Με άρπαξε απ’ το λαιμό και με ανάγκασε να ζητήσω συγνώμη από τη μάνα του

Κατά τη διάρκεια ενός περιστατικού, ενώ έκλαιγα από το πολύ ξύλο που είχα φάει, ο άντρας μου με ανάγκασε να πέσω στα γόνατα, να σκύψω το κεφάλι μου στα πόδια της πεθεράς μου και να την ικετεύσω κυριολεκτικά να με συγχωρέσει. Μέχρι και σήμερα δεν ξέρω για ποιο λόγο έπρεπε να το κάνω, αλλά το έκανα. Τί της είχα κάνει; Αυτοί ήταν που με κακοποιούσαν, εγώ έπρεπε να ζητήσω συγνώμη.

Ο σύζυγός μου είναι ένας πολύ μορφωμένος άντρας  με σπουδές, μεταπτυχιακό, διδακτορικό και πόσα διπλώματα και επαίνους. Έζησε πολλά χρόνια στο εξωτερικό, εργάστηκε σε μεγάλες εταιρείες ως πολιτικός  μηχανικός και έχει συνεργαστεί με άτομα απ’ όλο τον πλανήτη. Είναι καταξιωμένος στο χώρο του και ακόμα και σήμερα, ζητάνε να συνεργαστούν μαζί του στην κατασκευή νέων, μεγάλων έργων παγκοσμίως.

Ποτέ δεν φαντάστηκα ότι ένας τόσο μορφωμένος και ταλαντούχος άνθρωπος θα μου φερόταν έτσι από την πρώτη κιόλας μέρα του γάμου μας. Διαφωνούσαμε για χαζούς συνήθως λόγους. Την πρώτη φορά με άρπαξε από το χέρι και με πέταξε έξω απ’ το σπίτι (μαζί με τη μητέρα του κατέστησαν από την αρχή σαφές ότι αυτό ήταν το «σπίτι τους») μέσα στη νύχτα χωρίς χρήματα και τηλέφωνο.

Επιπλέον, η μάνα του και αυτός είχαν το θράσος να πουν στους γονείς μου ένα σωρό ψέματα για μένα με αποτέλεσμα οι δικοί μου να τους παρακαλάνε και από πάνω να με δεχτούν πίσω.

Όταν οι γονείς μου ρώτησαν την πεθερά μου γιατί με έδιωξε απ’ το σπίτι, εκείνη είπε ότι εδώ και 20 μέρες φεύγω από το σπίτι νύχτα, ξεμπουρδελεύω δεξιά και αριστερά και γυρνάω ξημερώματα.

Μετά από αυτό το περιστατικό, άνοιξε ο ασκός του Αιόλου. Μάνα και γιος με έβριζαν και με κακομεταχειρίζονταν καθημερινά. Άκουσα πράγματα που δεν πίστευα ότι ήταν άνθρωπος ικανός να τα ξεστομίσει, λόγια που από ξένο τα ακούς και σε ενοχλούν πόσο μάλλον από τον ίδιο σου τον άντρα. Η κακοποίηση συνεχιζόταν. Απειλές με το παραμικρό, βρισίδι όλη την ώρα και προσβολές .

Κατά τη διάρκεια ενός τέτοιου περιστατικού, ενώ έκλαιγα από το πολύ ξύλο που είχα φάει, ο άντρας μου με ανάγκασε να πέσω στα γόνατα, να σκύψω το κεφάλι μου στα πόδια της πεθεράς μου και να την ικετεύσω κυριολεκτικά να με συγχωρέσει.

Μέχρι και σήμερα δεν ξέρω για ποιο λόγο έπρεπε να το κάνω, αλλά το έκανα. Τί της είχα κάνει; Αυτοί ήταν που με κακοποιούσαν, εγώ έπρεπε να ζητήσω συγνώμη;

Συνέχισα να υπομένω την απάνθρωπη συμπεριφορά τους για χάρη του γάμου μου. Στο τέλος έφυγα. Ποτέ δεν μου ζήτησαν μια συγνώμη. Ίσως περίμεναν να μετανιώσω που έφυγα και να γυρίσω πίσω. Εξάλλου εγώ ήμουν αυτή που πάντα τους παρακάλαγα. Γιατί όχι και τώρα;

Τα ψέματα, οι προσβολές, το ξύλο και η ταπείνωση έχουν και τα όριά τους. 7 μήνες κράτησε ο γάμος αυτός. Ήταν η πιο σκοτεινή περίοδος της ζωής μου.

Ελευθερία

[singlewoman.gr]