Μητροπολίτης Δράμας για το Μακεδονικό: «H Μακεδονία δεν είναι μαχαλάς για να την πούμε Άνω ή Κάτω»

Συγκλονιστική η ομιλία του Μητροπολίτη Δράμας Παύλου στον Ιερό Μητροπολιτικό ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Καστοριάς κατά το μνημόσυνο που τέλεσε η Ιερά Σύνοδος σήμερα το πρωί παρουσία του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου.

Ακολουθεί η ομιλία:

“Ἱερή ὑποχρέωση τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἡ τέλεση μνημοσύνων γιά τούς πεσόντες στούς ἀγῶνες τοῦ Ἔθνους” είπε ο Μητροπολίτης στέλνοντας μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση.

Και η αλήθεια είναι πως ξαφνικά η Εκκλησία εντείνει τις δράσεις της για το Μακεδονικό. Μετά την συμετοχή στο συλλαλητήριο της Αθήνας και το μήνυμα της Ιεράς Συνόδου, η διοικούσα Εκκλησία π ροέβησε μια ακόμη κίνηση με νόημα.

Και το ερώτημα είναι αν αυτές οι κινήσεις αποτελούν ένα μεθοδευμένο πρέσινγκ στην κυβέρνηση ή απλά αποτελούν στάχτη στα μάτια του λαού….Ενός λαού που έστειλε ισχυρό μήνυμα και προς τις δύο πλευρές με την πάνδημη συμμετοχή του και στα δύο συλλαλητήρια.

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, πάντως, θέλοντας να τιμήσει τη μνήμη του Εθνομάρτυρα Παύλου Μελά, τέλεσε Θεία Λειτουργία στο Μητροπολιτικό Ιερό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Καστοριάς.

από τον ίδιο Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο συλλειτουργούντων όλων των συνοδικών Μητροπολιτών. Μετά το πέρας της Θ. Λειτουργίας τελέστηκε μνημόσυνο στον τάφο του Παύλου Μελά, δίπλα από τη Μητρόπολη. Στη συνέχεια θα μεταβούν όλοι στο χωριό Μελάς (Στάτιστα) στο μουσείο του Μακεδονικού Αγώνα.

Στην ομιλία του λοιπόν ο Μητροπολίτης Δράμας αναφέρθηκε αρχικά σε ιστορικά στοιχεία σημειώνοντας πως “ὁ ἀπό τήν Κερασοῦντα τοῦ Πόντου Μητροπολίτης Κορυτσᾶς Φώτιος στίς 9 Σεπτεμβρίου 1906 μέ τό τίμιο αἷμα του καθαγίασε, ὡς πρῶτο θῦμα, τή χορεία τῶν ἱεραρχῶν ἐκείνων πού ἔπεσαν στή διάρκεια τοῦ Μακεδονικοῦ Ἀγώνα (1903-1908)” εξήρε τη σημασία του Μακεδονικού αγώνα λέγοντας πως “ὑπῆρξε ἡ θρυλική ἐποποιία τοῦ νεότερου ἑλληνισμοῦ, μία ἀπό τίς λαμπρότερες σελίδες τῆς ἱστορίας μας, χάρη στήν ὁποία σώθηκε ἡ Μακεδονία ἀπό τίς ἁρπακτικές διαθέσεις τῶν γειτόνων μας” και χαρακτήρισε τον λόφο της Καστοριάς μέ τό ναό τών Ταξιαρχών, “ὅπου ἀναπαύεται ὁ πρῶτος Ταξίαρχος τῆς Μακεδονικῆς φάλαγγας, Πανελλήνιο προσκύνημα”. Ιδιαίτερη αναφορά με συγκινητικά λόγια έκαν για τον Παύλο Μελά μιλώντας για έναν ‘ἁγνότατο ἥρωα που ἀπό τόν τάφο του προῆλθε ἡ ἀφύπνιση καί ἡ ζωή τοῦ ἑλληνισμοῦ”.

. “Ὁ Μελᾶς καί ὅλοι οἱ ἀγωνιστές τοῦ Μακεδονικοῦ Ἀγώνα μᾶς δώρισαν τήν ἐλευθερία. Αὐτοί μᾶς ἔδωσαν τό δικαίωμα νά περπατᾶμε μέ τό κεφάλι ψηλά σ’ ἀνατολή καί δύση. Αὐτοί ἀνάγκασαν φίλους καί ἐχθρούς ν’ ἀποκαλύπτονται, ὅταν περνοῦν οἱ Ἕλληνες. Ὁρισμένοι προσπαθοῦν νά μᾶς πείσουν ὅτι ἡ λογική ἀπαιτεῖ νά εἴμαστε ἐνδοτικοί στήν ληστρική πνευματική ἔφοδο τῶν ἰσχυρῶν ἐνάντια στήν ἑλληνική κληρονομιά, τήν ταυτότητά μας, τήν ἱστορία. Ὁ λαός μας ἀπέδειξε ὅτι τή λογική αὐτή τήν ἀπεχθάνεται. Ἔχει τήν λογική τοῦ Λεωνίδα καί τῶν Σπαρτιατῶν του στίς Θερμοπύλες. Τήν λογική τοῦ Παπαφλέσσα καί τῶν παλληκαριῶν του στό Μανιάκι. Τήν λογική τῆς ἐποποιίας τοῦ 1940, τῶν ὀχυρῶν καί τῆς Ἐθνικῆς Ἀντίστασης.” ανέφερε μεταξύ άλλων.

