Η οδοντόβουρτσα από τη Λάρισα που φυτρώνει – Το πρώτο ελληνικό brand

Εκατομμύρια οδοντόβουρτσες πετιούνται στη χωματερή. Ο άνθρωπος που χρησιμοποιεί μια χειροκίνητη οδοντόβουρτσα πετάει ίσως δεκάδες οδοντόβουρτσες στη διάρκεια της ζωής του.

Όποιος χρησιμοποιεί ηλεκτρική οδοντόβουρτσα πετάει περίπου 15 βάσεις που περιέχουν μπαταρία και περίπου 200 πλαστικές κεφαλές στο ίδιο διάστημα.

Αν σκεφτεί κάποιος ότι ο μισός πλανήτης χρησιμοποιεί οδοντόβουρτσα, τότε 1,2 τρισεκατομμύρια οδοντόβουρτσες έχουν πεταχτεί μολύνοντας το περιβάλλον.

Επίσης, για να διασπαστεί μια πλαστική οδοντόβουρτσα χρειάζονται περίπου 1.000 χρόνια!

Η ιδέα για την οδοντόβουρτσα που ξεκινά από το χώμα και μπορεί να καταλήξει ξανά στο χώμα και με μότο «Be my flower», δεν άργησε να υλοποιηθεί. Πρόκειται για το πρώτο ελληνικό brand, που σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε στη Λάρισα από τον Αναστάσιο Ντόκο και τον γραφίστα Πέτρο Κακούρο.

«Πριν δυο χρόνια ξεκίνησα να βγάζω από το σπίτι μου το πλαστικό. Ένα υλικό που όλοι μας γνωρίζουμε πόσο δύσκολα ανακυκλώνεται. Αρχικά από το μπάνιο, με το σαπούνι, καταργώντας την πλαστική συσκευασία, τα ξυραφάκια για το ξύρισμα, επιλέγοντας πια το κλασικό ξυράφι, μέχρι που έφτασα στην οδοντόβουρτσα. Ψάχνοντάς το κατέληξα στο μπαμπού, που είναι ανθεκτικό υλικό και μετά τη χρήση της θα μπορούσε να επιστρέψει και πάλι στη φύση, καθώς είναι βιοδιασπώμενη, αποσυντίθεται δηλαδή και δεν επιβαρύνει το περιβάλλον».

Η οδοντόβουρτσα με λαβή από βιοδιασπώμενο μπαμπού και μαλακές ίνες, διατίθεται σε δύο μεγέθη, ενηλίκων και παιδική. Διαθέτει εργονομική λαβή με αντιολισθητική επιφάνεια, έχει κομψή εργονομική σχεδίαση. Συνιστάται να αντικαθίσταται κάθε τρεις μήνες, όταν οι ίνες έχουν φθαρεί. Η συσκευασία της αποτελείται εξολοκλήρου από ανακυκλώσιμα υλικά, είναι ΒΡΑ free, δεν περιέχει δηλαδή δισφαινόλη Α (ΒΡΑ), τη χημική ουσία που χρησιμοποιείται στην παραγωγή καταναλωτικών αγαθών κατασκευασμένα από πολυκαρβονικό πλαστικό.

Σχετικά με την τιμή της, αυτή είναι προσιτή, κοντά στην τιμή μια συμβατικής οδοντόβουρτσας που βρίσκει ο καταναλωτής στο σούπερ μάρκετ.

«Βασικός μου στόχος είναι να μπορεί να αγοραστεί από τον μέσο καταναλωτή. Αυτό έδειξαν και οι πρόσφατες παρουσιάσεις της οδοντόβουρτσας σε Αθήνα και Λάρισα. Ότι ο κόσμος θέλει να τη δει, μπορεί να την αγοράσει, δείχνει ενθουσιασμένος που είναι ένα καλό προϊόν, κάνει καλό στο περιβάλλον και συγχρόνως είναι και οικονομικό. Για να πετύχει κάτι πρέπει να προσπαθήσουμε εμείς. Εμείς να το δείξουμε στον κόσμο. Ως νέοι άνθρωποι με ιδέες θα πρέπει να προκαλούμε και να δημιουργούμε, να μην περιμένουμε να γίνει πρώτα κάτι μόδα», δηλώνει ο κ. Ντόκος.

Να σημειωθεί ότι από την αγορά κάθε οδοντόβουρτσας τα 0,05 ευρώ πηγαίνουν για την ενίσχυση της προσπάθειας του «Taki’ s animal shelter» στην Κρήτη.

«Πιστεύω πως ότι κακό ήταν να κάνουμε στο περιβάλλον, το κάναμε. Από εδώ και πέρα θα λειτουργούμε για να κάνουμε καλό. Όσο κακό κάναμε, τόσο καλό θα κάνουμε από εδώ και πέρα», σημειώνει, υποστηρίζοντας πως «όσο δύσκολη και αν είναι η οικονομική κατάσταση πρέπει να βλέπουμε τα πράγματα αισιόδοξα».

Προκειμένου να ανακυκλωθεί μια οδοντόβουρτσα θα πρέπει να διαχωριστεί στα μέρη από τα οποία αποτελείται, δηλαδή στην πλαστική λαβή και στις τρίχες. Ο διαχωρισμός αυτός καθιστά την ανακύκλωση της οδοντόβουρτσας δύσκολη και πολλές φορές αδύνατη, τουλάχιστον στην Ελλάδα. Οι καταναλωτές θα πρέπει να γνωρίζουν ότι μία μη ανακυκλώσιμη οδοντόβουρτσα δεν μπαίνει ποτέ στον μπλε κάδο της ανακύκλωσης.

Μια ανακυκλώσιμη οδοντόβουρτσα, πρέπει να επιστρέψει στον κατασκευαστή για να ανακυκλωθεί. Μια βιοδιασπώμενη οδοντόβουρτσα, θάβεται στο χώμα και λιπασματοποιείται, αφού πρώτα αφαιρεθεί το τριχωτό της μέρος. Δεν πετάμε μια βιοδιασπώμενη οδοντόβουρτσα στα κοινά σκουπίδια γιατί δεν πρόκειται ποτέ να διασπαστεί. Θα καταλήξει είτε σε ένα καυστήρα όπου θα καεί ή σε ένα παραδοσιακό χώρο υγειονομικής ταφής όπου θα διατηρηθεί λόγω της έλλειψης οξυγόνου ροής και μικροοργανισμών.

Επίσης, μια παλιά οδοντόβουρτσα ανακυκλώνεται χρησιμοποιώντας τη για τον καθαρισμό κοσμημάτων, μικροαντικειμένων, της μπανιέρας, αλλά και των παπουτσιών.

ΠΗΓΗ: εφημερίδα «Ελευθερία» – Ρεπορτάζ : Ζωή Παρμάκη

[onlarissa]