Η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή, φίλε μου

Ένα κείμενο-εγκώμιο σε όλες τις πολύχρωμες στιγμές που θα έρθουν. Ένα κείμενο κραυγή για όλες εκείνες τις μέρες που τελείωσαν και σκέφτηκες «πάλι τίποτα δεν έκανα», για όλα εκείνα που ανέβαλες για την επόμενη μέρα, εβδομάδα ή μήνα χωρίς λόγο.  Για όλα εκείνα τα «από Δευτέρα» που δεν έγιναν ποτέ. Για όλα εκείνα τα προγράμματα που καθαρόγραψες σε χαρτιά και εξελόφυλλα και ποτέ δεν τηρήθηκαν.

Τέρμα  τα «από Δευτέρα». Ό,τι θέλεις να κάνεις, να το κάνεις τώρα. Πολύ κλισέ αυτό που θα πω, αλλά καλώς ή κακώς η ζωή κυλάει κι εμείς τρέχουμε από πίσω της. Σταματά να τρέχεις από πίσω της και προσπάθησε να συμβαδίσεις μαζί της. Άντε , τι κάθεσαι; Πάρε τώρα και κλείσε θέση στα σεμινάρια σκηνοθεσίας που πάντα ήθελες να κάνεις, αλλά επειδή τα θεωρούσες ανούσια έβαζες κάτι άλλο στη θέση τους.

Ξεκινά τώρα το γυμναστήριο που γράφτηκες 3 μήνες πριν (ετήσια εγγραφή τρομάρα σου!) κι έχεις πάει 3 φορές από τότε. Πήγαινε σήμερα για εκείνον τον καφέ στην Πλάκα που λέτε εδώ και τρεις εβδομάδες με τους κολλητούς σου και πάντα καταλήγετε απλά να περιγράφετε εκείνη την τέλεια λεμονόπιτα που θα φάτε σε κάποια μαγευτική ταράτσα που θα βρείτε.

Βάλε σήμερα εκείνο το πανέμορφο φθινοπωρινό φουστάνι που το κρατάς για την ειδική περίσταση. Ποια ειδική περίσταση περιμένεις ακριβώς; Έχεις κάποια πρόσκληση για το κόκκινο χαλί μήπως; Να ζεις την κάθε σου μέρα ως ειδική περίσταση. Να την κάνεις εσύ ξεχωριστή κι ας μην ήταν στην αρχή. Πάντα με ενοχλούσαν όλοι εκείνοι που κάνουν ετοιμασία υπερπαραγωγή όταν είναι να βγουν έξω βράδυ, αλλά όταν πάνε σε σπίτια φίλων ή στο σούπερ μάρκετ είναι τελείως παραμελημένοι. Να ετοιμάζεσαι για σένα και για κανέναν άλλον.

Την ιδία άποψη έχω και για το χώρο που ζεις.  Παρατηρώντας μόνο την κατάσταση του σπιτιού που ζει ένας άνθρωπος μπορείς αμέσως να καταλάβεις την ψυχολογία του. Αν ζεις σε ένα σπίτι  που δε σου αρέσει κάνε κάτι για αυτό. Οι μικρές κινήσεις είναι αυτές που θα σου αλλάξουν τη διάθεση. Μην περιμένεις τις γιορτές για να στρώσεις το καλό σου τραπεζομάντιλο. Πάρε επιτέλους εκείνες τις κόκκινες καρέκλες για την κουζίνα που πάντα ήθελες. Άναψε κεριά, ακόμα κι αν είσαι μόνος σου. Ο χώρος που μένεις αντικατοπτρίζει τη διάθεσή σου.

