Επτά στους δέκα γονείς στην Ελλάδα «διδάσκουν» δέρνοντας πιστεύοντας ότι το ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο

Δεν βγήκε από τον Παράδεισο, αντίθετα είναι το εισιτήριο για την κόλαση στη ζωή των μικρών και μεγαλύτερων παιδιών. Και δεν είναι σπάνιο, αντίθετα το χέρι σηκώνεται πολύ συχνά πάνω στα παιδιά «χτυπώντας» πρώτα την προσωπικότητα και την ψυχική τους ισορροπία. Και δυστυχώς συμβαίνει σε όλες τις χώρες της Ευρώπης (με φωτεινή εξαίρεση τη Σουηδία) τόσο που υπάρχει και μέρα – κάθε 30 Απριλίου – αφιερωμένη παγκοσμίως κατά της σωματικής τιμωρίας των παιδιών.

Βεβαίως τα παιδιά έχουν μια τρομερή ικανότητα να σπρώχνουν πολλές φορές τους γονείς τους στα όρια, χωρίς βέβαια να το θέλουν.Όμως υπάρχουν καλοί λόγοι για τους οποίους θα πρέπει να αποφεύγετε να χρησιμοποιείτε το ξύλο ως μέρος πειθαρχίας στο σπίτι.

Γιατί:

Δεν έχει κανένα αποτέλεσμα: Σύμφωνα με έρευνες τα παιδιά ηλικίας 7 ετών που έφαγαν ξύλο δεν τα αποτρέπει από το να δημιουργήσουν φασαρίες στα 17 τους. Επίσης, έχουν τις λιγότερες πιθανότητες να μην υπακούσουν στις οδηγίες σας. Επίσης αποτελεί ένα διπλό μήνυμα για τα παιδιά: αυτοί που το αγαπάνε του προκαλούν πόνο και φόβο. Αυτό τους προκαλεί σύγχυση.

Δίνει το κακό παράδειγμα: Αν το ξύλο είναι αυτό που πιστεύετε ότι χρειάζεται το παιδί σας όταν είστε θυμωμένοι μαζί του, τότε γιατί να μην πιστεύει το ίδιο και για σας όταν εκείνο είναι θυμωμένο μαζί σας; Το μόνο που καταφέρνει η επιθετικότητα είναι να προκαλεί επιθετικότητα και να δίνει ένα κακό παράδειγμα, το οποίο το παιδί πιθανότατα θα ακολουθήσει.

Είναι επικίνδυνο: Τις περισσότερες φορές το ξύλο δίνεται για να υπενθυμίσουν οι γονείς στο παιδί ποιος κάνει κουμάντο στο σπίτι. Όμως μπορεί να χτυπήσετε το παιδί σας κατά λάθος πολύ δυνατά και σημεία που δεν πρέπει. Επίσης ένα χαστούκι ή ένα δυνατό χτύπημα δημιουργεί στο παιδί το αίσθημα της απόρριψης και του φόβου. Η τακτική της σωματικής τιμωρίας δημιουργεί ψυχικά τραύματα στο παιδί και στη μετέπειτα ζωή του.

Σας κάνει να αισθάνεστε άσχημα: Αν έχετε χτυπήσει το παιδί σας σίγουρα τις περισσότερες φορές θα είχατε τύψεις μετά. Εξάλλου κανένας γονιός δεν θέλει να τον κοιτάζει το παιδί του με φόβο στα μάτια.

Αν θέλετε να ασκήσετε πειθαρχία υπάρχουν πιο αποτελεσματικοί τρόποι, όπως:

Εξηγήστε στο παιδί γιατί οι κανόνες είναι σημαντικοί. Υπάρχουν πολλές πιθανότητες να ακολουθήσει τους κανόνες αν μπορεί να τους καταλάβει.

Δώστε έμφαση στο ότι οι κανόνες θα το ωφελήσουν. Ο κανόνας για παράδειγμα ότι πρέπει να πάει για ύπνο θα το βοηθήσει την επόμενη να έχει ενέργεια και δύναμη για να παίξει.

Τηρήστε τους κανόνες. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Αν έχετε βάλει όρια σιγουρευτείτε ότι το παιδί σας τα σέβεται στις περισσότερες περιπτώσεις (π.χ. την ώρα του ύπνου). Τα παιδιά χρειάζεται να ζουν με σταθερές αξίες και συγκεκριμένα όρια. Αυτά τα δύο στοιχεία τους παρέχουν ασφάλεια. Θα ήταν εξωπραγματικό αν πούμε ότι τα παιδιά δεν θα τολμήσουν να ξεφύγουν από αυτά τα όρια. Γι? αυτό θα πρέπει να κρατήσετε σταθερά τα όρια λέγοντας “όχι”, αλλά το “όχι” να είναι θετικό. Δηλαδή να τονίζετε στα παιδιά τι μπορούν να κάνουν και όχι τι δεν μπορούν να κάνουν.

Πάρτε μέτρα αν παραβιάζει τακτικά τους κανόνες. Αν το έχετε προειδοποιήσει ότι θα του αφαιρέσετε κάποια προνόμια (π.χ. με το να μην του δώσετε κάτι που θέλει όπως μία βόλτα στο πάρκο) τότε κρατήστε τον λόγο σας. Οι χωρίς αντίκρισμα απειλές του διδάσκουν μόνον ότι δεν εννοείται όσα λέτε.

Χρησιμοποιήστε μικρές ανταμοιβές και επαίνους για να ενθαρρύνετε την καλή συμπεριφορά. Είναι μια αποτελεσματική τακτική φροντίστε ωστόσο οι ανταμοιβές όπως και οι τιμωρίες να δίνονται τη σωστή στιγμή. Θα είναι και τα δύο αποτελεσματικά όταν δίνονται αμέσως παρά όταν περάσουν δυο ώρες από το συμβάν.

Μην προσπαθήσετε να εκβιάσετε την καλή συμπεριφορά του. Είστε πιο μεγάλοι από αυτό και μπορείτε να το φοβίσετε. Η επίδραση όμως κρατάει λίγα λεπτά μοναχά και το παιδί θα ξανακάνει τα ίδια μόλις του γυρίσετε την πλάτη.

[psixologikosfaros]