Έχασε τα χέρια του όταν ήταν παιδί, όλα τα πανεπιστήμια τον απέρριψαν αλλά δεν εγκατέλειψε το όνειρο του και έγινε διάσημος καλλιτέχνης

Μπορεί να έχασε και τα δυο του χέρια από ηλεκτροπληξία στην ηλικία 14 ετών, όμως αυτό δεν στάθηκε εμπόδιο στη ζωή του. Αυτή είναι η ιστορία επιτυχίας ενός μαχητή που στάθηκε στα πόδια του μετά από μια τέτοια τραγωδία, αποδεικνύοντας ότι οι θαρραλέοι άνθρωποι δεν σταματούν ποτέ να πιστεύουν στον εαυτό τους.

Είναι η ιστορία επιτυχίας ενός αγοριού που ονομάζεται Dhaval Khatri και έχασε και τα δύο χέρια του στα 14 του χρόνια από ηλεκτροπληξία αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε απ’το να ζήσει μια φυσιολογική ζωή.

Αυτό το νεαρό αγόρι είχε πάει επίσκεψη σε ένα σπίτι συγγενών του. Ήταν στη βεράντα και πετούσε χαρταετό όταν έπιασε καταλάθος ένα ηλεκτρικό καλώδιο αντί για σχοινί. Το χτύπημα ήταν τόσο μεγάλο που από τη βεράντα έπεσε στο δρόμο.

Ο Dhaval ζει μια φυσιολογική ζωή ακόμα και μετά την απώλεια των δύο χεριών του από ένα ατύχημα που είχε στην παιδική του ηλικία.

Περιγράφοντας εκείνες τις στιγμές είπε ότι ένας γιατρός που ήταν στη γειτονιά του έδωσε τις πρώτες βοήθειες. Τη στιγμή που τον αντίκρισε, ο γιατρός σκέφτηκε ότι ο Dhaval ήταν νεκρός.

“Τα χέρια μου έκαιγαν άσχημα και λόγω της σοβαρότητας των τραυμάτων οι γιατροί είπαν ότι και τα δύο χέρια μου έπρεπε να ακρωτηριαστούν. Χάνοντας και τα δύο μου χέρια στην ηλικία των 14 ετών, συνειδητοποίησα ότι η ζωή μου από δω και πέρα θα ήταν δύσκολη,” είπε ο Dhaval στη Humans of Amdavad.

Αλλά ευχαριστεί το Θεό που είναι ζωντανός. «Ήμουν χαρούμενος που είχα πάρει μια νέα ευκαιρία στη ζωή. Στην πραγματικότητα, ανυπομονούσα να εκμεταλλευτώ αυτά που μου δόθηκαν και γι’ αυτό έμαθα να κάνω τα πάντα χωρίς χέρια,» είπε.

Πιστεύεται γενικά ότι για να γίνει κάποιος καλλιτέχνης χρειάζεται και τα δύο του χέρια, αλλά αυτός ο νεαρός έχει αποδείξει ότι δεν ισχύει κάτι τέτοιο.

Ο Dhaval έχει αποδείξει ότι το θάρρος μπορεί να βοηθήσει κάποιον να πραγματοποιήσει όλα του τα όνειρα!

Αυτό που τον πλήγωσε περισσότερο είναι ότι μετά από το οδυνηρό ατύχημά του, του δόθηκε επιστολή αποχώρησης από το σχολείο στο οποίο φοιτούσε. Ο διευθυντής του σχολείου του τον αποθάρρυνε να συνεχίσει τις σπουδές του. Του είπε ότι το να συνεχίσει την εκπαίδευσή του ήταν μόνο ένα αδύνατο όνειρο γι’ αυτόν. “Δεν έχεις χέρια, κι έτσι, η μόρφωση είναι απλώς ένα όνειρο για σένα, ” του είπαν απ’ το σχολείο.

Αλλά ο Dhaval δεν αποθαρρύνθηκε. Πήγε σε άλλο σχολείο και σήμερα έχει πάρει το απολυτήριό του.

Παίζει επίσης κρίκετ και ποδόσφαιρο και προσπαθεί να μάθει να παίζει μερικά κομμάτια στην κιθάρα. Όταν βρισκόταν στο νοσοκομείο, η μητέρα του τον μάθαινε να κρατάει το μολύβι. “Σταδιακά, στράφηκα στο σκίτσο και στη ζωγραφική. Για έξι ολόκληρους μήνες, αφιερώθηκα και έγινα καλός σ’ αυτό. Τώρα, είμαι σε θέση να σχεδιάζω σκίτσα και να ζωγραφίζω πολύ καλά,” είπε.

“Παράλληλα με τα μαθήματα του σχολείου μου μάθαινα να ζωγραφίζω μόνος μου. Μετά την αποφοίτησή μου από το σχολείο, υπέβαλα αίτηση σε διάφορα Πανεπιστήμια για να εξειδικευτώ στη ζωγραφική αλλά όλα με απέρριψαν. Έτσι, άρχισα να ζωγραφίζω χωρίς καμιά καθοδήγηση.”

Σήμερα ο Dhaval έχει φτιάξει 300 έργα. Περιγράφοντας το αξιοθαύμαστο κατόρθωμά του, είπε ότι είχε λάβει μέρος σε τηλεοπτικές εκπομπές και έχει φτιάξει αρκετές ζωγραφιές στον αέρα. Το μοναδικό του μήνυμα προς τον κόσμο είναι: “Τίποτα δεν είναι αδύνατο σε αυτή τη ζωή, αρκεί να έχεις θέληση.”

διαφορετικό