Οι μαθητές στην Ιαπωνία μέχρι την ηλικία των 10 δεν γράφουν εξετάσεις αλλά διδάσκονται να ζουν με αξίες.

Στην Ιαπωνία, οι μαθητές δεν δίνουν εξετάσεις μέχρι να φτάσουν στην ηλικία των 10. Μέχρι εκείνο το σημείο, κρίνεται πιο σημαντικό για τους Ιάπωνες μαθητές να μάθουν να ζουν.

Διδάσκονται πώς να ζουν. Μαθαίνουν να αναλαμβάνουν τη φροντίδα των ζώων, να σέβονται τους ανθρώπους και τη φύση. Τα παιδιά διδάσκονται αξίες όπως ο αυτοέλεγχος, η ευθύνη και η δικαιοσύνη.

Γιατί στα Ιαπωνικά σχολεία δεν προσλαμβάνουν επιστάτες;

Ένα μέρος της εκπαίδευσής τους είναι να μάθουν να κρατούν το περιβάλλον τους καθαρό. Εάν ο καθένας φροντίζει και σέβεται τον κοινόχρηστο χώρο, ο καθένας θα μπορεί να υπάρξει σε ένα αρμονικό περιβάλλον. Πιστεύεται ότι η εκμάθηση αυτής της νοοτροπίας θα διδάξει στα παιδιά το σεβασμό και την υπευθυνότητα. Θα καταλάβουν ότι ο καθαρισμός είναι ευθύνη όλων μας. Έτσι, οι μαθητές δεν τα βλέπουν αυτά σαν αγγαρεία, απλά βοηθούν ο ένας τον άλλον στην τήρηση των καθηκόντων τους.

Τα παιδιά τρώνε το μεσημεριανό τους γεύμα στο σχολείο, και ξέρουν ότι πρέπει να ρίξουν τα σκουπίδια τους στη ζώνη της ανακύκλωσης και να καθαρίσουν το τραπέζι τους πριν φύγουν. Κάθε κουτί γάλακτος συλλέγεται για ανακύκλωση. Επίσης, οι μαθητές τρώνε το μεσημεριανό τους γεύμα στην τάξη με το δάσκαλό τους, κάτι που δημιουργεί ένα στενότερο δέσιμο μεταξύ των μαθητών και των εκπαιδευτικών. Την ώρα του γεύματος, οι μαθητές οφείλουν να σερβίρουν φαγητό στους καθηγητές τους. Δεν υπάρχουν εργαζόμενοι για το γεύμα. Μόλις τελειώσει το μεσημεριανό, το καθάρισμα τους είναι τόσο άψογο, που δεν καταλαβαίνεις ότι κάποιος είχε φάει εκεί!

Δεν είναι μόνο αυτό, πολλά άλλα σχολεία καλλιεργούν τα δικά τους τρόφιμα και τα παιδιά διδάσκονται να μαγειρεύουν εύκολα και υγιεινά γεύματα. Και πάλι, δεν είναι για το φαγητό. Πρόκειται για την εκπαίδευση. Αυτή η κοινωνική προσέγγιση στην εκπαίδευση βοηθά τους μαθητές να βελτιώσουν την αυτονομία τους, την υπευθυνότητά τους, και ενθαρρύνει την ανάπτυξη μιας ισχυρής ηθικής εργασίας.

Ποια είναι τα μακροπρόθεσμα οφέλη;

Η δράση αυτή ενθαρρύνει τον αμοιβαίο σεβασμό. Διδάσκονται να διατηρούν έναν καθαρό κοινόχρηστο χώρο, και δημιουργείται μια ομάδα εργασίας για να επωφεληθούν ο ένας τον άλλον. Όπως καθαρίζουν, τα παιδιά έχουν την ευκαιρία να συνομιλήσουν με τους φίλους τους, έτσι δεν είναι μια βαρετή διαδικασία γι’ αυτά.

Στην πραγματικότητα, δεν είναι μόνο για τη δραστηριότητα του καθαρισμού. Δεν είναι η ίδια η δράση, αλλά το νόημα πίσω από την πράξη αυτή. Η ίδια αρχή θα ίσχυε αν τα παιδιά έπρεπε να βάψουν την τάξη ή να κλαδέψουν το γρασίδι. Το γεγονός είναι ότι έχουν μάθει να εργάζονται σαν ομάδα και να φροντίζουν το περιβάλλον τους. Όταν μεγαλώσουν, τα παιδιά αυτά θα συνεχίσουν να σέβονται και να αναλαμβάνουν τη φροντίδα του χώρου τους. Ποτέ δεν θα ξεχάσουν αυτήν την καλή συνήθεια. Ο καθαρισμός είναι απλά ένα εργαλείο για να τους διδάξει μια συνήθεια.

Όπως δήλωσε ο Michael Auslin, ένας πρώην καθηγητής Αγγλικών στην Ιαπωνία “Το σχολείο δεν είναι μόνο για να τους μαθαίνει γράμματα, είναι για να τους μάθει πώς να γίνουν μέλη της κοινωνίας και πώς να αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους”. Ο σκοπός του δημόσιου σχολείου είναι να τους προσφέρει γενικές γνώσεις και να τους δώσει ουσιαστικά εφόδια για τη ζωή.

Τι μπορούν οι γονείς να μάθουν από αυτή την ιστορία;

Τα παιδιά πρέπει να εκπαιδευτούν. Η εκπαίδευση δεν είναι μόνο ένα μέσο για την ανάπτυξη της νοημοσύνης τους, αλλά τα βοηθάει να γίνουν σωστά και χρήσιμα άτομα. Να γίνουν άνθρωποι που νοιάζονται για τους άλλους ανθρώπους και τη φύση. Το σχολείο είναι μια σημαντική περίοδος στη ζωή των παιδιών μας. Στο σχολείο μαθαίνουν νέες δεξιότητες, συνήθειες και εμπειρίες, οι οποίες θα τους συντροφεύουν σε όλη τους τη ζωή.

Ως γονείς, θα πρέπει να αξιολογήσουμε τη μέθοδο αυτή στην εκπαίδευση των παιδιών μας. Πρέπει να καταλάβουμε ότι τα παιδιά οφείλουν να μάθουν να σέβονται και να είναι υπεύθυνα. Δεν πρόκειται να γίνουν σωστοί άνθρωποι μόνο από τις εγκυκλοπαιδικές τους γνώσεις. Μπορεί να μη μας αρέσει να βλέπουμε τα παιδιά μας να καθαρίζουν και να πλένουν, και σίγουρα έχουμε κάνει πολλά όνειρα γι’ αυτά. Αλλά να θυμάστε ότι δεν είναι η πράξη, αλλά το τελικό αποτέλεσμα που μετράει.

διαφορετικό