Κατά την διάρκεια μιας ανακαίνισης ενός σχολείου ξέθαψαν ένα υπέροχο μυστικό πολλών χρόνων!

Η Ιστορία γενικά κρύβει μια μαγεία και δεν είναι μόνο αποστήθιση ημερομηνιών. Μας μεταφέρει στο παρελθόν και μαθαίνουμε για σπουδαία γεγονότα,τόπους ή ανθρώπους. Όμως, είναι  και η καθημερινότητα στο παρελθόν που φαντάζει πολύ συναρπαστική,η ζωή των απλών ανθρώπων που έρχονται και φεύγουν.

Εξ’ άλλου, είναι τα μικρά πράγματα στην ζωή που μετράνε πιο πολύ. Γιατί να μην συμβαίνει το ίδιο και για την ιστορία λοιπόν;

Να γιατί πραγματικά μας άρεσε αυτή η ιστορία τόσο πολύ. Είναι μια ανακάλυψη που μας δείχνει μια καθημερινή όψη της Αμερικανικής ζωής πριν πολλά πολλά χρόνια.

Αυτό το  μικρό  ανέπαφο κομμάτι της  ιστορίας, διατηρημένο τόσο καλά, είχε μείνει ανενόχλητο και κρυμμένο για εκατό ολόκληρα χρόνια. Ήταν τότε , τον Χειμώνα του 1917,την χρονιά που βγήκε ο πρώτος δίσκος τζαζ και λάνσαρε η Ford το καταπληκτικό αυτοκίνητό της.

Ένα σχολείο στην πολιτεία της Oklahoma, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει νέους μαυροπίνακες. Το υπέροχο μυστικό αποκαλύφτηκε, αφήνοντας  τους ανθρώπους ολόκληρης της χώρας συνεπαρμένους.

Πιστεύουμε πως και εσείς θα γοητευθείτε από τις εικόνες. Δείτε τες!

Όταν οι εργάτες άρχισαν να δουλεύουν στις τέσσερις αίθουσες του σχολείου Emerson High School, ήξεραν ότι η ανακαίνιση θα βελτίωνε την μόρφωση αλλά δεν περίμεναν πως θα είχε τέτοια απήχηση στην τοπική ιστορία.

Για να βάλουν τους καινούργιους πίνακες έπρεπε να ξηλώσουν τους παλιούς, ξεπερασμένους πίνακες.  Κατά την διάρκεια όμως της διαδικασίας αυτής,  βρέθηκαν μπροστά σε μια  καταπληκτική ανακάλυψη…

Κάτω από τους πίνακες υπήρχαν άλλοι πίνακες -ανέπαφοι εδώ και εκατό χρόνια. Αυτά που ήταν γραμμένα επάνω είχαν μείνει αναλλοίωτα, λες και τα γράμματα και οι ζωγραφιές γράφτηκαν χτες. Να ένα ημερολόγιο του Δεκεμβρίου. Η γαλοπούλα σηματοδοτεί την ημέρα των Ευχαριστιών.

Ένας πίνακας πολλαπλασιασμού μια δίνει μια ιδέα για το πως γινόταν η διδασκαλία τότε και την μέθοδο που ακολουθούσαν το 1917. Τεχνικές που ίσως χάθηκαν με το πέρασμα του χρόνου.

Ο Sherry Kishore, διευθυντής του σχολείου, είπε στην τοπική εφημερίδα ότι ‘Πρώτη φορά έβλεπε τέτοια τεχνική για την διδασκαλία του πολλαπλασιασμού.’

Αλλά οι δάσκαλοι δεν έμειναν έκπληκτοι μόνο από το τι ήταν γραμμένο αλλά και πως ήταν γραμμένο, τέτοια καλλιτεχνική γραφή δεν υπάρχει σήμερα. Ο πίνακας λέει: ‘Δίνω τον νου, την καρδιά και την ζωή μου στο Θεό και σε Ένα έθνος αόρατο, με δικαιοσύνη για όλους.’

Σε κάθε  αίθουσα, τα μαθήματα σχετίζονταν με τα μαθήματα των άλλων αιθουσών. Αυτό έδειχνε πως υπήρχε ενιαίο αναλυτικό πρόγραμμα διδασκαλίας  το 1917 και ‘ευέλικτη ζώνη’ μαθημάτων.

Αν και το στιλ του πίνακα και των μαθημάτων ίσως φανούν άγνωστα στους σημερινούς νέους, οι παλαιότερες γενιές  όμως ίσως και να ταυτιστούν με αυτά.

Ο διευθυντής Sherry Kishore, περιέγραψε στην εφημερίδα The Oklahoma, πως έκανε η 85άχρονη μητέρα του όταν είδε τους πίνακες. ‘ Στεκόταν εκεί και έκλαιγε. Είπε πως ήταν ακριβώς έτσι η τάξη της όταν πήγαινε αυτή σχολείο.’

Αλλά αυτοί οι πίνακες προηγήθηκαν κατά 13 χρόνια την μητέρα του διευθυντή. Δυο ημερομηνίες βρέθηκαν πάνω στους πίνακες: Νοέμβριος 30,1917 και Δεκέμβριος 4, 1917.

Κάποιες προτάσεις και ζωγραφιές είχαν γίνει από μαθητές και άλλα από  δασκάλους, αλλά δεν είναι σίγουρο ποιος έκανε τι.

Όλα αυτά όμως αποτελούν για εμάς μια πολύ καλή ματιά σε εκείνες τις περασμένες ημέρες, όπως αυτή εδώ η λίστα ‘ Κανόνες καθαριότητας.’  Το παρελθόν ζωντανεύει πολύ προσωποποιημένο.

Η δασκάλα Cinthea Comer, είπε πως ήταν τόσο ανατριχιαστικό. ‘Τα χρώματα ήταν τόσο ζωντανά! Λες και τα ζωγράφισαν χτες. Όταν ξέρεις πως έγιναν πριν 100 χρόνια, είναι σαν να βλέπεις το παρελθόν  μέσα από μαγική κρυστάλλινη μπάλα.’

Το Emerson High School   χτίστηκε το 1895 και από τότε έγιναν πολλές ανακαινίσεις αλλά δεν είχε ποτέ γίνει κάποια ανακάλυψη σαν αυτήν εδώ.

Όταν παλαιότερα μετακινούσαν παλιούς πίνακες,  οι εργάτες έβλεπαν μόνο σπασμένους σωλήνες και καλώδια, έτσι η έκπληξη ήταν μεγάλη. Τώρα οι αρχές της πόλης προσπαθούν να διαφυλάξουν αυτούς τους όμορφους πίνακες.

Ευτυχώς, το πνεύμα εκείνων των δασκάλων και των μαθητών τους θα τα απολαμβάνουμε για πολλά χρόνια ακόμη. Ποιος να ήξερε τότε ότι αυτές οι γραφές πάνω στον πίνακα θα γίνονταν κάποτε πολύτιμο κομμάτι της ιστορίας.

Πηγή