Οι 60 πιο συγκλονιστικές φωτογραφίες που έχουν τραβηχτεί ποτέ

Χαρά, λύπη, πόνος, αγωνία, αγάπη, οδυρμός και όλα τα συναισθήματα αποτυπωμένα σε εξήντα φωτογραφίες που σίγουρα θα σας συγκινήσουν.

Κόσοβο, πόλεμος. Ο μπαμπάς περνάει το μωρό στους παππούδες του μέσα από τα συρματοπλέγματα. Η καινούργια ζωή σε ένα περιβάλλον γεμάτο θάνατ

Η Clara Gantt περίμενε πάνω από εξήντα χρόνια για να ανταμώσει με τον άνδρα της, ο οποίος ήταν αγνοούμενος από τον πόλεμο της Κορέας. Δάκρυα και σπαραγμός τη στιγμή που αντικρίζει το φέρετρό του, βάζοντας παράλληλα το οριστικό σημείο στίξης στην αναμονή της, Andrew Renneisen. 

Έντρομοι οι επιβάτες ενός λεωφορείου στην Κίνα προσπαθούν να σώσουν μια κοπέλα που μόλις έκοψε τις φλέβες της

Μια δεκάχρονη κοπέλα από την Υεμένη, χαίρεται την ελευθερία της, αμέσως μετά την ανακοίνωση του διαζυγίου της από τον σύζυγό της. Ο παραλογισμός σε όλο το μεγαλείο του, Stephanie Sinclair.

Μετά από μια εγχείρηση καρδιάς η οποία κράτησε πάνω από 23 ώρες, ο γιατρός Religa εξουθενωμένος ποζάρει, την ίδια στιγμή που η βοηθός του κοιμάται στη γωνία. Όλα αυτά το 1987 από τον φακό του J. Steinferld για το National Geographic.

Ο ασθενής επέζησε και καμαρώνει στον φακό, κρατώντας την φωτογραφία του από το τέλος της εγχείρησης καρδιάς στην οποία είχε υποβληθεί, η οποία είχε κρατήσει πάνω από 23 ώρες.

Τα παιδιά είναι πάντα πιο ανοιχτά στο να γνωρίσουν και να αγγίξουν το διαφορετικό. Όπως αυτό το αγόρι που ακουμπάει τα καρφιά που διακοσμούν το perfecto ενός punk.

Τι είναι αυτό που κάποιους τους κάνει σούπερ επιτυχημένους, διάσημους και πλούσιους και κάποιους άλλους άνεργους και φτωχούς; Τι θα γινόταν αν όλα ξαφνικά άλλαζαν; Julia Noni.

Μελαγχολία και θλίψη στα βαμμένα μάτια ενός μωρού που έχει δει και σίγουρα θα δει ακόμα περισσότερα στη ζωή του, Wakil Kohsar.

Κορίτσια από την Τεχεράνη μαθαίνουν να ισορροπούν σε μια σανίδα. Οι μοναδικές skaters της πόλης, Humans of Tehran.

100.000 χιλιάδες μοναχοί προσεύχονται μαζί για έναν καλύτερο κόσμο, Luke Duggleby.

Όπως η μαμά, η γιαγιά, οι αδερφές και όλες οι γυναίκες της περιοχής της, εκπαιδεύεται από μικρή, με τη βοήθεια μιας γάτας στο πως θα γίνει μητέρα, Sam Grandgeorge.

Το παιδί ενός μέλους της Κου Κλουξ Κλαν παρατηρεί την αντανάκλασή του σε έναν Αφροαμερικάνο αστυνομικό κατά τη διάρκεια μιας διαμαρτυρίας το 1992. Και οι αιώνιοι αντίπαλοι έρχονται τόσο κοντά όσο ποτέ άλλοτε, Todd Robertson.

Τα μωρά δεν βλέπουν καμία διαφορά, γιατί λειτουργούν μόνο με την καρδιά και το συναίσθημα. Μακάρι να ήταν έτσι και οι μεγάλοι, Patricia Willock.

Η τόλμη του να διεκδικείς αυτά που σου ανήκουν, σε κάνει μεγάλο και ικανό να τα βάλεις με δεκάδες αστυνομικούς, Huffington Post.

Η μουσική ενώνει τους ανθρώπους με τα ζώα.

Άνδρας διαδηλωτής στην πλατεία Tiananmen στην Beijing, 1989, Stuart Franklin.

Ένα αγόρι τρέχει κρατώντας μια τεράστια φραντζόλα, το πιο ωραίο και πολύτιμο τρόπαιό του σε μια εποχής απόλυτης εξαθλίωσης. Ναι, το πεινάω είναι το πιο δυνατό ρήμα όχι μόνο της Ελληνικής γλώσσας αλλά και όλων όσων μιλιούνται πάνω στον Πλανήτη, Willy Ronis.

