Μην δαιμονοποιείς το σκύλο άνθρωπε. Όταν σε γνώρισε έγινε φονιάς..

Ο σοφός λαός, λέει πως το παιδί σου και το σκυλί σου, όπως το μάθεις θα γίνει.

Κοιτάω από την μια τα παιδιά μου κι από την άλλη τα σκυλιά και προσπαθώ να φέρω την εικόνα, αυτή τη φρικιαστική εικόνα της Κοζάνης μπροστά στα μάτια μου.

Ερωτήματα; Δεκάδες που μάλλον θα μείνουν αναπάντητα.

Τι να σου απαντήσει μια μάνα που έχει χάσει το παιδί της με αυτό το φρικτό τρόπο;

Τι να σου πει;

Αν πρόσεχε το παιδί της;

Φυσικά και το πρόσεχε.

Αν το είχε κολλημένο πάνω της;

Ποια μάνα κρατάει κολλημένο το παιδί της πάνω της σε έναν κήπο, μια μέρα γιορτής; 
Και το παιδί;

Τι φταίει το παιδί.. να παίξει ήθελε..

Και τα σκυλιά;

Κι αυτά να παίξουν ελεύθερα ήθελαν.. κάπου μακριά από ημι-υπόγεια και μαντρωμένους χώρους.

Αναπάντητες ερωτήσεις και επίπονα σενάρια. 

Τι φταίνε τα σκυλιά αν κάποιος τα εκπαίδευσε να γίνουν φονιάδες;

Γιατί φταίνε τα σκυλιά αν ο ιδιοκτήτης τους τα οδήγησε σε μια εκρηκτική συμπεριφορά; 

Κι όλη αυτή η τρομολαγνεία για τα έρμα τα Rottweiler που αν τα γνωρίσεις, πιο παιχνιδιάρικα και πιο γλυκά σκυλιά δεν θα έχεις γνωρίσει.

Όπως πάντα, θα χωριστούμε σε δυο στρατόπεδα… όπως πάντα όλοι θα είναι ειδικοί… όπως πάντα θα ψάξουμε να δαιμονοποιήσουμε κάποιον άλλο εκτός από τον προφανή, τον άνθρωπο πίσω από το σκυλί. 

Κι επειδή κάποιοι ξέρουν καλύτερα από εμάς, ο Χρήστος Καραγιάννης, ο πρώτος Ελληνας κτηνίατρος ειδικός στην αντιμετώπιση των προβλημάτων συμπεριφοράς του σκύλου, μίλησε για τα χαρακτηριστικά των επιθέσεων σκύλων σε ανθρώπους και ειδικά σε παιδιά μικρής ηλικίας.

Τα περισσότερα άσχημα περιστατικά με επιθέσεις σκύλου σε άνθρωπο αφορούν οικόσιτους σκύλους και παιδιά ως οκτώ ετών, όπως σημείωσε.

Αυτό γίνεται γιατί τα μικρά παιδιά αποτελούν μία ασυνήθιστη εικόνα για ένα σκύλο, καθώς κινούνται διαφορετικά, ενίοτε τρέχουν προς το σκύλο, η φωνή τους έχει πολύ υψηλότερη συχνότητα από τους ενήλικες που αναγνωρίζει, συνολικά σε πολλές περιπτώσεις προκαλούν φόβο στα σκυλιά.

Εάν συνυπολογιστεί σε αυτά και ένας χώρος εορτασμού με τις υπόλοιπες ασυνήθιστες συνθήκες του, το στρες για το ζώο είναι σημαντικό, καθώς η κατάσταση δεν είναι η φυσιολογική της καθημερινότητάς του.

Η αντίδραση του σκύλου μπορεί να ποικίλει.

Κάποιες φορές θα απομακρυνθεί ο ίδιος από την πηγή της ενόχλησης, άλλες θα παραμείνει ακίνητος περιμένοντας να αποχωρήσει η άλλη πλευρά, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις θα επιτεθεί για να την αντιμετωπίσει.

Οσον αφορά την τύχη των σκύλων που έχουν εμπλακεί σε επιθέσεις σε ανθρώπους, το νομικό πλαίσιο στην Ελλάδα παραμένει ασαφές.

Ενώ η διαδικασία είναι κάπως πιο σαφής για τα αδέσποτα, που εξετάζονται από πενταμελή επιτροπή του εκάστοτε Δήμου, δεν υπάρχει σαφής και αυτεπάγγελτη διαδικασία που να καλύπτει τα δεσποζόμενα ζώα, δηλαδή αυτά που έχουν ιδιοκτήτη.

Τι πρέπει να κάνουμε για να αποφεύγονται άσχημα περιστατικά

Για το λόγο αυτό, όπως τονίζει, απαιτείται σε κάθε περίπτωση που συνυπάρχουν στον ίδιο χώρο σκύλοι και παιδιά, να υπάρχει ανά πάσα στιγμή στον κρίσιμο χώρο και όχι απλώς κάπου κοντά, ένας ενήλικας ανά σκύλο και ένας ενήλικας ανά παιδί, προκειμένου να υπάρχει επαρκής επιτήρηση και δυνατότητα άμεσης επέμβασης.

Πέραν από τις σαφείς ευθύνες και το ρόλο του εκάστοτε ιδιοκτήτη και γονέα, είναι σημαντικό να έχουμε αντίληψη της ιδιοσυγκρασίας του σκύλου, να σκεφτούμε από την μεριά του και να τον προστατέψουμε, υπογραμμίζει ο κ.Καραγιάννης. Το ότι επιτέθηκε σε μία περίπτωση, δεν καθιστά αυτόματα τον σκύλο «επιθετικό» ή με επιθετική συμπεριφορά, ακριβώς όπως με έναν άνθρωπο η εμπλοκή σε ένα βίαιο περιστατικό δεν σημαίνει ότι αποτελεί μόνιμη απειλή για τους συνανθρώπους του…

Της Σοφίας Παπαηλιάδου

Πηγή