Ταξίδια, άλλο κεφάλαιο που έχω βαρεθεί να ακούω. Αν παρατηρήσεις όλοι λένε ότι λατρεύουν τα ταξίδια, αλλά κάνεις δεν ταξιδεύει. Σε περίπτωση που τους ρωτήσεις δε, οι απαντήσεις-δικαιολογίες ποικίλουν, με πιο συχνή τα οικονομικά. Ζούμε σε μια εποχή που μπορείς να κάνεις το Μιλάνο-Αθήνα με 20 ευρώ! Επομένως, συνήθως τα χρήματα είναι δικαιολογία. Τα ταξίδια είναι απ’ τις πιο όμορφες εμπειρίες που μπορεί να ζήσει ένας άνθρωπος. Πάντα γυρίζεις γεμάτος ψυχική ενέργεια κι είναι κάτι που θα μιλάς για όλη σου τη ζωή. Όποτε, πριν πείσεις τον εαυτό σου πως έχεις κατάθλιψη, μήπως να πας σε εκείνο το χωριό κάπου στην Ισπανία που πάντα ονειρευόσουν να επισκεφτείς κι όλο το αμελούσες;

Βλέπεις, είναι όλες αυτές οι κινήσεις που μοιάζουν μικρές, αλλά μπορεί να σε γεμίσουν με χαρά. Η βόλτα με το ταίρι σου αργά το βράδυ στον Φλοίσβο πίνοντας μπρίζερ. Οι «χαλαρές» μαζώξεις με φίλους σπίτι που μπορεί να καταλήξουν σε ξέφρενα γλέντια μέχρι το πρωί. Η αγορά εκείνου του εξεζητημένου παλτό που ποτέ δεν έπαιρνες γιατί θεωρούσες ότι δεν είναι για σένα. Α και σταμάτα επιτέλους να μιλάς τόσο πολύ κι άκουσε και λίγο τους γύρω σου. Κλάψε με την στενοχώρια του φίλου σου και γέλα με τη χαρά του. Να εκτίθεσαι, αλλιώς τι νόημα έχει η ζωή; Μην ασχολείσαι με τη γνώμη των άλλων. Να ζηλεύεις και να μη φθονείς.

Άκου λοιπόν… Να ξυπνάς κάθε πρωί και να πίνεις τον αγαπημένο σου καφέ. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να πίνεις κακό καφέ. Να κυνηγάς τη δουλειά των ονείρων σου, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει λιγότερα χρήματα. Να βλέπεις περισσότερο τους φίλους σου και να μη διαλέγεις το μαγαζί της γειτονιάς σου ως εύκολη λύση για την έξοδό σου.

Να πιέζεις τον εαυτό σου να γυμναστεί, όσο πτώμα κι αν νιώθεις. Να ακολουθείς ο,τι χαζομάρα σε κάνει χαρούμενο, από «ομαδική γιόγκα» μέχρι και «δωρεάν μαθήματα για αρχάριους στην ιστιοπλοΐα».  Καταντήσαμε να αρκούμαστε στα «θα πάω» και τα  «ενδιαφέρομαι» του Facebook χωρίς να κάνουμε τίποτα από όλα αυτά.

Να διαβάζεις περισσότερο και να αγχώνεσαι λιγότερο. Να κάνεις εκπλήξεις στον σύντροφό σου και να παίρνεις δώρα σε ανθρώπους αγαπημένους χωρίς να υπάρχει λόγος. Α και με όλους αυτούς που κραυγάζουν «κοιμήσου λίγο και ζήσε πολύ», διαφωνώ κάθετα. Κοιμήσου όσο θέλεις και ζήσε την υπόλοιπη σου μέρα ποιοτικά. Αφού ο ύπνος είναι ευτυχία γιατί να τον στερηθούμε.

Να λες «σ’ αγαπάω» σε αυτούς που το νιώθεις κάθε μέρα. Είναι δωρεάν κι όχι δεν το κάνει ξεχωριστό αν το λες μια στο τόσο. Να το λες όποτε σου βγαίνει. Η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή, φίλε μου. Αγάπα πολύ και γέλα ανεξέλεγκτα.

Γράφει η Παναγιώτα Βράμπα

Πηγή