Έλαβε ένα email από την ερωμένη του άντρα της, αλλά η απάντηση της ήταν αυτή ακριβώς που έπρεπε.

Άντρες και γυναίκες μπορούν να βρουν χιλιάδες τρόπους να δικαιολογήσουν την απιστία στο άλλο τους μισό. Αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα λάθος που μπορεί να κοστίσει την εμπιστοσύνη του άλλου, ίσως και για πάντα.

Η Carlie Maree είναι μια συγγραφέας που δεν δίστασε να μοιραστεί την δυσάρεστη εμπειρία της με τους αναγνώστες του blog της όταν έλαβε ένα γράμμα από την ερωμένη του συζύγου της. Μπορεί να μην απάντησε ποτέ στο γράμμα εκείνο, το οποίο της εξέθετε αναλυτικά το χρονικό του παράνομου δεσμού που διατηρούσε ο άντρας της.

Μάλιστα, δεν αναφέρεται στο συμβάν με πικρία, αλλά κοιτώντας μπροστά σε ένα πιο ευοίωνο μέλλον, διδάσκοντάς μας να βρούμε τη δύναμη σε αντίστοιχες περιστάσεις.

Ένα χρόνο αφότου παρέλαβε εκείνο το γράμμα, αποφάσισε να απαντήσει στην ερωμένη του άντρα της.

Εκείνο το γράμμα άλλαξε τις ζωές όλων όσοι σχετίζονταν με την οικογένεια, συμπεριλαμβανομένων της ίδιας της συγγραφέως, του συζύγου, της κόρης και της υπόλοιπης οικογένειας, όπως ανέφερε στο blog της.

Ήταν τόσες οι λεπτομέρειες μέσα σε εκείνο το γράμμα που η απατημένη σύζυγος αναρωτήθηκε για το λόγο.

“Πολύ συχνά αναρωτιέμαι τί ακριβώς πέρναγε από το μυαλό σου την ώρα που μου έγραφες το γράμμα, σε τί ποσοστό ένιωθες την εκδίκηση μέσα σου για τον άντρα μου που ράγισε την καρδιά σου, και κατά πόσο ήθελες να είσαι εντάξει απέναντί μου πληροφορώντας με για όλα αυτά.”

Εκείνη η γυναίκα ήξερε ακριβώς τι έπρεπε να πει και με ποιον τρόπο.

Ήταν ό,τι πιο δυσβάσταχτο μπορούσε να ζήσει μια σύζυγος η ανάγνωση εκείνου του γράμματος.

Και φαινόταν πως εκείνη η γυναίκα ήξερε πολλά για την Carlee.

“Αναρωτιέμαι πόσα ακόμα ξέρεις για μένα. Με ψάχνεις στο διαδίκτυο, διαβάζεις τη σελίδα μου, βλέπεις τις εικόνες μου. Μήπως ήξερες και ότι θα ήμουν στη δουλειά την ώρα που έλαβα εκείνο το γράμμα με τίτλο –Ο σύζυγός σου-;”, γράφει σε β ενικό η Carlee, απευθυνόμενη στην ερωμένη.

Στο παρελθόν η σύζυγος είχε ρωτήσει τον άντρα της αν την απατούσε, αλλά εκείνος είχε αρνηθεί κι έτσι δεν της ξαναπέρασε ποτέ από το μυαλό.

Άλλωστε, όλα τα ζευγάρια περνάνε τις κρίσεις τους, γιατί όχι κι εκείνοι;

Ταξίδευε πολύ, ήταν απασχολημένος με τη δουλειά.

Ο καθένας ήταν συγκεντρωμένος με τη δουλειά του και ήταν λογικό τα πράγματα να μην έχουν τον πρώτο ενθουσιασμό της σχέσης.

Η κόρη τους ήταν 6 μηνών και τη λάτρευαν.

“Σίγουρα τα πράγματα ήταν δύσκολα και δεν είχαμε τη σχέση που είχαμε παλιά, αλλά όταν τον είχα ανάγκη ήθελα τη στήριξή του,” εξηγεί στο δικό της γράμμα.

Η Carlee είναι σίγουρη πως ο σύζυγός της δεν θα είχε ξεστρατίσει αν εκείνη η γυναίκα είχε κάνει την εμφάνισή της κάποια άλλη στιγμή στη ζωή τους.

Δεν ψάχνει όμως να ρίξει ευθύνες και αποδέχεται την τροπή που πήρε η κατάσταση.

Κατά κάποιο τρόπο, νιώθει οίκτο για την άλλη γυναίκα. Έμενε σε μια μικρή πόλη και έτυχε ο άντρας της να την προσέξει.