Τα μεγάλα, γεμάτα ευγνωμοσύνη μάτια του αντικρίζουν τον φακό. Η ζωή για κάποιους, όπως αυτό το αγόρι από την Αιθιοπία, είναι πολυτέλεια, μια και πρέπει να την διεκδικεί. Παρόλα αυτά δεν το βάζει με τίποτα κάτω, ένας στρατιώτης της καθημερινότητας, Eric Lafforgue.

Η νύφη γελάει, ο γαμπρός κλαίει. Ένα κοινό γεγονός, ο γάμος του, και ο διαφορετικός τρόπος που ο καθένας τους δείχνει τη χαρά του, Jeff Bailey.

Τα χαμογελαστή μικρά κορίτσια κάνουν μπαλέτο στη μοναδική σχολή που υπάρχει στην περιοχή τους. Μια ευκαιρία να αναβαθμίσουν την ποιότητα της ζωής τους, Caroline Joan Peixoto, City Arts.

Ένα μικρό κορίτσι, στολισμένο με άνθη κερασιάς, ξεχνάει τη ζωή του -όχι από επιλογή του- και αφιερώνεται στο να μάθει την τέχνη της γκέισας, Itsuo Inouye. 

Ακόμα και στο πιο βαθύ σκοτάδι, υπάρχει πάντα κάτι που σου δείχνει το δρόμο, Daniel Becerril.

Η μητρότητα είναι ένα από τα μεγαλύτερα, Daniel Becerril. 

O πυροσβέστης Donald Spindler βγάζει ζωντανή την 6χρονη Aaliyah Frazier από φωτιά στην Ινδιάνα,Evansville Courier & Press.

Κάποιες φορές ο έρωτας κρατάει για πάντα, Facebook.

Για να έρθει, πρέπει κάποιες φορές το χτες να καεί,BBC.

Όπως οι νότες, έτσι και οι ψυχές της γάτας. Συνδετικός τους κρίκος ένα αγόρι και η φλογέρα του, Vladimir Zotov.

O οδηγός του μεγάλου λεωφορείου, ύστερα από προσταγή του τροχονόμου, πατάει φρένο, αφήνοντας τον οδηγό του μικρού λεωφορείου να διασχίσει το δρόμο. Κάποιες φορές σημασία δεν έχει το μέγεθος, αλλά η θέληση και η καρδιά, Notman Photographics Archives.

Δυο κορμιά κινούνται στον ίδιο ρυθμό. Η μουσική μας ενώνει και μας κάνει καλύτερους ανθρώπους.

Ο φακός του Hamid Sardar απαθανατίζει μια εργάτρια στο Νεπάλ.

H μητέρα καμαρώνει για την κόρης. Μια σχέση ανεπανάληπτη, Alex Elle.

Η ελευθερία για κάποιους ανθρώπους δεν είναι δεδομένη. Αντίθετα για να την αποκτήσουν πρέπει να πληρώσουν ακριβά. Όπως αυτό το αγόρι που μετράει τις πληγές από τα βασανιστήρια, τη στιγμή που φεύγει από ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης,James Nacthwey.

Η φαντασία μεγαλουργεί όταν δεν υπάρχουν τα μέσα. Η έλλειψη καροτσιού έκανε αυτή τη μητέρα να σκαρφιστεί τον τρόπο για να μεταφέρει παντού το παιδί της. Τώρα πια έχει γίνει μόδα σε όλες τις ανεπτυγμένες – είτε είναι είτε θέλουν να το πιστεύουν- χώρες, Carlo Meoni.

Ένας δημοσιογράφος τρέχει, κρατώντας στα χέρια του ένα μωρό, το οποίο κατάφερε να σώσει κατά τη διάρκεια του Παγκόσμιου Πολέμου το 1936, Horace Abrahams.

Η αγάπη, η στοργή και η φροντίδα, μπορούν να κάνουν ακόμα και μια τίγρη να παραδοθεί άνευ όρων σε έναν άνθρωπο. Απόδειξη η φωτογραφία τουWojtek Kalka.

H Anna Fisher, στο εξώφυλλο του περιοδικού Life το 1985, η πρώτη γυναίκα μητέρα στο διάστημα.

Η πιο ειλικρινής πράξη που δεν κρύβει καμία ιδιοτέλεια. Ειδικά όταν συμφωνούν και τα μάτια,mellowmonk on Reddit.

Η Τhania Sayne ακουμπάει στον τάφο του συζύγου τους, μια μέρα πριν την επέτειο γάμου τους, στις 16 Οκτωβρίου του 2013, Manuel Balce Ceneta.

