Μην αναβάλλεις το “τώρα” για αύριο…

Της Στεύης Τσούτση.

Η σύγχρονη ζωή τρέχει με εξοντωτικούς ρυθμούς.
Μαζί της κι εμείς, πιασμένοι στα δίχτυα των ολοένα αυξανόμενων αναγκών μας.
Έχουμε καταφέρει να γεμίσουμε ασφυκτικά κάθε στιγμή της μέρας μας.
Βιώνουμε μια ξεχειλισμένη καθημερινότητα και καταλήγουμε στο «ταμείο» να συνειδητοποιούμε πως τελικά και κουρασμένοι είμαστε αλλά δεν έχουμε κάνει κι όλα όσα θέλαμε.
Γιατί αναβάλλαμε για μετά.
Κι εκείνο το «μετά» έγινε ένα πιεσμένο «τώρα», που είτε ολοκληρώθηκε με το ζόρι είτε δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ.
Και μένουμε με το παράπονο κι ένα τεράστιο «γιατί».
Γιατί, άραγε, γινόμαστε αναβλητικοί;
Γεννιόμαστε έτσι ή σε κάποια στροφή της ζωής υιοθετούμε εκείνο το «δε βαριέσαι, άστο για αύριο;».
Κανείς δεν ξέρει να μας πει. Το σίγουρο, όμως, είναι πως αυτό το στοιχείο του χαρακτήρα μας μόνο προβλήματα μπορεί να προκαλέσει.
Άγχος, πίεση κι εκείνο το τρέξιμο της τελευταίας στιγμής που μας γονατίζει.
Γιατί μπορεί οι περισσότεροι να καμαρώνουμε πως είμαστε παιδιά της «τελευταίας ώρας», αλλά μέσα μας αναθεματίζουμε όταν τρέχουμε και δε φτάνουμε.
Γιατί ο κυνηγημένος δεν ολοκληρώνει ποτέ σωστά αυτό που έχει να κάνει.
Πάντα κάτι λείπει. Πάντα κάτι θα μπορούσε να γίνει καλύτερο, αν είχε γίνει στην ώρα του.
Κι αυτό είναι αποδεδειγμένο με μαθηματική ακρίβεια.
Αδυναμία συγκέντρωσης; Φόβος αποτυχίας; Άρνηση;
Τίποτα από αυτά;  Ή μήπως λίγο από όλα;
Αναβλητικότητα είναι  να αρνείσαι σήμερα τις ευθύνες σου και να τις μετατοπίζεις για αύριο.
Αναβλητικότητα είναι να μη συγκεντρώνεσαι στο στόχο σου και να τον αφήνεις στην τύχη του.
Αναβλητικότητα είναι να μη δίνεις στα όνειρα σου το χρόνο που απαιτούν και να τα στριμώχνεις στην τελευταία στιγμή.
Για πόσο ακόμη, όμως, θα επιτρέπεις στον εαυτό σου να αγχώνεται για ό,τι δεν έκανες χθες, ενώ μπορούσες;
Για πόσο ακόμη θα του επιτρέπεις να σε καθυστερεί από τα όνειρα, τους στόχους και τις επιθυμίες σου;
Γιατί να αφήνεις την αναβλητικότητα σου να πατά φρένο όταν εσύ θέλεις μια ζωή με γκάζι;
Ό,τι δε σου αρέσει πάνω σου, άλλαξε το.
Και διεκδίκησε τη ζωή που θέλεις, με έναν εαυτό που θα είναι όπως τον ονειρεύεσαι.
Βρες ποιο είναι το πιο σημαντικό πράγμα της κάθε σου ημέρας και ξεκίνα με αυτό.
Μην αφήσεις τίποτα να σε αποπροσανατολίσει, να σε καθυστερήσει ή να σε κάνει να το ματαιώσεις. Δεν έχεις ιδέα πόσο όμορφα θα νιώσεις όταν το δεις τελειωμένο!
Ξεπέρασε κάθε πιθανό φόβο αποτυχίας και προσπάθησε. Το κάνεις πάνω από όλα για σένα κι ύστερα για όλους όσους πιστεύουν στις δυνατότητες σου.
Βάλε όσο μεγάλους στόχους αντέχεις.
Κι αν σου φαίνονται βουνό, χώρισε τους σε μικρότερα κομμάτια. Και κέρδιζε ένα ή και περισσότερα τη φορά. Έτσι δε θα σου φανεί ακατόρθωτο το όνειρο και δε θα το αναβάλλεις για ένα «αργότερα» που μπορεί να γίνει και «ποτέ».
Δώσε στο χρόνο σου την αξία που του πρέπει. Μην τον χάνεις χαζολογώντας τριγύρω. Αξιοποίησε τον και δε θα χάσεις.
Μα πάνω από όλα, χτίσε το σήμερα σου σωστά.
Μην το σπαταλάς για κανένα μετέωρο κι αμφίβολο «αύριο».
Στο τέλος της μέρας, τη στιγμή εκείνη που κάνεις  τον απολογισμό σου ακουμπώντας στο μαξιλάρι, θα συνειδητοποιήσεις πως έχεις κατορθώσει πολλά πράγματα.
Και θα είναι η πρόοδος σου μετρημένη με βήματα.
Μικρές και σίγουρες πατημασιές προς την κατεύθυνση των ονείρων σου.
Δίχως εκπτώσεις κι αναβολές…

διαφορετικό