Κώστας Κακκαβάς: Ο γόης του ελληνικού κινηματογράφου είναι αρσιβαρίστας στα 83 του

Είναι 83 ετών και όμως, ακόμα και σήμερα σηκώνει 90 κιλά σε ελεύθερα βάρη, τρέχει πάνω από μία ώρα καθημερινά, ενώ δεν σταματάει να ασκείται σαν έφηβος.

Όσοι τον έχουν δει να κάνει τζόκινγκ στην περιοχή της Φιλοθέηςέχουν διαπιστώσει ότι το κορμί του δεν έχει να ζηλέψει απολύτως τίποτα από αυτό ενός 40χρονου αθλητή.

Είναι 83 ετών και όμως, ακόμα και σήμερα σηκώνει 90 κιλά σε ελεύθερα βάρη, τρέχει πάνω από μία ώρα καθημερινά, ενώ δεν σταματάει να ασκείται σαν έφηβος. Ο λόγος για έναν από τους μεγαλύτερους Έλληνες ζεν πρεμιέ, τον Κώστα Κακκαβά.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Νίκου Νικόλιζα στην Espresso, ο Κώστας Κακκαβάς έχει δημιουργήσει το δικό του γυμναστήριο στο σπίτι του, στην περιοχή της Φιλοθέης. Ελεύθερα βάρη, μηχανήματα εξάσκησης ποδιών, χεριών και κάθε αυτόνομης μυικής ομάδας αποτελούν για εκείνον κομμάτι της καθημερινότητάς του, καθώς το να γυμνάζεται μ’ αυτά είναι τρόπος ζωής.

Όσοι τον έχουν δει να κάνει τζόκινγκ στην περιοχή της Φιλοθέης έχουν διαπιστώσει ότι το κορμί του δεν έχει να ζηλέψει απολύτως τίποτα από αυτό ενός 40χρονου αθλητή.

Αν και στο παρελθόν οι υποχρεώσεις του ήταν πολλές, κατάφερε να μην ξεφύγει ποτέ από την καθημερινή του προπόνηση. Ποτέ δεν κάπνιζε και δεν έπινε, ενώ έκανε πάντα σωστή διατροφή, ώστε να διατηρείται σε φόρμα.

Ο Κώστας Κακκαβάς γεννήθηκε στην Αθήνα στις 8/1/1936 και φοίτησε στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου απ’ όπου πήρε άδεια ηθοποιού ως εξαιρετικό ταλέντο.

Πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση ήταν στην ταινία “Στέλλα” (1955) του Μιχάλη Κακογιάννη όπου πήρε μέρος με το ψευδώνυμο Κώστας Καράλης.[1] Ακολούθησε η μία και μόνη συνεργασία του με τη Φίνος Φιλμς στον “Αγαπητικό της βοσκοπούλας” (1955).[2] Στη συνέχεια πρωταγωνίστησε σε πολλές ταινίες, κυρίως μελοδραματικές.

Πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση ήταν στην ταινία “Στέλλα” (1955) του Μιχάλη Κακογιάννη

Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 εγκατέλειψε τον κινηματογράφο.Επανήλθε στο σινεμά το 1996 με την ταινία του Νίκου Ζερβού “Ο Βαρώνος” και ακολούθησαν 2 ακόμη ταινίες, η “Συμφωνία χαρακτήρων” (1998) της Λουκίας Ρικάκη και “Στη σκιά του Λέμμυ Κώσιον” (2002) του Νίκου Ζερβού. Συμπρωταγωνίστησε ακόμη στο μονόπρακτο “Η αγγελία” του Γιώργου Σκούρτη στη σειρά της ΕΡΤ “Ελληνικά μονόπρακτα” (2006).

Δείτε σκηνή από τη ταινία «Κάθε καημός και δάκρυ»:

[womantoc.gr]