Ιδιαίτερη αναφορά έκανε και στο Οικουμενικό Πατριαρχείο: “Ἐπειδή πολλοί κατά τίς μέρες μας προσπαθοῦν νά βροῦν συμμάχους καί ἐπιστηρικτές τῶν ἐπιλογῶν τους, χρησιμοποιοῦν κατά τό δοκοῦν τήν Μητέρα Ἐκκλησία, τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, στό ὁποῖο ὀφείλεται ἡ διάσωση τῆς Μακεδονίας μας μέ τήν πολιτική πού ἐφάρμοσε ὁ μεγάλος Πατριάρχης Ἰωακείμ Γ΄ κατά τή δεύτερη Πατριαρχία του (1901-1912)”. Στάθηκε μάλιστα και σε ένα γράμμα του κ. Βαρθολομαίου το 2004 στον Μητροπολίτη Καστοριάς μέ αφορμή επετειακό συνέδριο πού πραγματοποίησε η Μητρόπολη για τά εκατό χρόνια ἀπό τό θάνατο τοῦ Παύλου Μελά και συμπλήρωσε “Γι’ αὐτό ἄς μήν ἐμπλέκουμε στήν ἑλλαδική μιζέρια τόν ἱερό αὐτό θεσμό. Τό ἔχει πληρώσει πολύ ἀκριβά αὐτό”.

Κατόπι αναφέρθηκε στους σχισματικούς των Σκοπίων λέγοντας: “Γι’ αὐτό καί ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τόνισε τήν προσήλωσή της στούς ἱερούς κανόνες καί ὅτι δέν δύναται ν’ ἀναγνωρίσει τήν Φραγκεσταϊνικοῦ τύπου Ἐκκλησία τῶν Σκοπίων ὡς Μακεδονική, διότι εἶναι προϊόν πνευματικῆς τερατογενέσεως. Στήν ἐκκλησιαστική πτυχή τοῦ Μακεδονικοῦ ἔχουμε δύο παράδοξα: 1)Ὅπως ἡ Βουλγαρική Ἐξαρχία δημιουργήθηκε πρίν ἀπό ὁποιαδήποτε ὕπαρξη ἐπίσημης κρατικῆς ὀντότητας, ἔτσι καί αὐτή δημιουργήθηκε μέσα στήν Γιουγκοσλαβία ὡς ἐφαλτήριο γιά τά ἐπιδιωκόμενα. Τό παράδειγμα ὑπῆρχε, γι’ αὐτό καί τώρα ἔσπευσαν νά ζητήσουν χεῖρα βοηθείας ἀπό τούς πρώτους, καί 2) Ὅπως ἡ Ἐξαρχία ἱδρύθηκε μέ αὐτοκρατορικό φιρμάνι (1870) ἀλλοθρήσκου ἡγεμόνα, ἔτσι καί ἡ «ψευδομακεδονική» Ἐκκλησία ἱδρύθηκε μέ ἀπόφαση τοῦ ἄθεου σατραπίσκου τῆς Γιουγκοσλαβίας Τίτο.

Οἱ Ἕλληνες ἀγαπᾶμε ὅλους τούς λαούς, καί εἰδικά τούς γειτονικούς, καί τό ἔχουμε ἀποδείξει. Θέλουμε ὁ λαός τῶν Σκοπίων νά στηρίξει τήν κρατική του ὕπαρξη σέ θεμέλια στερεά, νά ἀναπτυχθεῖ μέ ἀξιοπρέπεια καί νά μήν παρουσιάζει ἡ πρωτεύουσά του εἰκόνα Disneyland.

Τό ἑλληνικό Ἔθνος πιστεύει σταθερά στά δίκαιά του. Δέν ἐποφθαλμιᾷ κανενός τό δίκαιο, ἀλλά καί δέν ἀνέχεται ἄλλοι νά καταπατοῦν τό δικό του.

