Καλύτερα μόνοι παρά σε βολεμένες σχέσεις

Μπήκε χειμώνας κι ήρθε η ώρα των σχέσεων. Των σχέσεων που στην αρχή ερωτεύτηκαν, ενθουσιάστηκαν, κατάλαβαν στη συνέχεια πως δεν ταιριάζουν μα βολεύτηκαν και καταπιέζονται. Βολεύτηκαν και σέρνουν από ένα ξεχαρβαλωμένο σκοινί τη ζωή τους, αν κοπεί όμως τι θα κάνουν;

Κοιταχτήκατε κι αισθανθήκατε μοιραίο έρωτα. Πούλησε ο ένας στον άλλον τετριμμένα εντυπωσιακά λόγια και το γλυκό έδεσε. Στις αρχές όλο έξω, λουλούδια, μες στα μέλια, το σύνηθες παρατράγουδο του έρωτα, δηλαδή. Γιατί ο έρωτας δεν είναι τίποτα άλλο πάρα ένα παρατράγουδο που εκτελείται σωστά και μεθοδικά.

Η ερώτηση είναι πάντα ίδια, «πού πήγε ο άνθρωπος που ερωτεύτηκες;». Απ’ τις βόλτες, τα ταξίδια, τα ξενύχτια, τα απανωτά κρεβάτια, καταλήξατε στο σεξ δυο φορές το μήνα, έξοδος αν δεχθεί το έτερον ήμισυ και το ταξίδι δεν υπάρχει πια στο λεξικό σας. Καταλήξατε να κάνετε παράλληλες, διαφορετικές ζωές. Θα αλλάξει η κατάσταση, λέτε. Περνάει ένας χρόνος, περνάει κι ο τρίτος, μαντέψτε. Ίδια και χειρότερα.

Παρακαλάς να σου δώσει λίγη σημασία, να σου δώσει ένα κομμάτι της ζωής που ερωτεύτηκες μέσα απ’ τις συζητήσεις σας. Προσπαθείς να φέρεις τον άνθρωπό σου στο σημείο να καταλάβει τις ανάγκες σου, μα μάταια. Τα θέλω σας δε συνάδουν πια. Παρ’ όλα αυτά μένεις με τη δικαιολογία της αγάπης ή ότι είστε τρία χρόνια –κι ίσως περισσότερα– μαζί. Δεν είσαι χαρούμενο άτομο πια, δε χαμογελάς αληθινά και καταπιέζεις τον εαυτό σου στα θέλω του συντρόφου θυσιάζοντας τον εαυτό σου.

Αντίστοιχα, μπορεί να έχεις μπουχτίσει με τη ζήλια που υφίστασαι και το γεγονός ότι παρεξηγεί κάθε σου κίνηση, οτιδήποτε κάνεις είναι λάθος. Ό,τι και να λες είναι ψέμα κι έχεις ως στόχο την αμαρτία. Έλλειψη εμπιστοσύνης, δηλαδή. Συνεχής έλεγχος με τηλέφωνα και μηνύματα απαξιωτικά ώστε να σε μειώσει και να σου χαλάσει τη διάθεση. Σε απομονώνει από φίλους καθώς αποτελούν κακή επιρροή, τόσο για εσένα όσο και για τη σχέση σας, οπότε καλύτερα να ξεκόψεις. Εσύ εθελοτυφλώντας, ακολουθείς πιστά ό,τι σου ζητηθεί.

Σε μια σχέση πρέπει να υπάρχει συνεργασία, όταν όμως κάποιος απ’ τους δύο παίρνει ρόλο δικτάτορα, γίνεται ελεγκτικός κι αυστηρός, ο άλλος αυτομάτως καθίσταται ακόλουθός του. Συνεπώς, δυσκολεύεσαι να εκφραστείς καθώς σου έχει περάσει και τον φόβο πως θα χάσεις το κελεπούρι. Είναι ψυχοφθόρο να υποβιβάζεις εσένα και τις επιθυμίες σου. Να μην μπορείς να κάνεις ρούπι γιατί ο άνθρωπος που διάλεξες δε σου το επιτρέπει. Σχέση έχετε και είσαι σύντροφός του, όχι δούλος. Τώρα, αν εσύ επιθυμείς κάτι σαν αυτό, είσαι άξιος της μοίρας σου.

