Η ανοιχτή επιστολή μιας μάνας σε όλους τους ιδιοκτήτες σκύλων που αποκαλούν τους εαυτούς τους γονείς.

Κατ’ αρχάς, επιτρέψτε μου να πω το εξής: είμαι ένας λάτρης των ζώων.

Δεν έχω κατοικίδιο αυτή τη στιγμή, αλλά είχα στο παρελθόν, και είναι πραγματικά ό,τι καλύτερο. Αγαπώ τα χαριτωμένα κουταβάκια και πιστεύω πως παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην ψυχολογία των παιδιών που μεγαλώνουν μαζί τους.

Πραγματικά ανυπομονώ να δώσω στην κόρη μου αυτή την εμπειρία.

Τα “γούνινα μωρά” δεν είναι απλά ένα αντικείμενο. Τα σκυλιά, προσελκύουν τους περισσότερους γονείς, οι οποίοι τα παίρνουν στο σπίτι τους και τα φροντίζουν όσο αυτά είναι μικρά κι αξιαγάπητα. Βλέπουμε, επίσης, στην τηλεόραση, τους διάσημους να χωρίζουν και να τσακώνονται για το ποιος θα πάρει το σκυλί- είναι παράλογο, αλλά τουλάχιστον ελαχιστοποιεί το πραγματικό τραύμα που συμβαίνει όταν χωρίζουν οι οικογένειες και βρίσκονται τα παιδιά στη μέση.

Οι άνθρωποι έχουν την κυριαρχία του κόσμου. Ας μην ξεχνάμε ότι τα ζώα θα παραμείνουν πιστά ανεξάρτητα, από το τι λένε ή τι κάνουν οι ιδιοκτήτες τους. Το ίδιο δεν ισχύει βέβαια και για τα παιδιά. Η συμπεριφορά, οι ανάγκες και οι προσδοκίες των ζώων δεν αλλάζουν.

Οι περισσότεροι ιδιοκτήτες κατοικιδίων γνωρίζουν πως το να έχεις ένα κατοικίδιο υπό την προστασία σου δεν είναι ακριβώς το ίδιο με το να είσαι γονιός. Σαν γονιός προσωπικά θα έλεγα ότι δεν τίθεται καν θέμα σύγκρισης. Kι όταν κάποιοι δηλώνουν πως συμπάσχουν με ανθρώπους που έχουν παιδιά σαν γονείς κάποιου κατοικιδίου, θα έλεγα πως αυτό είναι κάπως γελοίο. Αν για παράδειγμα ζητούσα από ένα γείτονα να βγάλει για βόλτα το 5χρονο παιδί μου επειδή είμαι στη δουλειά, σίγουρα το μεσημέρι θα με περίμενε στο σπίτι η κοινωνική λειτουργός.

Μέρος του προβλήματος φαίνεται να οφείλεται στην γενικότερη έννοια της οικογένειας. Η αγάπη έχει τόσες πολλές μορφές και αξίες, αλλά οι ιδιοκτήτες ζώων που αυτοαποκαλούνται γονείς, ευτελίζουν την ισόβια δέσμευση που αποτελεί η ανατροφή των παιδιών. Πιστεύω πως αν πρόκειται να αποκτήσετε κατοικίδιο, θα πρέπει να το αγαπάτε άνευ όρων και να του προσφέρετε την ίδια αφοσίωση μ’ αυτή που σας δείχνει εκείνο, αλλά όσο κι αν θέλω να αποκαλέσω τον εαυτό μου γονιό, δεν μπορώ, ούτε κάποιος που έχει ήδη παιδιά θα μπορούσε να το πει.

Για να προσδιορίσουμε το θέμα (είναι απαραίτητο), αυτά είναι τα 15 πράγματα που είναι εντελώς διαφορετικά απ’ το να είσαι γονιός και ιδιοκτήτης ζώων. Έτσι, θα ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα μια για πάντα.

1. Η κόρη μου είναι ενός έτους, όχι εφτά. Δεν πρόκειται να γίνει ένα γλυκό, κουφό κορίτσι στα 13 της.

2. Σίγουρα, τα λουριά έχουν υιοθετηθεί από τους γονείς. Εγώ, βέβαια, δεν είμαι γι’ αυτά. Ούτε μπορώ να αφήσω το παιδί μου δεμένο έξω από ένα κατάστημα μέχρι να τελειώσω τη δουλειά μου (παρόλο που θα το ήθελα μερικές φορές).

3. Δεν μπορώ να πάω κάπου την κόρη μου να την κάνουν μπάνιο, αλλά και να μπορούσα, δεν θα το έκανα γιατί δεν το θεωρώ ασφαλές.

4. Ούτε μπορώ να την αφήσω στην αυλή. Και σίγουρα δεν μπορώ να την αφήσω στο σπίτι με ένα μπολ νερό και φαγητό, και να φύγω. Και δεν υπάρχει η επιλογή να την αφήσω σε ένα ξενοδοχείο παιδιών να την ταΐζουν μέχρι να γυρίσω από τις διακοπές.

5. Δεν μπορώ να δημοσιεύσω στο Facebook μία φωτογραφία της που να περιγράφει όλα τα θετικά χαρακτηριστικά της, και μία διαφήμιση που να γράφει ότι ψάχνει καινούργιο σπίτι επειδή δεν “ταιριάζει” με το καινούριο μου διαμέρισμα.

6. Δεν μπορώ να την αφήσω επ’ αόριστον στη γιαγιά.

7. Δεν μπορώ να βάλω το κλουβί της κάτω από το μπροστινό κάθισμα του αεροπλάνου.

8. Δεν μπορώ να τη βάλω να ζευγαρώσει και να πουλήσω τους απογόνους της για ψίχουλα.

9. Ρούχα, παπούτσια, εσώρουχα, κάλτσες και τόσα άλλα είναι απαραίτητα όταν είσαι γονέας ενός παιδιού.

10. Τα πρότυπα και οι αξίες που οφείλουμε να μεταδώσουμε στα παιδιά μας.

11. Να διαπραγματεύεσαι με άλλους γονείς δεν είναι σαν να βγαίνεις βόλτα με φίλους στο κοντινό πάρκο για σκύλους.

12. Εφηβεία. Δεν χρειάζεται να πω τίποτα άλλο.

13. Τα υπέρογκα ποσά που καλούνται οι γονείς να πληρώσουν για σπουδές.

14. Θα γίνω κάποια στιγμή γιαγιά. Και θα συνεχίσω να την συμβουλεύω και να τη στηρίζω. Και σίγουρα θα το εκτιμήσει.

15. Και τέλος, θα με φροντίσει εκείνη όταν θα το έχω εγώ ανάγκη.

Κανένας άλλος που έχει απηυδήσει με τους ιδιοκτήτες ζώων που καλούν τους εαυτούς τους γονείς;

διαφορετικό