O ένας αδερφός ζει στη Βόρεια Κορέα, ο άλλος στη Νότια. Είχαν όμως την τύχη μετά από χρόνια να συναντηθούν ξανά, όταν άνοιξαν τα σύνορα, έστω και για λίγο. Δάκρυα χαράς αλλά και λύπης, γιατί αυτό το αντίο, ίσως να είναι παντοτινό.

Η πόλη πλημμύρισε. Το αγόρι εγκαταλείπει το σπίτι του, παίρνοντας μαζί του τον πιο αγαπημένο φίλο του, το σκύλο. Μαζί θα επιβιώσουν καλύτερα,theatlantic.com. 

Κάποια κορίτσια βιάζονται τόσο να μεγαλώσουν,Sally Mann.

Όσα ο πόλεμος χωρίζει, τα καλύπτει η ανθρωπιά. Ένα μικρό κοριτσάκι από το Αφγανιστάν κρατάει από το χέρι μια Αμερικάνα στρατιωτικό, Soldier Scott68 on Reddit. 

Οι σφαίρες γαζώνουν και οι βόμβες πέφτουν συνεχώς στον πόλεμο της Κορέας, όμως ο στρατιώτης, ακριβώς δίπλα στον θάνατο, δίνει ζωή σε ένα γατάκι.

H 17χρονη Jan Rose Kasmir, αψηφάει τους κινδύνους, πλησιάζει θαρραλέα και προσφέρει ένα λουλούδι στους στρατιώτες, αρκετά χρόνια πριν και συγκεκριμένα το 1967, Marc Riboud.

Η Nancy Dinovo κλαίει καθώς παίζει μουσική σε εκκλησία στο Βανκούβερ για τα θύματα της 11ης Σεπτεμβρίου, Christopher J. Morris.

Τα συναισθήματα που προκαλεί σε ένα παιδί με κινητικά προβλήματα μια από τις μεγαλύτερες τέχνης. Αναφερόμαστε φυσικά στη μουσική, National Geographic.

H μόδα είναι μια υπόθεση που συγκινεί όλες τις γυναίκες. Απόδειξη η γυναίκα αυτή που μαθαίνει έναν καινούργιο και τελείως διαφορετικό κόσμο γεμάτα ρούχα υψηλής ραπτικής, Eric Lafforgue.

Ένας έφηβος φουσκωμένος με θάρρος ουρλιάζει μπροστά από Άγγλους στρατιώτης, στην Ιρλανδία. Τα όπλα όμως δεν συγκινούνται, Eric Lafforgue.

O Robert L. Stirm επιστρέφει στην οικογένειά του, αμέσως μετά τον πόλεμο του Βιεντάμ. Οι μνήμες όμως από τη φυλάκισή του θα δεν θα φύγουν ποτέ,National Geographic.

Το Χάος που επικρατεί μετά από μια διαδήλωση έχει το δικό του soundtrack. Διαδηλωτής παίζει μουσική, ενώ οι αστυνομικοί στο βάθος τον παρακολουθούν ακινητοποιημένοι, The Do Art Foundation.

Μικροί και μεγάλοι υποστηρικτές του gay γάμου -ίσα δικαιώματα ανεξάρτητα από τις σεξουαλικότητα- στην Minnesota, Denver Post.

Χαρούμενες Ινδές ντυμένες σε εκτυφλωτικά χρώματα, ποζάρουν δίπλα στον Γάγγη ποταμό, Vincent Kessler.

Σε ένα τζαμί, ένα μωρό μιμείται την κίνηση των μεγάλων στην προσπάθειά τους να επικοινωνήσουν με τον Μωάμεθ,  Vincent Kessler.

Γυναίκες από την φυλή των Παπούα στη Νέα Γουινέα, κατά τη διάρκεια τελετής, Eric Lafforgue.

Ένα χάδι στο πρόσωπο κρύβει όλα όσα θέλει να πει στην αγαπημένη του. Το τρένο φεύγει, εκείνος όμως θα είναι πάντα εκεί και θα την περιμένει.

Τα παράσημά του συμβολίζουν τον ηρωισμό που έδειξε στη μάχη. Από τα μάτια του όμως δεν θα φύγει ποτέ η σκιά του πολέμου. Ένα λουλούδι φόρος τιμής σε όσους έπεσαν από το όπλο του, Phil Marion.

Μια ελεύθερη πεταλούδα κι ένας στρατιώτης. Παρατάει το όπλο του και της προσφέρει το χέρι του. Ακόμα και το σκληρό πρόσωπο του πολέμου έχει ευαισθησίες. Ναι, υπάρχει ελπίδα, Phil Marion.

Το τατουάζ του στρατιώτη Kyle Hockenberry, Θα θυσιαστώ γι’ αυτούς που αγαπώ, αποδεικνύεται προφητικό, Laura Rauch.

Σε κάποιες χώρες οι άνθρωποι προτιμούν να ζωγραφίζουν παρά να μιλάνε, Steve McCurry.

Πηγή