“Ένας όμορφος άντρας μπαίνει ένα βράδυ στο μπαρ σου. Είναι αστείος, γοητευτικός, είναι ο άντρας μου,” λέει η Carlee. Καταλαβαίνει εξίσου και την κατάσταση του άντρα της εκείνη τη στιγμή στην άλλη μεριά του μπαρ.

“Φαντάζομαι πώς τον ερωτεύθηκες. Θα ερχόταν κάθε βράδυ και θα σου έλεγε πόσο δύσκολο είναι να έχεις ένα μωρό στο σπίτι, πόσο δύσκολο είναι να μην έχεις πια τόση προσοχή στραμμένη πάνω σου.”

Κι έτσι εκείνη η γυναίκα έγινε ένα ώμος για τον άντρα της για να κλάψει.

Η συγγραφέας νιώθει ότι ο άντρας της αναζητούσε την ίδια όπως ήταν 10 χρόνια πριν.

Κατά ειρωνικό τρόπο, οι δυο γυναίκες μοιράζονταν κοινά χαρακτηριστικά. Η Carlee ήταν μια όμορφη ξανθιά με κοντή φούστα που διασκέδαζε ξέγνοιαστη. Αλλά δεν ήταν πια αφού κουβαλούσε το μωρό του.

«Δέκα χρόνια μετά ήμουν μια μέλλουσα μαμά με φαρδιά ρούχα κι ένα άρρωστο μωρό που με άφηνε ξάγρυπνη και με σακούλες κάτω από τα μάτια.»

Η Carlee μπορεί να ένιωθε ίδια, αλλά έπρεπε να προσαρμοστεί στις αλλαγές που είχαν έρθει στις ζωές τους. Υποτίθεται ότι εκείνος θα έπρεπε να λατρεύει εκείνες τις αλλαγές όπως και την ίδια.

Περιέργως, η Carlee χαίρεται που ο άντρας της είχε βρει έναν άνθρωπο να του συμπαρασταθεί σε εκείνη τη δύσκολη στιγμή που η ίδια είχε να αντιπαλέψει με τις αλλαγές στη ζωή τους.

“Με κάποιο τρόπο χαίρομαι για εκείνον. Ένιωθα τύψεις για τα βράδια που κοιμόταν σε ξενοδοχεία, μακριά από την οικογένειά του. Αλλά δεν ήταν μόνος. Ήταν μαζί σου. Πέρασε τα γενέθλιά του μαζί σου,” λέει στην ερωμένη του.

“Τον αγαπώ αρκετά ώστε να χαίρομαι που βρήκε αγάπη εκείνη τη δύσκολη περίοδο, απλά δεν περίμενα ότι θα την έψαχνε αλλού εκτός από μένα,” συνεχίζει.

“Όπως συνηθίζεται πίστεψες ότι θα με άφηνε για χάρη σου αλλά δεν το έκανε. Σε απογοήτευσε. Η κόρη μας μεγάλωσε, σταμάτησε να θηλάζει, άρχισε να κοιμάται κανονικά. Άρχισε κι εκείνος μετά να με βλέπει σαν την γυναίκα που είχε ερωτευθεί χρόνια πριν και ήθελε να κάνει τα πράγματα καλύτερα. Μάλλον αυτό σε πλήγωσε. Είχες μια επιλογή. Να τον αφήσεις να προχωρήσει και να σώσει το γάμο του ή να του πάρεις όλα όσα είχε. Διάλεξες το δεύτερο.”

Η Carlee και ο άντρας της προσπάθησαν να σώσουν το γάμο τους και να ξεχάσουν την προδοσία. Αλλά δεν μπόρεσαν.

“Είχα αλλάξει. Έφταιγαν εκείνες οι μικρές λεπτομέρειες. Τα λόγια και οι εικόνες που κόλλησαν στο μυαλό μου. Νομίζω το ήξερες ότι θα γινόταν αυτό.”

Παρότι ο γάμος της απέτυχε, η συγγραφέας δεν το βλέπει σαν αποτυχία.

Κλείνει το γράμμα της στην ερωμένη λέγοντας: “Κι οι δυο είμαστε τώρα καλά. Κι εκείνος και εγώ. Βασικά, είμαστε πιο κοντά από ποτέ. Μάθαμε πολλά ο ένας για τον άλλον μέσα από όλη τη διαδικασία. Παρότι προχωρήσαμε και οι δυο, ακόμα νιώθουμε αγάπη και σεβασμό, με αποτέλεσμα το κοριτσάκι μας να είναι ευτυχισμένο. Κανένας δεν πρόκειται να μας το πάρει αυτό. Εύχομαι να προχώρησες κι εσύ στη ζωή σου. Ελπίζω να έμαθες από αυτή την κατάσταση ότι ίσως κάποτε μπορέσεις κι εσύ να κάνεις ειρήνη με τον εαυτό σου, όπως έκανα κι εγώ.”

διαφορετικό