Δώσε μου μια τελευταία ευκαιρία να σ’αγαπήσω…
Της Στεύης Τσούτση.
Πολλοί θα πουν πως δεν είσαι πια εδώ…
Πως έφυγες κι εμείς έχουμε από καιρό πια χωρισμένοι.
Τα ρούχα σου λείπουν από το δεξί κομμάτι της ντουλάπας, τα ξυριστικά στο μπάνιο έκαναν φτερά, η σύνθεση στο σαλόνι άδειασε από τα βιβλία και τις ταινίες σου.
Ναι, μάλλον δε χωρά αμφιβολία, μάλλον, πως έχεις φύγει.
Και τότε γιατί είσαι παντού;
Γιατί με κοιτάς με εκείνα τα φωτεινά σου μάτια, καθισμένος στα πόδια του κρεβατιού μας, σαν ξυπνάω το πρωί;
Γιατί πίνεις μαζί μου τον καφέ, στον πάγκο της κουζίνας;
Γιατί χαζολογάς τη γυμνή μου πλάτη σαν κάνω μπάνιο για να διώξω την ένταση της μέρας;
Τελικά είσαι ή δεν είσαι;
Τρελαίνομαι;
Με πνίγει η μοναξιά και φαντασιώνομαι πως γύρισες;
Μα από που να γυρίσεις, αφού για μένα δεν έφυγες ποτέ;
Φυλάκισα το μαξιλάρι σου κάτω από τα σκεπάσματα και το άφησα άπλυτο πεισματικά. Θέλησα έτσι να κρατήσω όσο μπορώ το άρωμα σου. Κι εκείνο το T-Shirt που τόσο αγαπάς, που σίγουρα τώρα θα ψάχνεις και δε θα βρίσκεις, το έκρυψα τη μέρα που άρχισες θυμωμένα να γεμίζεις τις βαλίτσες σου. Τη μέρα που είπες “Πνίγομαι. Φεύγω. Χωρίζουμε”.
Το πήρα σχεδόν με παράνοια από το καλάθι με τα άπλυτα και το φύλαξα να μην το βρεις.
Και τώρα κοιμάμαι αγκαλιά του τα βράδια. Κι αποκτώ λίγη από την ψευδαίσθηση πως είσαι μαζί μου. Πως δεν έφυγες ποτέ.
Ξέρεις, άλλαξα.
Όσα σε πείραζαν, όσα έκανα κι ήταν τα μόνιμα θέματα καυγά μας, τα άλλαξα.
Αργά θα μου πεις, αλλά τα άλλαξα. Κατάλαβα τα λάθη μου. Τις εμμονές και τις εντάσεις μου, τα στεγανά και τα παράλογα μου.
Ξέρεις, δε σε κατηγορώ που έφυγες. Είχες τα δίκια σου.
Το σοκ της απουσίας σου μου έδωσε τέτοιο δυνατό χαστούκι που ξεθόλωσα.
Τώρα είμαι αλλιώς.
Όχι για σένα, μη βιαστείς να το πεις πως όλο αυτό είναι σικέ. Σε προλαβαίνω.
Είμαι αλλιώς για μένα. Γιατί κατάλαβα. Γιατί ένιωσα. Γιατί ντράπηκα.
Μα κυρίως γιατί μετάνιωσα για όλα όσα κατέστρεψαν οι εμμονές μου.
Τώρα έχω έναν εαυτό ισορροπημένο μα απόλυτα μόνο.
Γιατί εσύ δεν είσαι εδώ. Κι αν αυτή είναι η τιμωρία για τα λάθη μου, για τις υπερβολές και την κτητικότητα μου, τότε θα τη δεχτώ.
Αλλά εσείς εκεί πάνω, είναι σκληρή τιμωρία, με ακούτε;
Να αφήνετε έναν έρωτα να πλανιέται στο σπίτι μόνο με το άρωμα.
Κι εκεί μέσα να είναι μόνο ο ένας.
Ω ναι, είναι βασανιστικό.
Τόσο που δεν ξέρω αν το άρωμα σου είναι στο σπίτι ή μέσα μου. Αν έχει εγκατασταθεί στα ρουθούνια μου και με εμποδίζει να μυρίσω οτιδήποτε άλλο.
Χθες μου κόπηκαν τα πόδια στο μετρό.
Περίμενα να κατέβω στη γνωστή μας στάση, όταν από πίσω μου ένιωσα να με πλημμυρίζει η μυρωδιά σου.
