ήταν η μόνη που έμεινε πίσω. Ήθελε να αντέξει μέχρι την τελευταία στιγμή.
Όταν το νησί άρχισε να βυθίζεται, η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια.
Βλέπει τον Πλούτο που περνούσε με μια λαμπερή θαλαμηγό.
Η Αγάπη τον ρωτάει: «Πλούτε, μπορείς να με πάρεις μαζί σου;»,
«Όχι, δεν μπορώ» απάντησε ο Πλούτος. «Έχω ασήμι και χρυσάφι στο σκάφος μου και δεν υπάρχει χώρος για σένα»
Η Αγάπη τότε αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια από την Αλαζονεία που επίσης περνούσε από μπροστά της σε ένα πανέμορφο σκάφος.
«Σε παρακαλώ βοήθησέ με» είπε η Αγάπη.
«Δεν μπορώ να σε βοηθήσω Αγάπη. Είσαι μούσκεμα και θα μου χαλάσεις το όμορφο σκάφος μου» της απάντησε η Αλαζονεία.
Η Λύπη ήταν πιο πέρα και έτσι η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει από αυτή βοήθεια.
«Λύπη άφησέ με να έρθω μαζί σου».
«Ω Αγάπη, είμαι τόσο λυπημένη που θέλω να μείνω μόνη μου» είπε η Λύπη.
Η Ευτυχία πέρασε μπροστά από την Αγάπη αλλά και αυτή δεν της έδωσε σημασία.
Ήταν τόσο ευτυχισμένη, που ούτε καν άκουσε την Αγάπη να ζητά βοήθεια.
Ξαφνικά ακούστηκε μια φωνή: «Αγάπη, έλα προς τα εδώ! Θα σε πάρω εγώ μαζί μου!».
Ήταν ένας πολύ ηλικιωμένος κύριος που η Αγάπη δεν γνώριζε, αλλά ήταν γεμάτη από τέτοια ευγνωμοσύνη, που ξέχασε να ρωτήσει το όνομά του.
Όταν έφτασαν στη στεριά ο κύριος έφυγε και πήγε στο δρόμο του.
Η Αγάπη γνωρίζοντας πόσα χρωστούσε στον κύριο που τη βοήθησε, ρώτησε την Γνώση:
«Γνώση, ποιος με βοήθησε»;
«Ο Χρόνος» της απάντησε η Γνώση.
«Ο Χρόνος;» ρώτησε η Αγάπη. «Γιατί με βοήθησε o Χρόνος;»
Τότε η Γνώση χαμογέλασε και με τη βαθιά σοφία της είπε:
«Μόνο ο Χρόνος μπορεί να καταλάβει πόσο μεγάλη σημασία έχει η Αγάπη».
Μάνος Χατζιδάκις, «Το νησί των συναισθημάτων».
Ολες οι Ειδήσεις
- «Κοβόταν η ανάσα του Γιάννη. Μας έλεγαν ότι οι εξετάσεις του πατέρα του είναι καλές», λέει η σύζυγος του Καλλιάνου
- Στέφανος Κασσελάκης: Θέλω μέχρι τα 40 μου να προχωρήσω στο επόμενο βήμα και να αποκτήσουμε παιδιά
- Στέφανος Κασσελάκης: «Είμαι θρήσκος και πιστεύω στα θαύματα»
- Κασσελάκης: «Είμαι και για πρωθυπουργός και για μπύρες»
- Καιρός: Ανεβαίνει η θερμοκρασία από σήμερα Παρασκευή – Οι πρώτες εκτιμήσεις για το Πάσχα
- Τροχαίο δυστύχημα τα ξημερώματα στην Ελευσίνα – Νεκρός ο οδηγός και σοβαρά τραυματισμένος ο συνοδηγός
- Κυριάκος Μητσοτάκης: «Αυξάνονται οι μισθοί επειδή η οικονομία πάει καλά»
- Κυριάκος Μητσοτάκης: Δεν γίνεται η Βουλή να μετατρέπεται σε αρένα, ανατριχιαστικό το επεισόδιο στη Βουλή