Ἡ μοῖρα τῆς Ἑλλάδας εἶναι νά θυσιάζεται, νά καταστρέφεται χάριν τῶν ἱερῶν καί ὁσίων, νά αὐτοκτονεῖ χάριν τῶν φίλων καί συμμάχων της, καί ἐν τέλει νά ἐγκαταλείπεται ἀπό αὐτούς χάριν ποταπῶν σκοπῶν καί ἰδιοτελῶν συμφερόντων. Αὐτοί οἱ μεγάλοι, οἱ δυνατοί τῆς γῆς, χάριν τῶν ὁποίων θυσιάστηκε ὁ ἑλληνικός λαός ἐπανειλημμένα, εἶναι οἱ στραγγαλισταί τῶν δικαίων του. Ἐάν αὐτοί οἱ ἔμποροι τῶν Ἐθνῶν δέν εἶχαν τά ἀνόσια συμφέροντά τους, δέν θά πίεζαν τόσο πολύ μέ κυνισμό, πού τόν προκαλεῖ ἡ ἱστορική ἀμάθεια καί ἡ προκρούστεια λογική, νά γίνει ἡ ὀνοματοδοσία ὅπως – ὅπως, δηλαδή ἡ μεγαλύτερη πλαστογραφία τῆς ἱστορίας στά Βαλκάνια.

Ἡ ἱστορία ἔχει δείξει ὅτι εἰρήνη στά Βαλκάνια σημαίνει σταθερότητα καί εἰρήνη στήν Εὐρώπη.

Τά συμφέροντα τῶν ἑταίρων μας δέν ὑπηρετοῦνται μέ τό στραγγαλισμό τῆς ἱστορικῆς ἀλήθειας. Ἕνας ἔντιμος Ἕλληνας μέ βαθειά πολιτική παιδεία καί ὅραμα γιά τήν Ἑλλάδα, τά Βαλκάνια καί τήν Εὐρώπη τονίζει: «Δέν χρειάζεται νά παραχαραχθεῖ ἡ ἱστορία τῆς ἴδιας τῆς Εὐρώπης, νά φθάσουμε σέ πολέμους, γιά νά πωλοῦνται στά Σκόπια τά ἰταλικά σπαγγέτι, τά γαλλικά τυριά, τά γερμανικά βιοῦστελ καί τά ἀμερικανικά Μάρλμπορο καί ἡ κόκα – κόλα. Αὐτά ἐξ ἄλλου δέν ἀποτέλεσαν ποτέ τίς κινητήριες δυνάμεις τῆς ἀνθρώπινης ἱστορίας πρός τά ἐμπρός»”

Κατόπιν παραθέτει και την άποψη για το θέμα της ονομασίας του γειτονικού κρατιδίου:

“Δέν πρόκειται ἐδῶ γιά τήν ὀνοματοδοσία ἑνός μαχαλᾶ. Νά τόν ποῦμε Ἄνω ἤ Κάτω. Ἡ Μακεδονία δέν εἶναι μαχαλᾶς, εἶναι τό θεμέλιο τοῦ παγκόσμιου πολιτισμοῦ, εἶναι ἡ οἰκουμένη. Ἡ Ἑλλάδα, ἡ ἑλληνική ἐπιστήμη καί ἡ ἑλληνική πολιτική ὀφείλουν νά ὑπερασπιστοῦν τήν ἱστορία τήν δική μας, ἀλλά καί ὅλων τῶν λαῶν.

Κράτη πού στήθηκαν μέσα ἀπό τήν παραχάραξη τῆς ἱστορίας εἶναι φορεῖς βίας καί παρακμῆς, καί δέν ἔχουν διάρκεια. Κράτος μέ τό ὄνομα Μακεδονία, θεμελιωμένο στήν παραχάραξη θά εἶναι ἐκβιάσιμο ἀπό τούς προστάτες του. Ἡ ἡγεσία του δοτή καί ἐξαρτώμενη, καί ὁ λαός του δοῦλος στό σύγχρονο νεοφεουδαλισμό τῶν ἰσχυρῶν. Ὅσοι θεωροῦν ὅτι εἶναι Μακεδόνες, σημαίνει ὅτι εἶναι μέρος ἑνός ἱστορικομαρτυρικοῦ τμήματος τοῦ Ἑλληνισμοῦ, τοῦ Μακεδονικοῦ, πού διά τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου ἕνωσε τό Ἑλληνικό Ἔθνος καί κατέστησε τόν ἑλληνικό πολιτισμό παγκόσμιο. Γιά δεῖτε τήν μετάφραση τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης στήν Ἀλεξάνδρεια ἀπό τόν Πτολεμαῖο καί τούς ἑβδομήκοντα. Ἄν ἡ Σκοπιανή πλαστογράφηση ἰσχύει, γιατί δέν χρησιμοποίησαν τή διάλεκτο πού θέλουν νά ἐπιβάλλουν ὡς μακεδονική γλῶσσα; Γι’ αὐτό τά σαθρά, χωρίς ἔρεισμα στήν ἱστορία, ἐπιχειρήματα ἀποτελοῦν ὕβρη πρός ἕνα λαό πού τόσα προσέφερε στά Βαλκάνια καί τήν οἰκουμένη, καί παρά τά ὅσα ἔπαθε, ἔχει διαθέσεις εἰρήνης καί ἀδελφοσύνης καί πρός τούς ἐχθρούς του ἀκόμη”