Πρώτα πάγωσα, μετά λίγωσα. Η καρδιά μου χτύπαγε ανελέητα. Κι όταν μετά από κόπο μπόρεσα να στρέψω το κορμί μου, είδα έναν άλλο, όχι εσένα. Κάποιον που δεν ήσουν εσύ. Κάποιον που δεν είχε τίποτα από σένα. Μόνο το άρωμα. Κατάρα σε όποιον το πούλησε κι αλλού προδίδοντας τις αναμνήσεις, τον έρωτα, το πάθος, τη μελαγχολία μου.
Μου λείπεις, δε χωρά αμφιβολία.
Και δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω.
Υποσχέθηκα να μην παρακαλέσω. Να μη ζητήσω να γυρίσεις.
Μα το θέλω. Θέλω μια δεύτερη ευκαιρία. Κι αν μου πεις ότι πάει η δεύτερη μου, θέλω και μια τρίτη, μια τέταρτη, μια τελευταία τέλος πάντων.
Για να σ’αγαπήσω. Αυτή τη φορά σωστά…
Το υπόσχομαι.
Θα γίνω ο έρωτας που θέλησες. Μα πάνω από όλα ο έρωτας που θέλησα εγώ για μένα.
Άλλαξα, πίστεψε το.
Και δώσε μου την ευκαιρία, τη στερνή μου. Κι αν όλα δεν πάνε καλά, τότε εγώ πρώτη θα ανοίξω πόρτες και παράθυρα να φύγει το άρωμα σου. Να φύγει κάθε φάντασμα που φέρνει τη μορφή σου και στοιχειώνει τις απελπισμένες μέρες μου.
Τότε θα σε αφήσω να φύγεις. Υπόσχομαι.
Και δε θα σε αναζητήσω ξανά. Θα σε κλειδώσω στο κουτί των αναμνήσεων μου και θα σε κρατήσω εκεί, μαζί με τα λευκώματα του σχολείου κι όλες τις όμορφες στιγμές μου.
Θα σε αφήσω να γίνεις παρελθόν.
Μα δοκίμασε άλλη μια φορά μήπως γίνεις και παρόν και μέλλον.
Το θέλω. Απεγνωσμένα το θέλω.
Δοκίμασε με. Άλλαξα.
Θέλω να επιστρέψεις και να δούμε αν μπορεί να λειτουργήσει.
Κάτι μου λέει πως μπορεί. Αν πάλι όχι, η υπόσχεση μου ισχύει.
Εγώ θα στη γεμίσω αυτή τη φορά τη βαλίτσα και δεν πρόκειται να κρατήσω τίποτα…
Υπόσχομαι…
Ολες οι Ειδήσεις
- Απασφάλισε ο αδερφός του Καλλιάνου: Δεν υπάρχει ΕΣΥ – Ας πουν ό,τι θέλουν πρωθυπουργός και υπουργός Υγείας
- «Έπραξα ορμώμενος από το συναίσθημα, έκανα λάθος» ομολόγησε στην ανακρίτρια ο Φλώρος – Ο όρος για 50 μέτρα απόσταση από τον Γραμμένο
- Αφρικανική σκόνη – Ζερεφός: Οι πορτοκαλί εικόνες θύμιζαν Star Wars – Ανά 15 με 20 χρόνια εμφανίζεται με σφοδρή ένταση
- Νίκαια: Δημοτικός Σύμβουλος επιτέθηκε στον Αντιδήμαρχο – «Μου έριξε κουτουλιά και μου έσπασε τη μύτη»
- Στον ανακριτή οδηγήθηκε ο Κωνσταντίνος Φλώρος – Αρνείται ότι γρονθοκόπησε τον Βασίλη Γραμμένο μέσα στη Βουλή
- Πέθανε ο πατέρας του Γιάννη Καλλιάνου – Διατάχθηκε ΕΔΕ για τις συνθήκες νοσηλείας στο «Αττικόν»
- «Δεν σκότωσε μόνο τον Ιάσονα αλλά ολόκληρη την οικογένεια»- Συγκλονίζουν οι γονείς του φοιτητή που σκοτώθηκε σε τροχαίο στη Βουλή
- «Αττικόν»: ΕΔΕ διατάχθηκε για τις συνθήκες νοσηλείας του πατέρα του Γιάννη Καλλιάνου