Παρόμοια πίεση υπάρχει και στις σχέσεις εξ αποστάσεως. Ναι, αγαπιέστε, είναι η απόσταση που φουντώνει το πάθος, σαν να ερωτεύεστε απ’ την αρχή. Υπάρχει όμως ένα «αλλά» στο ενδιάμεσο. Έχεις ως πυλώνα στην καθημερινότητά σου τον τρόπο ζωής και το ωράριο του ατόμου εκείνου. Για παράδειγμα, δεν μπορείς να βγεις στις οκτώ γιατί πρέπει να μιλήσεις με skype εκείνη την ώρα. Δε σου επιτρέπεται να βγεις με τη συγκεκριμένη παρέα γιατί κάποιο άτομο που θα βγεις θα θέλει να σε κατακτήσει κι εσύ θα ενδώσεις. Πώς έκανες σχέση –ειδικά απόστασης– χωρίς την ύπαρξη εμπιστοσύνης; Είσαι με ένα άγχος συνέχεια κι ένα «πρέπει» που σε κουράζει. Βάζεις σε μια αναμονή τη ζωή σου και τις ανάγκες σου.

Όταν έρθει η στιγμή να μείνεις με τον άνθρωπο εκείνο, συνειδητοποιείς πως δε βαδίζετε στον ίδιο δρόμο πια κι έχετε αλλάξει λιμάνια. Ο ένας έστριψε αριστερά, ο άλλος δεξιά, εν τέλει κάπου χαθήκατε, μα κανείς δεν το συνειδητοποίησε νωρίτερα, λόγω συνήθειας.

Στη ζωή είναι καλό να έχεις συνοδοιπόρο. Έναν άνθρωπο να περνάς ευχάριστα, να χαίρεται η ψυχή σου και να το νιώθεις ως το κόκαλο. Είναι λίγος ο χρόνος για να σκοτίζεσαι και να συμβιβάζεσαι. Είναι κακό για εσένα να ορίζεις τον εαυτό σου βάσει τα θέλω ενός ξένου, που θα τον κάνεις άνθρωπο ολότελα δικό σου. Ποτέ δεν είναι αργά να αλλαχτεί μια κατάσταση, αρκεί να έχεις καταλάβει ότι η σχέση είναι πλέον τοξική και δεν έχει να σου προσφέρει τίποτα, πάρα ένα φτηνό σεξ του μήνα, κλάμα κι έναν κόκκο χαράς.

Η σχέση είναι μια επένδυση. Εφόσον βλέπεις πως η ζυγαριά γέρνει περισσότερο στο να χάνεις παρά να κερδίζεις, ήρθε η ώρα να πάρεις ό,τι έχει μείνει απ’ τον εαυτό σου και να φύγεις. Τα παρακάλια κι οι συμβιβασμοί δεν κατέληξαν ποτέ καλά. Ο έρωτας είναι για γενναίους ώστε να ρισκάρουν, όχι για δειλούς.

Επίλεξε κάποιον που θα σε βοηθήσει να ανθίσεις σε έναν κόσμο με ψεύτικους και βολεμένους έρωτες. Ίσως είναι καλύτερα να μείνεις για λίγο μόνος. Ζήσε λίγο με τον εαυτό σου, μάθε τι χρειάζεται, τι θέλει. Έπειτα θα βρεις τον πιο κατάλληλο  άνθρωπο, να φτιάξεις μια χαρούμενη ζωή με ελάχιστες θλιμμένες στιγμές. Ναι, αυτό θεωρείται υγιές.

Γιατί να σε κρατάει πίσω η δήθεν μεγάλη αγάπη που τρέφεις ή η λύπηση ότι έζησες τόσα χρόνια μαζί του. Αυτό έχει ως απόρροια να γεμίσεις απωθημένα που κάποια στιγμή θα εκραγείς, θέλοντας να ζήσεις ξανά –έχοντας χάσει ήδη μεγάλο μέρος της ζωής σου– ή θα σε κατασπαράξει και θα σταματήσεις να ζεις.

Φύγε όσο προλαβαίνεις, πριν γκρεμιστεί κι η τελευταία καλή ανάμνηση που είχατε και δε μείνει τίποτα να αγαπάς. Πριν μείνει μόνο μίσος κι αγανάκτηση. Ξύπνα απ’ το προηγούμενο «τώρα» και ζήσε στο επόμενο «τώρα». Αν η σχέση καταλήξει βαριά κι ασήκωτη, σηκώνεις τα φορτία όσο μπορείς, πριν όμως σε χαντακώσουν.

Συντάκτης: Ασημίνα Καποράλη

[pillowfights.gr]